Zmiany ustrojowe i gospodarcze zainicjowane w 1989 r. wywołały szereg reperkusji w produkcji żywnościowej. Szczególnie duże przemiany obserwujemy w zarządzaniu i gospodarce państwowymi gospodarstwami rolnymi. W artykule przedstawiono główne problemy związane z restrukturyzacją i prywatyzacją rolnictwa państwowego w Polsce. Scharakteryzowano podstawy prawne zachodzących przemian, kierunki restrukturyzacji i sposób jej wdrażania oraz faktyczny okres dokonań widziany na przełomie roku 1992/1993.
Na podstawie wyników gospodarstw rodzinnych prowadzących rachunkowość rolną w 1991 r. oraz celowo zgromadzonych, dodatkowych materiałach badawczych dotyczących 1992 r. poddano ocenie sytuację ekonomiczną rodzinnych i państwowych gospodarstw rolnych. Stwierdzono, że około 30% gospodarstw rodzinnych ma szansę na modernizację potencjału wytwórczego i rozwój. Gospodarstwa te skoncentrowane są głównie na obszarach o dużym udziale ziemi państwowej. Tworzy to przesłanki do korzystnych przemian struktury agrarnej w chwili, kiedy w kraju zacznie ponownie rosnąć popyt na żywność.