Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 16

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  ground cultivation
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Badania dotyczyły uprawy zatrwianu tatarskiego (Goniolimon tataricum Boiss.) i zatrwianu szerokolistnego (Limonium latifolium O. Kuntze) w gruncie, w warunkach klimatycznych Olsztyna. Doświadczenie przeprowadzono w latach 2001-2005. We wszystkich latach badań pełnia kwitnienia zatrwianu tatarskiego przypadała na trzecią dekadę lipca, zaś zatrwianu szerokolistnego na drugą dekadę sierpnia. Liczba pędów kwiatostanowych wytworzonych przez rośliny była najniższa w pierwszym roku kwitnienia i wynosiła średnio 2,8 sztuk z rośliny dla zatrwianu tatarskiego i 1,3 sztuk z rośliny dla zatrwianu szerokolistnego. W kolejnych latach uprawy liczba pędów kwiatostanowych uzyskanych z 1 rośliny byla nawet 5-7-krotnie większa. Także wysokość pędów była najmniejsza w pierwszym roku kwitnienia. Średnia wielkość kwiatostanów zatrwianu tatarskiego wynosiła 33,9 cm, zaś szerokolistnego 51,9 cm. Zaobserwowano zależność wielkości kwiatostanów od ich liczby wytworzonej przez roślinę.
Przeprowadzono badania na 11 odmianach krótkiego ogórka grubobrodawkowego uprawianego w gruncie otwartym w latach 2007-2008. Założono doświadczenie dwuczynnikowe, w którym jednym czynnikiem był mikroklimat, a drugim odmiany. Użyto następujących odmian: Karat F1, Bursztyn F1, Lazuryt F1 i Ametyst F1 hodowli „SPÓJNIA” HiNO w Nochowie, Pold F1 - wzorzec, Pold 86/06 F1, Pold 99/06 F1 i Pold 120/06 F1 hodowli „POLAN” KHiNO w Krakowie oraz GOF 111 F1 i GOF 1405 F1 hodowli „PLANTICO” HiNO w Gołębiewie. Odmianą kontrolną była Pasamonte F1 firmy Syngenta Seeds B.V. Drugim czynnikiem był mikroklimat zmodyfikowany przez agrowłókninę. Użyte odmiany charakteryzowały się dobrym plonowaniem. Zdecydowanie najwyższy średni plon ogólny, handlowy i kl. I uzyskano z odmiany Bursztyn F1, który wynosił odpowiednio: 4,79, 4,06 i 2,89 kg∙m-2. Natomiast najsłabiej plonowały ogórki odmiany Pasamonte F1 i Karat F1, uzyskując średni plon ogólny odpowiednio: 3,34 i 3,33 kg∙m-2. Plon pozostałych odmian był zróżnicowany, ale statystycznie nie udowodniono różnicy. Przykrycie roślin agrowłókniną po posadzeniu przez pierwsze 4 tygodnie tylko w niewielkim stopniu zmieniło klimat osłoniętym roślinom, gdyż w maju i czerwcu w latach badań było ciepło. Temperatura pod koniec maja i w czerwcu w latach badań była wyższa średnio o 2°C i usłonecznienie o 160 godzin dłuższe w stosunku do średniej z ostatnich 20 lat. Dlatego plonowanie roślin osłoniętych i bez osłony, tylko w niewielkim stopniu było zróżnicowane i były to różnice nieistotne.
In the years 1998–2000, studies were undertaken to determine the optimal sowing date and sowing density for the field cultivation of (Lonas annua (L.) Vines et Druce). Seeds were sown in three different periods, on the following dates:1st period – 4th May, 29th and 28th April; 2nd period – 14th, 10th and 8th May; 3rd period – 24th, 20th and 19th May. Five sowing rates were applied on each of the sowing dates, i.e.: 40, 60, 80, 100 and 120 g·100 m⁻². The favourable influence of the early sowing dates on the plants quality was observed. Moreover, it was proved that plants grown on plots with the lowest sowing rates were characterised by the highest number of embranchments of the I order.
Zastosowanie osłon foliowych pozwoliło na przyspieszenie kwitnienia badanych odmian kocanek ogrodowych (Bracteantha bracteata); dzięki temu charakteryzowały się też one dłuższym okresem kwitnienia i zbiorów. Liczba kwiatostanów tworzonych przez rośliny była cechą odmianową, ale zależała także od sposobu uprawy. W przypadku wszystkich badanych odmian więcej koszyczków kwiatowych zebrano w uprawie pod osłonami. U niektórych odmian w uprawie w tunelu uzyskano plon większy, w porównaniu do gruntu, nawet o 80%.
The influence of NPK fertilization on plant growth and roots yield of Gypsophila pankulata and Gypsophila repens was investigated. The nutrients were applied in different proportions. The health state of Gypsophila was also analyzed. The pathogens isolated from plants showing the diseases symptoms represented eight species: Alternaria dianthicola Neergaard; Fusarium avenaceum (Fr.) Sacc.; Fusarium culmorum (W. G. Smith) Sacc.; F. equiseti (Cola) Sacc.; F. oxysporum Schlecht., Snyder et Hansen; F. sambucinum Fuck; Phytophthora sp. de Bary; Rhizoctonia solani K. Fusarium oxysporum and other species of fungi were isolated from Gypsophila paniculata, whilst from Gypsophila repens only Fusarium oxysporum was obtained.
Na podstawie badań stwierdzono, że odmiany cynii wytwornej z grupy Capricio mogą być uprawiane w warunkach Olsztyna na kwiat cięty. Są to odmiany silnie rosnące, obficie krzewiące się, tworzące długie pędy kwiatostanowe. Zaobserwowano istotną różnicę pomiędzy uprawą cynii z grupy Capricio w gruncie i pod osłonami. Rośliny uprawiane w tunelu foliowym zakwitły średnio o 7-13 dni wcześniej niż w gruncie, wytworzyły więcej kwiatostanów, ponadto ich pędy kwiatostanowe były dłuższe niż w uprawie gruntowej.
Do badań przeprowadzonych w 2000 r. użyto bulw Sparaxis tricolor o obwodzie od 2,0 do 3,0 cm oraz poniżej 2,0 cm. Oceniano plon i jakość kwiatów oraz bulw przybyszowych. Wielkość bulw nie wpłynęła na liczbę kwiatów w kłosie, średnicę pierwszego kwiatu oraz na masę pędu kwiatostanowego. Stwierdzono, że rośliny uzyskane z większych bulw były wyższe i dostarczyły więcej pędów kwiatostanowych. Rośliny uzyskane z bulw większych rozpoczęły kwitnienie po około 75 dniach od posadzenia, natomiast z bulw mniejszych zakwitły prawie 3 tygodnie później. Wielkość sadzonych bulw wpłynęła na jakość bulw przybyszowych, ale nie miała wpływu na ilościowy plon bulw.
W badaniach przeprowadzonych w latach 2007-2008 określano wpływ terminu sadzenia cebul lachenalii ‘Namakwa’ na plon i jakość kwiatów oraz cebul. Stwierdzono, że w 2007 roku jakość pędów kwiatostanowych pogarszała się w miarę opóźniania terminu sadzenia cebul. Najdłuższe pędy kwiatostanowe uzyskano z cebul sadzonych 27 kwietnia i 11 maja. Pędy kwiatostanowe z cebul sadzonych później, tj. 25 maja oraz 8 czerwca były krótsze o kilka centymetrów. Posadzenie cebul w ostatnim - czerwcowym terminie wpłynęło również niekorzystnie na liczbę kwiatów w kwiatostanie oraz liczbę pędów kwiatostanowych uzyskanych z cebul. Nieco inne wyniki zanotowano w kolejnym roku doświadczeń. Najdłuższe pędy kwiatostanowe wytworzyły rośliny sadzone 8 czerwca, ale plon kwiatów był ośmiokrotnie niższy w stosunku do uzyskanego z cebul sadzonych 27 kwietnia. Termin sadzenia cebul w dwóch latach uprawy nie wpłynął na ilościowy plon cebul, ale opóźnianie terminu sadzenia wpłynęło niekorzystnie na jakość tego plonu.
Owoce odmiany ‘Elsanta’ z uprawy w substracie torfowym, w tunelu ogrzewanym i nieogrzewanym oraz w gruncie (kontrola) poddano analizom chemicznym. Badania wykonano w dwóch latach owocowania, w trzech cyklach uprawowych. W obu owocowaniach owoce z kontroli zawierały najwięcej ekstraktu (odpowiednio 9,34 i 9,26 Brix). W pierwszym owocowaniu kwasowość była najwyższa dla owoców z kontroli (1,07 g∙100 g-1 św.m.), a najniższa dla owoców z tunelu nieogrzewanego (0,80 g∙100 g-1 św.m.). W drugim roku plonowania nie było różnic w kwasowości owoców z tunelu nieogrzewanego i kontroli (odpowiednio 0,80 g∙100 g-1 św.m. i 0,81 g∙100 g-1 św.m.), a owoce z tunelu ogrzewanego miały wyższą kwasowość (0,88 g∙100 g-1 św.m.). Zawartość kwasu askorbinowego w obu latach owocowania była niższa dla owoców z kontroli (odpowiednio 68,90 i 60,10 mg∙100 g-1 św.m.). W pierwszym owocowaniu najwięcej kwasu askorbinowego zawierały owoce z tunelu ogrzewanego (78,08 mg∙100 g-1), a w drugim owocowaniu owoce z tunelu nieogrzewanego (76,93 mg∙100 g-1). Zawartość antocyjanów w pierwszym plonowaniu była największa dla owoców z tunelu nieogrzewanego (21,14 mg∙100 g-1), a w drugim owocowaniu dla owoców z tunelu ogrzewanego (18,62 mg∙100 g-1). Zawartość kwasu elagowego w pierwszym jak i drugim owocowaniu była najwyższa dla roślin z tunelu nieogrzewanego (odpowiednio 8,59 i 10,44 mg∙100 g-1).
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.