Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 4

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  gen taumatyny II
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Mikroekstrakcja do fazy stałej (SPME) jest nowoczesną techniką izolacji związków lotnych i może stanowić alternatywę dla metod tradycyjnych. Była ona z powodzeniem stosowana w analizie różnych surowców roślinnych i produktów spożywczych. Przedmiotem zainteresowania autorów był aromat transgenicznego ogórka modyfikowanego genem taumatyny II. Do tej pory nie publikowano wyników badań oceniających wpływ tego typu modyfikacji genetycznej na profil zapachowy surowca. Celem pracy był dobór parametrów techniki SPME do oceny aromatu ogórka. Optymalizacja parametrów techniki SPME obejmowała wybór: rodzaju włókna, temperatury, czasu ekstrakcji i wysalania próby. Zastosowanie SPME pozwoliło na identyfikację związków lotnych odpowiedzialnych za aromat ogórka. Ponadto zaobserwowano zróżnicowanie ilościowe zawartości związków lotnych pomiędzy liniami transgenicznymi a niemodyfikowaną linią kontrolną.
Prześledzono, czy w wyniku wprowadzenia genu taumatyny II do genomu ogórka, uzyskane linie wykazują zmieniony w stosunku do formy wyjściowej poziom atrakcyjności dla szkodników. Materiał roślinny stanowiły transgeniczne linie ogórka o zróżnicowanym poziomie taumatyny II (T224, T212, T210), pochodzące z trzech niezależnych zdarzeń transformacyjnych. Kontrolą była forma wyjściowa dla linii transgenicznych - wysoce wsobna linia wyprowadzona z odmiany Borszczagowski, określona jako linia B. Badania wykazały, że zarówno owady (mszyce i wciornastki) jak i roztocze (przędziorki) lokowały się na transgenicznych i nietransgenicznych liniach ogórka. Najwyższe liczebności szkodników odnotowano na przełomie czerwca i lipca. Mszyce i wciornastki zasiedliły słabiej te linie ogórka, których liście cechowała wysoka zawartość taumatyny II (T224 i T212). W tym czasie roztocze (przędziorki) skolonizowały tylko linie T224 i T212, a na liniach nietransgenicznych pojawiły się dopiero pod koniec sezonu. Na roślinach wszystkich badanych linii ogórka stwierdzono obecność naturalnego wroga mszyc - roztocza z rodziny Trombidiidae. Liście linii T212 wyróżniały się wysoką zawartością metabolitów podstawowych, ważnych w diecie szkodników. Kumulacja taumatyny II zwiększyła się wraz z wiekiem liści, natomiast stężenie metabolitów wtórnych (fenole ogólne) uległo obniżeniu. Wprowadzenie do genomu ogórka genu taumatyny II wpłynęło na ilościowe zmiany w poziomie akumulacji badanych metabolitów podstawowych i wtórnych, co w konsekwencji mogło modyfikować atrakcyjność transgenicznych roślin dla szkodników.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.