Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 32

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  geotechnical parameter
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1
100%
Geotechnical problems that are characterized by a high degree of complexity and uncertainty with respect to the input data are solved recently, using the Bayesian analysis (for instance the problem of a cautious estimation of the geotechnical characteristic parameters according to the Eurocode 7 requirements). The applicability of the Bayesian approach to geotechnics via a simple examples related to determination of characteristic values of geotechnical parameters for design structures is in the paper addressed. In order to select the characteristic parameters for the geotechnical design a new numerical code called BAYANAL was developed. Example of applying the BAYANAL code to analyse the DMT tests demonstrates that it is a powerful and promising tool in evaluation of ground properties and geotechnical parameters.
W referacie, na podstawie literatury i badań własnych, omówiono parametry zagęszczalności gruntów niespoistych oraz sposoby ich wyznaczania i zależności między nimi. Dla piasków i gruntów gruboziarnistych przedstawiono zależności pomiędzy następującymi parametrami: maksymalną gęstością objętościową szkieletu gruntowego (ρds) i wilgotnością optymalną (wopt) – metoda standardowa i zmodyfikowana Proctora, wskaźnikiem jednorodności (Cu), średnicą zastępcza (d10), średnicą maksymalną (dmax) i średnią ważoną średnicę ziaren (dśr.waż.) oraz minimalną i maksymalną gęstością objętościową szkieletu gruntowego (ρdmin i ρdmax).
Following the statistics maintained by the National Heritage Board of Poland dated 31 March 2014 currently 183 192 monuments have been listed at the territory of Poland. According to the list delivered in 2016 by the Provincial (Opole Province) Monument Conservator, 40 of them are threatened by a construction catastrophe. Some of them require an immediate construction intervention. The statistics show sobering figures but due to a various ownership status and financial situation of the owners unfortunately repairs are not carried out on a regular basis. On the basis of the geological and construction documentation it has been examined the settlement of one of the sacral monuments in Opole Province that was formed throughout centuries. The stage I has covered the analysis of the behaviour of the original foundation of a church settled on a slope. The stage II has embraced the analysis of the foundation that was strengthened and the slope that was secured by a brick retaining wall. The last III stage of calculations has been devoted to the foundations of the structure after being reinforced and the retaining wall strengthened by concrete reinforced coating and a palisade of micropiles anchored to the wall. The main focus has been put on limit equilibrium methods. On the basis of the results the slope and structure stability has been estimated. As to preserve the historic building for future generations the direction of further conservatory works has been determined.
8
51%
W artykule przedstawiono zagadnienia dotyczące metodyki badań laboratoryjnych gruntów zgodnie z zaleceniami Eurokodu 7 i norm związanych. Omówiono również, pod kątem aspektów poznawczych i praktycznych, referaty zakwalifikowane na I Konferencję Naukowo-Techniczną ProGeotech 2013 „Projektowanie geotechniczne – badania i dobór parametrów”. Do sesji 2. „Badania laboratoryjne według EC 7” zgłoszono 6 artykułów, których najważniejsze osiągnięcia i wnioski podsumowano w niniejszej pracy.
9
51%
W projektowaniu geotechnicznym według zasad i reguł podanych w Eurokodzie 7 [PN-EN 1997-1:2008], normie zalecanej do stosowania od 2010 roku w krajach Unii Europejskiej, jednym z najważniejszych zadań inżynierskich jest dobór parametrów do sprawdzenia wszystkich możliwych do wystąpienia w projektowanych budowlach stanów granicznych. W określaniu wartości charakterystycznych parametrów geotechnicznych, w tym wytrzymałościowych i odkształceniowych, należy w sposób ostrożny i przemyślany zastosować metody statystyczne, zarówno klasyczne, jak i podejście bayesowskie. Analiza statystyczna Bayesa uzasadniona jest szczególnie w przypadku dysponowania i uwzględniania w doborze parametrów wartości a priori, na przykład wartości eksperckich parametrów geotechnicznych lub w przypadku możliwości powiększania liczebności zbiorów parametrów i danych geotechnicznych, co stanowi podstawę projektowania metodą obserwacyjną. W artykule przedstawiono przykłady analiz danych geotechnicznych z wykorzystaniem teorii Bayesa, których celem było określenie wpływu zakresu badań geotechnicznych, w tym liczby i rodzaju sondowań oraz ich odległości od projektowanego obiektu, na parametry charakterystyczne podłoża. Ponadto przedstawiono znaczenie teorii Bayesa w projektowaniu stóp fundamentowych w przypadku wykorzystywania w projektowaniu metody obserwacyjnej. Wyniki analiz wskazują na przydatność teorii Bayesa w rozwiązywaniu wielu zadań geotechnicznych.
Nośność platformy roboczej określana jest w sposób analogiczny do nośności podłoża uwarstwionego, w którym warstwa wierzchnia zbudowana z gruntu niespoistego spoczywa na słabonośnym podłożu z gruntu spoistego. Badanie DMT wykorzystano do wyznaczenia parametrów wytrzymałościowych podłoża (kąta tarcia wewnętrznego warstwy górnej i wytrzymałości na ścinanie bez odpływu podłoża słabonośnego) oraz do wyznaczenia modułu odkształcenia gruntu (MDMT). Wyznaczono wartości charakterystyczne poszczególnych parametrów na podstawie wyników z pięciu badań dylatometrycznych na poletku doświadczalnym. Przeanalizowano różne metody oszacowania wartości charakterystycznej parametrów geotechnicznych.
W artykule przedstawiono wyniki badań dylatometrycznych SDMT przeprowadzonych na wybranych obiektach doświadczalnych na terenie Warszawy. Badania przeprowadzono w prekonsolidowanych gruntach spoistych. Artykuł zawiera krótką charakterystykę obiektów doświadczalnych z opisem warunków geotechnicznych i przeprowadzonych badań. Na podstawie porównania wyników badań laboratoryjnych z wynikami SDMT dokonano oceny możliwości wykorzystania nomogramu Marchettiego i Crappsa do określenia rodzaju i stanu badanych gruntów spoistych. Analiza wyników sondowań SDMT pozwoliła na opracowanie dla badanych gruntów spoistych zależności empirycznej pomiędzy stosunkiem G₀/ED i wskaźnikiem materiałowym (ID).
W artykule przedstawiono rozważania na temat wpływu odprężenia podłoża na ocenę nośności gruntów tego podłoża w warunkach posadowienia pośredniego. Na podstawie przeprowadzonych sondowań dylatometrycznych DMT, przeprowadzonych przed wykonaniem wykopu i po jego wykonaniu, wykazano, że czynność ta nie zawsze powoduje odprężenie podłoża, a przede wszystkim nie zmniejsza tarcia gruntu na powierzchniach bocznych fundamentów głębokich. Wartość tarcia przyjmowana jest zazwyczaj na podstawie rodzaju gruntu i stanu naprężenia [PN-83/B-02482], co – jak wykazano przy projektowaniu na przykład pali fundamentowych – może prowadzić do jej zaniżania, a tym samym przeprojektowania fundamentu.
Celem pracy było określenie wpływu nawodnienia na ściśliwość odpadów powęglowych z kopalni Rydułtowy-Anna oraz ich mieszanek z 10%, 20% i 30% (wagowo) dodatkiem popiołu lotnego z elektrowni Skawina S.A. Badania przeprowadzono w średniowymiarowym edometrze (d = h = 374 mm), na próbkach formowanych przy wilgotności optymalnej i wskaźniku zagęszczenia Is = 0,95, nawodnionych przed obciążeniem. W analizie uwzględniono wyniki wcześniejszych badań na tych samych materiałach, ale nienawodnionych. Stwierdzono, że ściśliwość badanych materiałów była stosunkowo nieduża, a w przypadku mieszanek wyraźnie zależna od dodatku popiołu i warunków wodnych. Dokonano również oceny przydatności badanych materiałów do celów budownictwa ziemnego.
W artykule został omówiony zakres rozpoznania i dobór parametrów podłoża, uwzględniający warunki pracy konstrukcji, pozwalający na wykorzystanie nowoczesnych technik modelowania numerycznego oraz zaawansowanych modeli konstytutywnych gruntu w analizie głęboko posadowionych obiektów budowlanych. Zaprezentowano doświadczenia i wnioski z wykonanych numerycznych modeli obliczeniowych w przestrzeni 2D i 3D wybranych obiektów, odzwierciedlające lokalne uwarunkowania geotechniczne i istniejącą infrastrukturę.
Zalecenia Eurokodu 7, dotyczące sprawdzania stanów granicznych nośności, dopuszczają stosowanie zaawansowanych metod obliczeniowych, takich jak metoda elementów skończonych. Pozwala to na kompleksową analizę pracy ośrodka gruntowego oraz jego współpracy z elementami konstrukcyjnymi. W artykule przedstawiono zagadnienia związane ze stosowaniem współczynników częściowych do parametrów geotechnicznych w obliczeniach stateczności metodą elementów skończonych. Zgodnie z polskim załącznikiem krajowym do Eurokodu 7 ich wartości są różne od jedności tylko w przypadku podejścia obliczeniowego DA3. Wprowadzono je jako obowiązujące przy sprawdzaniu stateczności, dla której koncepcja współczynników częściowych jest stosunkowo nowa w porównaniu z dotychczasową praktyką stosowania globalnego współczynnika stateczności.
W artykule przedstawiono dwa przykłady budowli, jednej o konstrukcji wiotkiej (nasyp) i drugiej o konstrukcji sztywnej (fundament budynku). W przypadku nasypu w podłożu występują grunty słabonośne (namuły organiczne), a w podłożu fundamentu grunty sztywne (iły). Parametry geotechniczne w obu przypadkach określono na podstawie interpretacji badań dylatometrycznych (DMT). Do określenia parametrów obliczeniowych zastosowano klasyczną analizę statystyczną oraz analizę z wykorzystaniem podejścia Bayesa. Oba podejścia są możliwe do wykorzystania w programie obliczeniowym opracowanym w ramach projektu badawczego NCN (N N506 432436). Program ten i jego zastosowanie w określaniu parametrów charakterystycznych gruntów występujących w podłożu nasypu i fundamentu opisano w artykule. Efektem obliczeń osiadań nasypu i fundamentu oraz ich walidacji jest propozycja nowej zależności empirycznej do określania modułu ściśliwości, wskaźnika ściśliwości pierwotnej i wtórnej z badania dylatometrem Marchettiego (DMT). Proponowane zależności umożliwiają wykorzystanie badań DMT w projektowaniu geotechnicznym w większym niż dotychczas zakresie. Poza tym zależności te są bardziej odpowiednie dla warunków występujących w Polsce.
W ostatnim okresie rozwoju geotechniki w Polsce można zauważyć pewne standardy, jakie obecnie funkcjonują w odniesieniu do sposobów określania parametrów geotechnicznych, a także interpretacji wyników badań laboratoryjnych. W artykule pokrótce scharakteryzowano te standardy wraz z próbą racjonalizacji ich istnienia. Następnie zwrócono uwagę na najbardziej istotne elementy badań, wpływające na końcową wartość parametrów. Posługując się przykładami, przedstawiono najbardziej popularną metodę wyznaczania jakości próbek uzyskanych do badań oraz najbardziej istotne czynniki wpływające na ich jakość. Odniesiono się również do problemu interpretacji badań wytrzymałościowych, a także przedstawiono podejście określania sztywności gruntu, uwzględniające zakres odkształceń i stan naprężenia.
W pracy przedstawiono wyniki badań wytrzymałości na ścinanie gruntów stanowiących pokrywy stokowe zbocza Góry Sypkiej k. Gdowa (Pogórze Wiśnickie), gdzie w okresie maj–czerwiec 2010 r. powstało kilkanaście form osuwiskowych. Badane grunty stanowiły utwory żwirowo-gliniaste, tworzące zasadniczy materiał koluwiów osuwiskowych, grunty piaszczysto-pylaste, obecne w strefie odkłucia, oraz pyły i łupki ilaste. Zasadnicze badania wytrzymałościowe przeprowadzono metodą bezpośredniego ścinania w skrzynce o przekroju 60 × 60 mm na próbkach zarówno nawodnionych, jak i nienawodnionych oraz częściowo w aparacie trójosiowym. Wyniki badań próbek nawodnionych wykazały, że utwory żwirowo-gliniaste oraz pylasto-piaszczyste charakteryzują się wysokimi wartościami kąta tarcia wewnętrznego oraz zróżnicowanymi wartościami spójności, przy czym znacznie mniejsze wartości tego parametru uzyskano dla gruntów piaszczysto-pylastych. Z kolei badania próbek gruntów piasku i pyłu w stanie niepełnego nasycenia wykazały, że wraz ze zmniejszaniem wilgotności następuje wyraźny zwiększenie ich wytrzymałości na ścinanie, przy czym przyrost ten został spowodowany zwiększeniem spójności pozornej gruntów, a zmiany wartości kąta tarcia wewnętrznego były praktycznie pomijalne. Porównawcze badania metodą bezpośredniego ścinania oraz trójosiowego ściskania dały w przypadku pyłu bardzo zbliżone wartości parametrów charakteryzujących jego wytrzymałość na ścinanie. Kilkukrotne serie ścięć łupków ilastych spowodowały ok. 24−36% redukcję jego wytrzymałości maksymalnej, a uzyskany bezpośrednio z badań resztkowy kąt tarcia wewnętrznego wyniósł 18°.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.