Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 26

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  genotoksycznosc
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Oceniano aktywność mutagenną 7 nowo zsyntetyzowanych kationowych substancji powierzchniowo czynnych (KSPC) przy zastosowaniu testu genotoksyczności na Bacillus subtilis. Wykazano, że w badanych stężeniach związki te nie wykazywały aktywności mutagennej.
Ocena hamowania aktywności fosfatazy białkowej (PPIA) oraz test ELISA (Enzyme-Linked ImmunoSorbent Assay) to szybkie oraz bardzo czułe metody skriningowe umożliwiające ocenę aktywności biologicznej (toksyczności) oraz stężenia mikrocystyn (hepatotoksyn sinicowych) przy detekcji dziesięciokrotnie niższej niż dawka dopuszczalna 1 mg dm-3 mikrocystyn w wodzie pitnej. Do oceny genotoksyczności hepatotoksycznych zakwitów sinicowych stosować można krótkoterminowe testy bakteryjne tj. SOS Chromotest i test Amesa. W tym przypadku wskazana jest jednak analiza porównawcza z wykorzystaniem komórek eukariotycznych np. w teście kometowym, metodzie stosowanej coraz powszechniej do biomonitoringu potencjalnych czynników genotoksycznych. Ponadto wprowadzenie monitoringu molekularnego – analizy genów z rodziny mcyABCDEFGHIJ odpowiedzialnych za syntezę mikrocystyn przez sinice z rodzaju Microcystis, Anabaena czy Planktothrix (Oscillatoria) może umożliwić przewidywanie okresów pojawiania się i dominacji toksycznych szczepów sinic w wodzie.
18
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Genotoksycznosc mikotoksyn fuzaryjnych

51%
Celem pracy było zbadanie wpływu bisfenolu A (BPA) i skojarzonego działania promieniowania X i BPA na komórki somatyczne szpiku kostnego i wątroby myszy. Samce myszy szczepu Pzh: Sfis przez 8 tygodni napromieniano dawką 0,05 Gy lub podawano im bisfenol A (5 mg/kg mc, 10 mg/kg mc, 20 mg/kg mc) albo poddawano skojarzonemu działaniu obu czynników (0,05 Gy + 5 mg/kg BPA). Próby pobierano po 24h, 1, 4 i 8 tygodniach po zakończeniu ekspozycji. Niniejsze badania wykazały, że BPA może indukować, mierzone testem kometowym, uszkodzenia DNA w limfocytach szpiku kostnego. Natomiast nie stwierdzono zmian w DNA w komórkach somatycznych wątroby. Po zastosowaniu obu czynników jednocześnie zaobserwowano w obu narządach większą migrację DNA niż po podaniu samego bisfenolu A. Prawdopodobnie promieniowanie X potęguje genotoksyczność BPA.
Praca polegała na ocenie fitotoksyczności i genotoksyczności gleb terenów rolniczych położonych w zasięgu oddziaływania emisji z rafinerii ropy naftowej w Płocku. Badane gleby to gleby płowe i brunatne wyługowane. Wykorzystano test Phytotox i test wschodów i wzrostu siewek oraz do oceny stopnia nasilenia czynników genotoksycznych test Vicia faba RTA (root tip assay). Próbki gleb zebrane w odległości 1, 3, 6, 12 i 18 km na płn.-wschodzie od rafinerii wykazały fitotoksyczność. Obecność czynników genotoksycznych stwierdzono dopiero w odległości 6 i więcej km. Ich natężenie, najwyższe przy 6 km, znacząco spadało przy 12 km, utrzymując się na tym samym poziomie w odległości 18 km od rafinerii.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.