Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 21

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  gleby kompleksu pszennego
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1

Plonowanie zboz jarych i ich mieszanek na glebie kompleksu pszennego gorskiego w warunkach klimatycznych Sudetow

100%
Krezel R., Gandecki R.
Zeszyty Naukowe Akademii Rolniczej we Wrocławiu. Rolnictwo
|
1992
|
tom 56
207-220
2

Dzialanie i wspoldzialanie opadow na plonowanie owsa w roznych rejonach kraju

67%
Panek K.
Biuletyn Informacyjny. Akademia Rolniczo-Techniczna w Olsztynie
|
1992
|
tom 33
95-104
3

Wplyw sumy i rozkladu opadow na plonowanie pszenzyta ozimego uprawianego na roznych kompleksach glebowo-rolniczych w srodkowej czesci Polski

67%
Wilgosz E., Dmowski Z., Nowak L.
Woda - Środowisko - Obszary Wiejskie
|
2005
|
tom 05
|
nr Zesz.Spec.[14]
341-352
4

Wplyw sumy i rozkladu opadow na plonowanie pszenzyta ozimego uprawianego na roznych kompleksach glebowo-rolniczych w poludniowej czesci Polski

67%
Wilgosz E., Dmowski Z., Nowak L.
Woda - Środowisko - Obszary Wiejskie
|
2005
|
tom 05
|
nr Zesz.Spec.[14]
353-365
5

Dzialanie i wspoldzialanie odpadow na plonowanie pszenicy jarej w roznych rejonach kraju

67%
Panek K.
Biuletyn Informacyjny. Akademia Rolniczo-Techniczna w Olsztynie
|
1992
|
tom 33
71-81
6

Wplyw sumy i rozkladu opadow na plonowanie pszenzyta ozimego uprawianego na roznych kompleksach glebowo-rolniczych w polnocnej czesci Polski

67%
Wilgosz E., Dmowski Z., Nowak L.
Woda - Środowisko - Obszary Wiejskie
|
2005
|
tom 05
|
nr Zesz.Spec.[14]
327-339
7

Wpływ zróżnicowanych przedplonów na zdrowotność podstawy źdźbła pszenicy ozimej uprawianej na glebie dobrego kompleksu pszennego

67%
Lemanczyk G.
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
|
2002
|
tom 01
|
nr 1
W latach 1997-1999 badano zdrowotność źdźbeł pszenicy ozimej uprawianej po zbożach jarych w czystych siewach, ich mieszankach oraz ich mieszankach z grochem. Przedplon w największym stopniu wpłynął na porażenie przez Gaeumannomyces graminis, a następnie Fusarium spp. Najmniej porażonych roślin przez G. graminis stwierdzono po owsie i owsie z grochem. Najsłabsze porażenie przez Fusarium spp. obserwowano po owsie z jęczmieniem, najsilniejsze po pszenżycie. Spośród patogenów zasiedlających podstawę źdźbła pszenicy dominowały Fusarium spp., zwłaszcza F. avenaceum.
8

Dzialanie i wspoldzialanie opadow na plonowanie jeczmienia jarego w roznych rejonach kraju

67%
Panek K.
Biuletyn Informacyjny. Akademia Rolniczo-Techniczna w Olsztynie
|
1992
|
tom 33
83-94
9
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Reakcja ziemniaków średnio wczesnych oraz średnio późnych i późnych na czynnik wodny w warunkach gleb kompleksów pszennych i żytnich

67%
Chmura K., Dziezyc H., Piotrowski M.
Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich
|
2013
|
nr 2/I
W pracy wykorzystano dane dotyczące plonów ziemniaków uprawianych na glebach kompleksu pszennego bardzo dobrego i dobrego oraz żytniego bardzo dobrego i dobrego, w 11 stacjach doświadczalnych oceny odmian z lat 1996-2005. Dla gleb kompleksów pszennych i żytnich zbudowano modele plonu ziemniaków średnio wczesnych oraz średnio późnych i późnych w postaci funkcji regresji (wielomian 2-go stopnia z interakcjami), w której zmiennymi objaśniającymi były sumy opadów atmosferycznych w miesiącach maj-czerwiec i lipiec-sierpień. Modele badano w przedziale 75–175 mm opadu dla okresu maj-czerwiec i 90–220 mm opadu okresu lipiec-sierpień, co odpowiadało w przybliżeniu średniej ± odchylenie standardowe tych parametrów. We wszystkich przypadkach znacznie silniej oddziałującym na wysokość plonu czynnikiem okazał się opad okresu lipiec-sierpień. Dla ziemniaków średnio wczesnych uprawianych na glebach pszennych, optymalnym dla uzyskania najwyższych plonów był układ czynników, w których niskim opadom okresu majczerwiec (88 mm) towarzyszyły wysokie opady okresu lipiec-sierpień (217 mm). Plony osiągane w tych warunkach wynosiły 594 dt·ha-1. Uprawiane na tych samych glebach ziemniaki średnio późne i późne reagowały podobnie na wodę pochodzącą z opadów. Optymalnym układem czynników był: opad okresu majczerwiec – 76 mm i lipiec-sierpień – 220 mm, dający plon 643 dt·ha-1.Ziemniaki średnio wczesne uprawiane na glebach kompleksów żytnich plonowały najwyżej (481 dt·ha-1), gdy opad okresu maj-czerwiec był powyżej średniej (143 mm), a okresu lipiec-sierpień najwyższy (220 mm). Ziemniaki średnio późne i późne na tych glebach dawały najwyższy plon (512 dt·ha-1) przy podobnych warunkach opadowych w badanych okresach, odpowiednio: 140 i 220 mm. Dla obu grup wczesności tak na glebach kompleksów pszennych jak i żytnich, niskim opadom okresu maj-czerwiec (75 mm) oraz lipiec-sierpień (90 mm) odpowiadały najniższe plony. Badając analogiczne modele procentowej zawartości skrobi w bulwach ziemniaków zauważono, że parametr ten zależał głównie od opadów w okresie lipiec- sierpień, które silniej oddziaływały na glebach kompleksów żytnich niż pszennych.
10

Wplyw okresow bezopadowych na plonowanie owsa w Polsce

67%
Kozminski C.
Biuletyn Informacyjny. Akademia Rolniczo-Techniczna w Olsztynie
|
1992
|
tom 33
115-124
11

Wplyw uslonecznienia rzeczywistego na plonowanie pszenicy jarej

59%
Makowiecki J.
Biuletyn Informacyjny. Akademia Rolniczo-Techniczna w Olsztynie
|
1992
|
tom 33
3-13
12

Reakcja odmian żyta na warunki glebowe

59%
Noworolnik K., Grabinski J.
Polish Journal of Agronomy
|
2017
|
nr 31
W literaturze brak informacji o zróżnicowaniu wpływu jakości gleby na najnowsze odmiany żyta. Celem przeprowadzonych doświadczeń z żytem ozimym było zbadanie reakcji jego odmian (wyrażonej plonem ziarna) na warunki glebowe (kompleks glebowo-rolniczy, klasa bonitacyjna gleby, pH gleby). Bazę wynikową stanowiła seria doświadczeń odmianowych Porejestrowego Doświadczalnictwa Odmianowego COBORU, prowadzonych we wszystkich rejonach Polski w latach 2005–2012. Badano 10 odmian żyta: Bellami F1, Brasetto F1, Gonello F1, Minello F1 i Visello F1 (odmiany mieszańcowe) oraz Bosmo, Dańkowskie Diament, Domir, Herakles i Stanko (odmiany populacyjne). Doświadczenia były zakładane na glebach należących do czterech kompleksów glebowo-rolniczych: pszennego dobrego, żytniego bardzo dobrego, żytniego dobrego i żytniego słabego; do klas bonitacyjnych gleby: IIIa, IIIb, IVa, IVb i V; w warunkach pH gleby od 4,5 do 6,1. Największe plony ziarna żyta ozimego (średnio dla odmian) uzyskano na glebach kompleksu pszennego dobrego. Plony mniejsze o 2,0% otrzymano na glebach kompleksu żytniego b. dobrego, o 10,2% na glebach kompleksu żytniego dobrego, a o 15,9% na glebach kompleksu żytniego słabego. Zniżki plonu na stopniowo gorszych kompleksach glebowo-rolniczych były podobne jak na kolejno słabszych klasach gleb. Uwzględnione w badaniach odmiany wykazywały niejednakowe zniżki plonu ziarna przy ich uprawie w gorszych warunkach glebowych. Największe zmniejszenie plonów na glebach kompleksów żytnich w stosunku do kompleksu pszennego dobrego wystąpiło u odmian: Dańkowskie Diament, Domir i Visello F1. Najmniejsze zniżki plonu ziarna przy uprawie na glebach kompleksów żytnich w odniesieniu do gleb kompleksu pszennego stwierdzono u odmian: Bellami F1, Gonello F1 i Herakles. Większą tolerancję na uprawę w warunkach niższego pH gleby wykazały odmiany Domir i Bosmo.
13

Przydatność odmian grochu do mieszanek ze zbożami jarymi na glebach kompleksów pszennych. Część I. Przydatność odmian grochu do mieszanek z jęczmieniem jarym

59%
Rudnicki F., Wenda-Piesik A.
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
|
2002
|
nr 221
189-197
Na podstawie wyników otrzymanych z doświadczeń prowadzonych w latach 1996–1998 na glebach kompleksów pszennych, dokonano waloryzacji odmian grochu do uprawy w mieszankach z jęczmieniem jarym. W wielokryteriowym oszacowaniu przydatności 16 odmian grochu do uprawy współrzędnej z jęczmieniem jarym uwzględniono 6 następujących cech, stosując odpowiednie wagi dla każdej z nich: plon mieszanki (30), wierność plonu mieszanki (15), plon nasion danej odmiany grochu w mieszance (15), wierność plonowania grochu w mieszance (10), odporność mieszanki na wyleganie (25), jednoczesność dojrzewania jęczmienia i grochu w mieszance (5). Na podstawie takiej oceny ustalono ranking badanych odmian grochu w skali od 1 do 4 stopni. Uzyskano następującą klasyfikację odmian grochu: odmiany o największej przydatności: Agra i Dawo; odmiany o średniej przydatności: Albatros, Grapis, Pelikan, Agat, Kwestor, Perła, Piast, Rubin, Sol, Tegma; odmiany o małej przydatności: Eroika, Turkan, Kama, Karat.
14

Dzialanie i wspoldzialanie temperatury powietrza na plonowanie jeczmienia jarego w roznych rejonach kraju

59%
Golonka D., Nowicka A., Grabowska K.
Biuletyn Informacyjny. Akademia Rolniczo-Techniczna w Olsztynie
|
1992
|
tom 33
51-60
15

Plonowanie odmian pszenicy jarej w zależności od warunków glebowych

59%
Noworolnik K., Sulek A.
Polish Journal of Agronomy
|
2017
|
nr 30
Celem przeprowadzonych badań było ustalenie reakcji (wyrażonej plonem ziarna) 10 odmian pszenicy jarej na jakość gleby (kompleks glebowo-rolniczy, klasa bonitacyjna gleby, pH gleby). W literaturze brakuje informacji na ten temat. Badania nad pszenicą jarą prowadzono na bazie serii doświadczeń odmianowych Porejestrowego Doświadczalnictwa Odmianowego w ramach COBORU, we wszystkich rejonach Polski, w latach 2005–2012. Uwzględniono 10 odmian pszenicy jarej: Bombona, Bryza, Hewilla, Monsun, Nawra, Parabola, Trappe, Tybalt, Zadra i Żura. Doświadczenia były zakładane na czterech kompleksach glebowo-rolniczych: pszennym bardzo dobrym, pszennym dobrym, żytnim bardzo dobrym i żytnim dobrym; na klasach gleby: 2, 3a, 3b i 4a; w warunkach odczynu obojętnego i lekko kwaśnego (pH gleby od 5,0 do 7,3). Najwyższe plony ziarna (średnio z odmian) uzyskano na glebach kompleksu pszennego bardzo dobrego, a o 5% niższe na glebach kompleksu pszennego dobrego. W porównaniu z kompleksem pszennym bardzo dobrym na glebach kompleksu żytniego bardzo dobrego otrzymano plony niższe o 16%, a na glebach kompleksu żytniego dobrego – niższe o 21%. Badane odmiany pszenicy wykazywały niejednakowe spadki plonu ziarna przy ich uprawie w gorszych warunkach glebowych. Największe zmniejszenie plonów na glebach kompleksów żytnich w stosunku do kompleksu pszennego bardzo dobrego stwierdzono u odmian: Bryza, Tybalt, Nawra i Żura. Najmniejszymi spadkami plonu ziarna przy uprawie w gorszych warunkach glebowych charakteryzowały się odmiany Hewilla i Trappe.
16

Plonowanie odmian owsa w zależności od warunków glebowych

59%
Noworolnik K., Sulek A.
Polish Journal of Agronomy
|
2017
|
nr 31
W literaturze brak informacji o wpływie jakości gleby na najnowsze odmiany owsa. Celem przeprowadzonych doświadczeń było zbadanie reakcji odmian owsa (wyrażonej plonem ziarna) na warunki glebowe (kompleks glebowo-rolniczy, klasa bonitacyjna gleby, pH gleby). Bazę wynikową stanowiła seria doświadczeń odmianowych Porejestrowego Doświadczalnictwa Odmianowego COBORU, we wszystkich rejonach Polski, w latach 2005–2012. Badano 11 odmian owsa: Arab, Breton, Cwał, Deresz, Flamingsprofi, Furman, Gniady, Krezus, Polar, Rajtar i Zuch. Doświadczenia były zakładane na glebach należących do trzech kompleksów glebowo-rolniczych: pszennego dobrego, żytniego bardzo dobrego i żytniego dobrego; do klas bonitacyjnych gleby: IIIa, IIIb, IVa i IVb; w warunkach pH gleby od 4,5 do 6,7. Największe plony ziarna owsa (średnio dla odmian) uzyskano na glebach kompleksu pszennego dobrego. W porównaniu z tym kompleksem plony mniejsze o 10,7% otrzymano na glebach kompleksu żytniego bardzo dobrego, a mniejsze o 18,3% na glebach kompleksu żytniego dobrego. Zniżki plonu na stopniowo gorszych kompleksach glebowo-rolniczych były zbliżone jak na kolejno słabszych klasach gleb. Uwzględnione w badaniach odmiany wykazywały niejednakowe zniżki plonu ziarna przy ich uprawie w gorszych warunkach glebowych. Największe zmniejszenie plonów na glebach kompleksów żytnich w relacji do kompleksu pszennego dobrego wystąpiło u odmian: Arab, Furman i Krezus. Najmniejsze zniżki plonu ziarna przy uprawie na glebach kompleksów żytnich stwierdzono u odmian: Breton, Deresz i Gniady.
17

Dzialanie i wspoldzialanie temperatury powietrza na plonowanie owsa w roznych rejonach kraju

59%
Grabowska K., Nowicka A., Golonka D.
Biuletyn Informacyjny. Akademia Rolniczo-Techniczna w Olsztynie
|
1992
|
tom 33
61-70
18

Wpływ warunków glebowych na plony ziarna odmian jęczmienia ozimego

59%
Noworolnik K., Leszczynska D.
Polish Journal of Agronomy
|
2017
|
nr 30
Celem przeprowadzonych badań z jęczmieniem ozimym było określenie reakcji odmian jęczmienia ozimego (wyrażonej plonem ziarna) na warunki glebowe (kompleks glebowo-rolniczy, klasa bonitacyjna gleby, pH gleby). W literaturze brakuje informacji o reakcji odmian jęczmienia ozimego na pogarszającą się jakość gleby. Bazę wynikową stanowiła seria doświadczeń odmianowych Porejestrowego Doświadczalnictwa Odmianowego COBORU, we wszystkich rejonach Polski, w latach 2005–2012. Badano 10 odmian jęczmienia ozimego: Amarena, Epoque, Fridericus, Karakan, Lomerit, Maybrit, Merlot, Nickela, Rosita i Scarpia. Doświadczenia były prowadzone na trzech kompleksach glebowo-rolniczych: pszennym dobrym, żytnim bardzo dobrym i żytnim dobrym; na klasach bonitacyjnych gleby: II, IIIa, IIIb i IVa; w warunkach pH gleby od 5,0 do 6,7. Największy plon ziarna jęczmienia ozimego (średnio dla odmian) uzyskano na glebach kompleksu pszennego dobrego, mniejszy o 9,2% na glebach kompleksu żytniego bardzo dobrego, a mniejszy o 16,8% na glebach kompleksu żytniego dobrego. Zniżki plonu na stopniowo gorszych kompleksach glebowo-rolniczych były podobne jak na kolejno słabszych klasach gleb. Uwzględnione w badaniach odmiany wykazywały niejednakowe zniżki plonu ziarna przy ich uprawie w gorszych warunkach glebowych. Większy spadek plonu na glebach kompleksów żytnich w relacji do kompleksu pszennego dobrego wystąpił u odmian: Maybrit, Nickela i Fridericus. Mniejsze zniżki plonu ziarna przy uprawie na glebach kompleksów żytnich stwierdzono u odmian: Epoque, Amarena i Scarpia. Spośród badanych odmian najbardziej tolerancyjne na uprawę w warunkach niższego pH gleby (5,0–5,5) były: Amarena, Epoque, Scarpia i Rosita.
19

Wplyw uslonecznienia rzeczywistego na plonowanie owsa

59%
Makowiecki J.
Biuletyn Informacyjny. Akademia Rolniczo-Techniczna w Olsztynie
|
1992
|
tom 33
27-37
20

Wplyw uslonecznienia rzeczywistego na plonowanie jeczmienia jarego

59%
Makowiecki J.
Biuletyn Informacyjny. Akademia Rolniczo-Techniczna w Olsztynie
|
1992
|
tom 33
15-25
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.