Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 121

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 7 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  grzyby glebowe
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 7 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
3
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Grzyby glebowe i ich znaczenie

100%
W doświadczeniu laboratoryjnym zbadano wpływ nowo wprowadzonego do praktyki rolniczej herbicydu Attribut 70 WG na wzrost wybranych saprofitycznych grzybów glebowych: Alternaria alternata (FRIES) Keissler, Aspergillus niger (van Tieghem), Aspergillus versicolor (Vuill.) Tiraboschi, Trichothecium roseum (Pers) Link ex Gray, Trichocladium asperum (Harz). Uzyskane wyniki wskazują, że na podłożu z większym stężeniem herbicydu grzyby charakteryzowały się mniejszą średnicą kolonii w porównaniu z wielkością grzybni oznaczoną na pożywce bez dodatku pestycydu. W odniesieniu do Trichoderma viride odnotowano brak wpływu zastosowanego herbicydu na wzrost i rozwój tego szczepu.
Oceniono wpływ nawożenia osadem ściekowym pochodzącym z mleczarni na aktywność mikrobiologiczną gleby. Badaniami (ogólna ilość bakterii, grzybów, liczebność bakterii celulolitycznych, aktywność respiracyjna, wskaźnik żyzności gleby Myśkowa) objęto glebę z doświadczenia polowego, nawożoną osadem ściekowym z mleczarni oraz osadem ściekowym z mleczarni i obornikiem. Stwierdzono, że osad ściekowy wpływał stymulująco na ogólną liczebność bakterii i grzybów. Nawożenie osadem ściekowym pochodzącym z mleczarni powodowało obniżenie odczynu (pH) gleby. Osad ścieków mleczarskich wpływał dodatnio na żyzność gleby.
W warunkach laboratoryjnych oznaczono wpływ soli chromu i kadmu w stężeniach 5,0 mmol·dm⁻³, 0,5 mmol·dm⁻³ i 0,05 mmol·dm⁻³ oraz ich interakcji na wzrost grzybów glebowych. Wyniki badań dowodzą, że grzyby oznaczały się zróżnicowaną reakcją na jony metali ciężkich. Ich działanie istotnie zależało od gatunku grzyba, rodzaju związku i jego stężenia. Spośród dwóch badanych związków mniej toksyczny w odniesieniu do większości badanych grzybów okazał się K₂Cr₂O₇, ale zastosowany tylko w stężeniu 0,05 mmol·dm⁻³. Działanie jednoczesne dwóch badanych metali ciężkich na wzrost grzybów glebowych było bardziej toksyczne niż związków zastosowanych pojedynczo.
W doświadczeniu przeprowadzonym w latach 2003 i 2004 na poletkach doświadczalnych w Tomaszkowie na glebie kompleksu żytniego słabego (6) w układzie losowanych podbloków, w trzech powtórzeniach uprawiano trzy odmiany ziemniaka jadalnego: bardzo wczesną Bard oraz średnio wczesne Irga i Tara. W badaniach uwzględniono zaprawianie chemiczne sadzeniaków na mokro, przeprowadzone wiosną preparatami zalecanymi przez IOR w Poznaniu do ochrony przed rizoktoniozą: Dithane M 45 75 WG w dawce 200 g·100 kg⁻¹ bulw i Vitavax 2000 FS w dawce 300 ml·100 kg⁻¹ bulw). Kontrolę stanowiły bulwy niezaprawiane. W laboratorium dokonano izolacji grzybów z gleby. Odmiany ziemniaka i preparaty chemiczne użyte do zaprawiania bulw kształtowały skład ilościowy i jakościowy zbiorowiska grzybów w środowisku glebowym ziemniaka. Najwięcej grzybów zasiedlało glebę pod uprawą odmiany Irga (38,4% ogółu izolatów), a jednakową liczebność grzybów otrzymano z gleby pod pozostałymi odmianami. Udział grzybów patogenicznych w analizowanym zbiorowisku wynosił 24,6%, a wśród nich najczęściej identyfikowano gatunki Alternaria alternata i Colletotrichum coccodes (po 8% ogółu izolatów). Zaprawianie wiosenne bulw preparatem Dithane M 45 75 WG i Vitavax 2000 FS redukowało liczebność grzybów glebowych kolejno o 18,5 i 13% w porównaniu z kontrolą. Jednocześnie u wszystkich badanych odmian w kombinacji z chemicznym zaprawianiem stwierdzono ograniczenie populacji patogenów w środowisku glebowym, a ich udział wynosił od 5 do 8% wszystkich wyosobnień, podówczas gdy w kontroli stanowiły one 12%.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 7 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.