Cecha wielostrąkowości u grochu (3 lub 4 strąki na szypułce) jest determinowana przez dwa geny recesywne. W wyniku krzyżowania i selekcji otrzymano nowy genotyp trój strąkowego grochu pastewnego w typie zielonkowo-nasiennym. Niniejszą pracę poświęcono pamięci Profesora Zygmunta Tomaszewskiego - autora odmiany Karo.
W pracy przedstawiono wyniki 9-letnich badań nad uprawą grochu pastewnego w 6-polowym i 3-polowym zmianowaniu oraz w monokulturze na glebie płowej kompleksu żytniego dobrego. Skrócenie zmianowania z 6 do 3 lat po kilku rotacjach okazało się dla grochu pastewnego niekorzystne. Uprawa ciągła tej rośliny od 13 do 21 roku spowodowała redukcję plonu nasion o 83 %.
Doświadczenie połowę przeprowadzono w latach 1991 - 1993 na glebie kompleksu żytniego słabego w północno-wschodniej Polsce, w okolicach Kętrzyna. W pracy porównano plonowanie odmian łubinu żółtego zróżnicowanych genetycznie z łubinem wąskolistnym i grochem siewnym pastewnym. Przedstawiono także reakcję odmian łubinu żółtego oraz grochu na zróżnicowane przedplony. Tradycyjna odmiana łubinu żółtego Amulet plonowała najniżej wśród uprawianych roślin - 1,36 t z ha. Samokończąca odmiana łubinu żółtego Manru przewyższała ją plonem o 9 %, a termoneutralna odmiana Juno o 24 %. Łubin wąskolistny zbierany w latach 1991 i 1993 plonował na poziomie 1,73 t nasion z ha. Najwyżej wśród porównywanych roślin uprawnych plonował groch pastewny - 2,41 t z ha. Stwierdzono brak istotnego wpływu przedplonów na wysokość plonów nasion łubinu żółtego i grochu.