Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 12

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  gryka Luba
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Celem pracy była ocena wpływu otrąb trzech odmian gryki (Kora, Luba i Panda) na właściwości ciasta i jakość pieczywa pszennego. Otręby gryczane stosowano jako zamiennik mąki pszennej w ilości 10, 20, 30, 40 i 50 % w stosunku do masy mąki. Przygotowane próby oceniono pod względem właściwości skrobi przy wykorzystaniu amylografu Brabendera. Właściwości reologiczne ciasta pszennego i pszenno- gryczanego określono stosując farinograf Brabendera. Chleby wypieczone metodą jednofazową oceniono pod względem: objętości i nadpieku. Oceniono także porowatość miękiszu. Stwierdzono, że udział otrąb gryczanych w mieszankach i masie ciasta zmienił ich właściwości. Badania amylograficzne dowiodły, że wielkość dodatku otrąb powodowała jedynie zróżnicowanie początkowej temperatury kleikowania. Końcowa temperatura kleikowania i maksymalna lepkość kleiku mieszanek zawierających otręby odmiany Panda były niższe od wartości tych parametrów w przypadku prób zawierających otręby innych odmian. Najlepszymi właściwościami reologicznymi cechowało się ciasto z mąki pszennej. Wraz ze wzrostem dodatku otrąb gryczanych do mąki pszennej obniżeniu ulegały takie cechy farinograficzne, jak: stałość, rozmiękczenie i liczba jakości. Na podstawie próbnego wypieku stwierdzono, że objętość chlebów zmniejszała się wraz ze wzrostem udziału otrąb gryczanych w mieszankach, natomiast porowatość miękiszu ulegała poprawie. Wielkość dodatku otrąb do mąki pszennej, jak również ich odmiana, nie wpłynęły na nadpiek pieczywa.
Ziarniaki gryki zawierają składniki odżywcze, takie jak: białka, sacharydy, lipidy, pierwiastki oraz nieodżywcze: błonnik pokarmowy i frakcję skrobi opornej na hydrolizę enzymatyczną. Na ich zawartość wpływa gatunek, odmiana i warunki środowiska. Celem badań była porównawcza charakterystyka ziarniaków polskich odmian gryki i wytypowanie materiału do dalszych badań. Analizowano ziarniaki gryki zwyczajnej (Fagopyrum esculentum Moench) z krajowego rejestru odmian: Kora, Luba, Panda. Cechy fizyczne, masa 1000 nasion i udział okrywy nasiennej w masie ziarniaka nieznacznie różniły poszczególne odmiany. Nie różniły się natomiast zawartością skrobi i białek. Pod względem zawartości tłuszczu ziarniaki gryki tworzyły szereg malejący: Kora > Luba > Panda, a chromatograficzna analiza kwasów tłuszczowych wykazała obecność kwasów od C14 do C22 z ok. 90% udziałem kwasów: oleinowego (C18:1) i linolowego (C18:2). W błonniku pokarmowym określono proporcję frakcji IDF:SDF następująco: Kora i Panda 3:1, Luba 4:1, a frakcja skrobi niehydrolizowanej przez amylazę trzustkową szczególnie wyróżniała ziarniaki gryki odmiany Kora. Do dalszych badań wyselekcjonowano ziarniaki gryki odm. Kora, uwzględniając wyniki zawartości tłuszczu i skład kwasów tłuszczowych, ilość skrobi opornej oraz frakcji rozpuszczalnej błonnika pokarmowego.
Badania polowe przeprowadzono w Gospodarstwie Doświadczalnym Felin Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie, metodą bloków losowanych w 4 powtórzeniach. Wielkość poletka do zbioru wynosiła 25 m2. Celem badań było porównanie plonowania i składu chemicznego trzech odmian gryki w zależności od przedsiewnej stymulacji nasion światłem generatora fal elektromagnetycznych (GFE). Stymulacja nasion przed siewem światłem GFE korzystnie modyfikowała niektóre cechy biometryczne roślin. Pod wpływem przedsiewnego naświetlania nasion wzrastała liczba międzywęźli, liczba rozgałęzień, liczba nasion na roślinie, masa słomy z rośliny i masa nasion z rośliny. Rośliny wyrosłe z nasion stymulowanych były o 1,4 cm niższe od roślin z kombinacji kontrolnej. Pod wpływem przedsiewnej stymulacji plon nasion gryki wzrastał. Najwyżej plonowała odmiana Panda (1,40 t z ha), zaś pozostałe odmiany plonowały znacznie niżej; plon odmiany Luba wynosił 1,07 t z ha, zaś odmiany Kora - 1,04 t z ha. Zawartość makroelementów była istotnie modyfikowana właściwościami odmianowymi. Najwięcej ich określono w orzeszkach odmiany Kora. Największą zawartością mikroelementów (Zn, Cu, Mn, Fe, Cr, Ni) odznaczała się odmiana Kora. Wskutek przedsiewnego naświetlania nasion światłem GFE wzrastała zawartość cynku, manganu, żelaza, chromu, zaś malała ilość miedzi i niklu. Na zawartość ołowiu, kadmu i arsenu czynniki doświadczalne nie miały żadnego wpływu.
Badano nasiona pięciu odmian gryki (Luba, Hruszowska, Panda, Emka, Kera) oraz łuski i kasze. Materiał scharakteryzowano poprzez zawartość cukrów ogółem, skrobi, białka i tłuszczu. Oznaczono wartości trzech wskaźników potencjału an ty oksydacyjnego opartych o proces zmiatania rodników DPPH (1,1-diphenyl-2-picrylhydrazyl) i ABTS (3- ethylbenzothiazoline-6-sulphonate) oraz redukcji jonów żelaza (Fe+3) (FRAP - ferrum reducing antioxidant potential) dla ekstraktów metanolowo-acetonowych. Najwyższą aktywność antyoksydacyjną wykazały łuski i otręby, o ok. połowę niższą nasiona a jeszcze niższą kasza.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.