Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 13

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  gospodarka weglowodanowa
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Regularna aktywność fizyczna wydaje się być jedną z najważniejszych metod profilaktyki chorób metabolicznych. Cel pracy: Sprawdzenie zależności między stopniem aktywności fizycznej a metabolicznymi parametrami gospodarki węglowodanowej. Materiał i metody: Badanie wykonano u 209 mężczyzn w wieku 24-29 lat. Oceniono u nich poziom aktywności fizycznej. Za małą aktywność fizyczną przyjęto pracę siedzącą i mniej niż 2 godziny tygodniowo ćwiczeń fizycznych w czasie wolnym od pracy. We krwi żylnej pobranej na czczo oznaczono stężenie glukozy, glikowanej hemoglobiny (HbA1c), insuliny. Obliczono BMI, WHR oraz wskaźnik oporności na insulinę HOMA-IR. Wyniki: Mała aktywność fizyczna, w porównaniu z dużą aktywnością fizyczną, wiązała się statystycznie istotnie z wyższymi stężeniami glikowanej hemoglobiny i insuliny we krwi żylnej na czczo, oraz z wyższym wskaźnikiem oporności na insulinę, także po wyeliminowaniu wpływu każdej ze zmiennych zakłócających charakteryzujących stopień otłuszczenia ciała. Wniosek: Uzyskane wyniki potwierdzają, że regularna aktywność fizyczna wywiera niezależny korzystny wpływ na parametry gospodarki węglowodanowej. Dotyczy to szczególnie oddziaływania na wrażliwość tkanek na insulinę, co może mieć duże znaczenie w profilaktyce cukrzycy typu 2.
Cukrzyca jest schorzeniem metabolicznym pojawiającym się jako rezultat zaburzenia zdolności do sekrecji odpowiedniej ilości insuliny lub zaburzenia obwodowego działania tego hormonu. Dwa zdecydowanie najczęściej występujące typy cukrzycy to cukrzyca typu 2 i cukrzyca typu 1. Zrozumienie patofizjologii najczęstszych rożnych cukrzyc może pomóc w jej wczesnym wykrywaniu i skutecznym leczeniu
3
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Produkty owsiane jako żywność funkcjonalna

84%
Zgodnie z definicją Functional Food Science in Europe (1999) żywność może być uznana za funkcjonalną, jeżeli udowodniono na podstawie reprezentatywnych badań naukowych jej korzystny, ponad efekt odżywczy, wpływ na poprawę stanu zdrowia oraz samopoczucia i/lub zmniejszanie ryzyka chorób. Równocześnie jednak żywność funkcjonalna musi przypominać swoją postacią żywność tradycyjną i wykazywać korzystne działanie w ilościach zwyczajowo spożywanych z dietą. Owies i jego przetwory są bogate w szereg składników bioaktywnych, takich jak: rozpuszczalne w wodzie β-glukany, związki o właściwościach przeciwutleniających (tokole, awentramidyny, kwasy polifenolowe), wielonienasycone kwasy tłuszczowe, w tym kwas α-linolenowy oraz fitosterole (m.in. β-sitosterol, Δ5-awenasterol). Produkty owsiane wywierają niezależne działanie hipocholesterolemiczne, a ich włączenie do diety w ilości równoważnej spożyciu 3 g β-glukanów dziennie zmniejsza stężenie cholesterolu całkowitego we krwi o 2 %, a cholesterolu LDL o prawie 5 %. Włączenie przetworów owsianych do diety poprawia również kontrolę glikemii u osób z zaburzeniami tolerancji glukozy i cukrzycą typu 2. Niski indeks glikemiczny przetworów owsianych może mieć znaczenie nie tylko w zapobieganiu i leczeniu zaburzeń gospodarki węglowodanowej, ale i otyłości. Posiłki na bazie pełnoziarnistych przetworów owsianych charakteryzują się wysoką wartością odżywczą i stosunkowo niewielką gęstością energetyczną, dając jednocześnie długotrwałe uczucie sytości. Bogate w rozpuszczalne składniki błonnika pokarmowego przetwory owsiane mogą być również istotnym elementem wspomagania dietoterapii nadciśnienia tętniczego i dietoprofilaktyki nowotworów jelita grubego.
W badaniach doświadczalnych na zwierzętach laboratoryjnych określono wpływ roztworu H3BO3 zastosowanego doustnie, na niektóre parametry gospodarki węglowodanowej, tłuszczowej, białkowej, wodno-elektrolitowej, morfologię oraz równowagę kwasowo-zasadową we krwi. Zbadano oddziaływanie roztworu kwasu na mięśnie gładkie jelita, wydalanie moczu i żółci
W badaniach doświadczalnych na szczurach określono wpływ doustnego stosowania wody dejonizowanej na niektóre parametry gospodarki lipidowej, białkowej, węglowodanowej, morfologię, rozmaz krwi obwodowej i równowagę kwasowo-zasadową we krwi tych zwierząt
Pierwsza część niniejszego artykułu jest poświęcona kryteriom wyrównania gospodarki węglowodanowej, parametrów lipidowych i docelowych wartości ciśnienia u chorych na cukrzycę. Zalecenia te są oparte na rekomendacjach Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego. Druga część artykułu opisuje skrótowo przewlekłe powikłania cukrzycy: makro-, mikroangiopatyczne, neuropatię i zespół stopy cukrzycowej. Ostatnia część poświęcona jest omówieniu ostrych powikłań cukrzycy takich jak: ketonowa kwasica cukrzycowa, nieketonowy hiperglikemiczny zespół hipermolalny, kwasica mleczanowa.
W badaniach doświadczalnych na zwierzętach określono wpływ średniozmi- neralizowanej wody wodorowęglanowo-sodowej, zastosowanej w formie kuracji pitnej na wybrane parametry gospodarki: węglowodanowej\ tłuszczowej, elektrolitowej i białkowej, obraz morfologiczny i rozmaz krwi obwodowej oraz równowagę kwasowo-zasadową. Zbadano wpływ tej wody na mięśnie gładkie jelita, wydalanie moczu i żółci.
W pracy podjęto próbę oceny żywienia osób z nadwagą i otyłością oraz parametrów lipidowych i glukozy w surowicy krwi. Stwierdzono liczne zwyczajowe błędy żywieniowe (dojadanie między posiłkami, dojadanie nocne, nieregularność posiłków, brak kontroli nad kalorycznością racji pokarmowych) oraz duże indywidualne różnice w spożyciu głównych składników odżywczych. Zarówno u osób z nadwagą jak i otyłością obserwowano duży odsetek osób z podwyższoną glikemią na czczo. Zaburzenia lipidowe w surowicy krwi częściej dotyczyły mężczyzn. Również średnie spożycie cholesterolu pokarmowego przekraczało u nich 300 mg/dziennie.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.