Ograniczanie wyników

Czasopisma help

  1. 7 Chrońmy Przyrodę Ojczystą

  2. 3 Parki Narodowe i Rezerwaty Przyrody

  3. 3 Przegląd Rybacki

  4. 3 Roczniki Bieszczadzkie

  5. 2 Aura

Więcej...
Autorzy help

  1. 2 Baldy K.

  2. 2 Bohdan A.

  3. 2 Borowski J.

  4. 2 Rybak J.

  5. 2 Zaluski T.

Więcej...
Lata help

  1. 2 2017

  2. 1 2015

  3. 3 2014

  4. 3 2013

  5. 1 2012

Więcej...
Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 38

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  gatunki reliktowe
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1

Historia roslinnosci na reliktowym stanowisku chamedafne polnocnej w Kampinoskim Parku Narodowym

100%
Kloss M.
Parki Narodowe
|
1998
|
nr 2
12-13
2

Nowe stanowiska reliktowych gatunków chrząszczy (Coleoptera) z Roztocza

100%
Borowiec L., Iwan D.
Przegląd Zoologiczny
|
1989
|
tom 33
|
nr 3
3

Skalnica torfowiskowa Saxifraga hirculus L. we Wdzydzkim Parku Krajobrazowym

100%
Kosinski I.
Badania Fizjograficzne nad Polską Zachodnią. Seria B
|
2000
|
tom 49
185-188
4

Latimeria - burzliwe dzieje odkryć żyjących skamieniałości

100%
Sabath K.
Przegląd Rybacki
|
2006
|
tom 31
|
nr 2[87]
5

Błotniszek wełnisty Helodium blandowii (Bryophyta, Helodiaceae) w Polsce Środkowej

84%
Wolski G. J., Grabowska E., Kucharski L.
Chrońmy Przyrodę Ojczystą
|
2013
|
tom 69
|
nr 3
Błotniszek wełnisty Helodium blandowii (F.Weber & D.Mohr) – mech charakterystyczny dla siedlisk oligotroficznych, uznany w Polsce za relikt glacjalny i objęty ochroną ścisłą – dotychczas odnotowany na dwóch stanowiskach w Polsce Środkowej. Niniejsza notatka prezentuje dwa dalsze stanowiska z tego obszaru – na torfowiskach niskich w Kolonii Grabostów, w dolinie rzeki Pilsi (dopływ Widawki), w gminie Zelów i w Bęczkowicach, w dolinie Luciąży (gmina Łęki Szlacheckie, woj. łódzkie)
6

Wystepowanie porostow 'reliktow puszczanskich' w Bieszczadzkim Parku Narodowym

84%
Koscielniak B.
Roczniki Bieszczadzkie
|
2002
|
tom 10
25-41
7

Brzoza karłowata Betula nana w Polsce

84%
Jadwiszczak K. A., Jadwiszczak P.
Chrońmy Przyrodę Ojczystą
|
2014
|
tom 70
|
nr 2
Brzoza karłowata Betula nana L. należy do gatunków zagrożonych wyginięciem w Europie Centralnej i Wschodniej. Jest to relikt glacjalny występujący w Polsce na trzech izolowanych stanowiskach: „Linje”, „Torfowiska Doliny Izery” i „Torfowisko pod Zieleńcem”. Analizy markerów molekularnych wykazały zmniejszony poziom zmienności genetycznej tego gatunku w porównaniu z brzozą niską, również objętą ścisłą ochroną. Czynnikami, które w przeszłości doprowadziły do spadku zmienności genetycznej u brzozy karłowatej, były redukcje liczby osobników na poszczególnych stanowiskach zachodzące w trakcie ekspansji polodowcowej, a także wywołane późniejszą melioracją torfowisk i ich zarastaniem przez rośliny konkurencyjne. Niski poziom zmienności genetycznej jest także skutkiem działania dryfu genetycznego oraz braku przepływu genów między populacjami. Brzoza karłowata rozmnaża się w Polsce głównie w sposób wegetatywny. Trudności z rozrodem generatywnym mogą być spowodowane: zacienianiem przez konkurencyjne drzewa i krzewy, zamieraniem starszych osobników na podtopionych częściach torfowisk oraz niszczeniem kwiatów i szyszek przez larwy owadów. Ochrona brzozy karłowatej wymaga działań konserwatorskich mających na celu intensyfikację rozrodu generatywnego we wszystkich populacjach
8

Znaczenie ochrony biernej dla zachowania porostów – reliktów lasów pochodzenia pierwotnego w Puszczy Białowieskiej

84%
Bohdan A.
Przegląd Przyrodniczy
|
2014
|
tom 25
|
nr 4
9

Rola rowow melioracyjnych jako refugiow flory torfowiskowej na przykladzie kompleksu lak w Koszelewkach

84%
Zaluski T., Kaminska A.
Folia Universitatis Agriculturae Stetinensis. Agricultura
|
1999
|
tom 75
373-376
10

Przemiany pienińskiej flory roślin naczyniowych w XX wieku

84%
Zarzycki K., Wrobel I.
Pieniny. Przyroda i Człowiek
|
2012
|
tom 12
11

O potrzebie utworzenia rezerwatu przyrody Bagna w Antoniowie w Dabrowie Gorniczej

84%
Jedrzejko K., Walusiak E.
Chrońmy Przyrodę Ojczystą
|
2003
|
tom 59
|
nr 6
66-75
12

Reliktowe i rzadkie gatunki roślin okolic Górzna i Nowego Miasta Lubawskiego

84%
Zaluski T.
Acta Universitatis Nicolai Copernici. Biologia
|
1988
|
tom 29[63]
13

Nowe, rzadkie i interesujące gatunki porostów Białowieskiego Parku Narodowego

84%
Golubkov V., Bohdan A., Poplawska M.
Parki Narodowe i Rezerwaty Przyrody
|
2011
|
tom 30
|
nr 3-4
14

Nowe stanowisko reliktowego gatunku paproci - podrzenia żebrowca Blechnum spicant - w Krainie Świętokrzyskiej

84%
Podgorska M.
Chrońmy Przyrodę Ojczystą
|
2011
|
tom 67
|
nr 4
Celem niniejszego artykułu jest podanie informacji o nowym stanowisku podrzenia żebrowca Blechnum spicant (L.) Roth odnotowanym w północnej części Wyżyny Małopolskiej na terenie Garbu Gielniowskiego (Kraina Świętokrzyska). Zwrócono uwagę na reliktowy charakter stanowisk w Krainie Świętokrzyskiej, a także przedstawiono główne zagrożenia podrzenia żebrowca w tej części Wyżyny Małopolskiej. Nowe stanowisko podrzenia żebrowca składa się – podobnie jak większość jego reliktowych miejsc występowania w Krainie Świętokrzyskiej – tylko z jednego osobnika. Głównym zagrożeniem gatunku w regionie są m.in. prace związane z pozyskaniem drewna i działania mające na celu utrzymanie trwałości drzewostanów (głównie hodowla i przebudowa lasów)
15

Przestrzenne i ekologiczne uwarunkowania ochrony kregowcow ladowych w Bieszczadach

67%
Glowacinski Z.
Monografie Bieszczadzkie
|
2000
|
tom 10
115-139
16

Nowe stanowiska paskówki tatrzańskiej Cornumutila lineata – rzadkiego i reliktowego gatunku kózki (Coleoptera: Cerambycidae) w Beskidach Zachodnich

67%
Wojas T., Szafraniec S.
Chrońmy Przyrodę Ojczystą
|
2013
|
tom 69
|
nr 4
W pracy podano cztery nowe stanowiska unikatowego i reliktowego gatunku chrząszcza z rodziny kózkowatych – paskówki tatrzańskiej Cornumutila lineata (Letzner, 1844) (wykazywanej w piśmiennictwie pod nazwą C. quadrivittata) z regionów, w których nigdy dotychczas nie był odnotowany. Współcześnie w Polsce gatunek ten był podawany tylko z Tatr, ponadto w XIX wieku wykazano go z Pilska w Beskidzie Żywieckim i z okolic Raciborza, prawdopodobnie z Beskidu Śląskiego. W Polskiej czerwonej księdze zwierząt ma status gatunku krytycznie zagrożonego (CR). Obecnie został znaleziony na stokach Romanki, w Paśmie Policy (Beskid Żywiecki), w Gorcach – na terenie Gorczańskiego Parku Narodowego oraz w Paśmie Radziejowej, w Rytrze (Beskid Sądecki). Wymienione stanowiska zlokalizowane są w sąsiedztwie górskich lasów z przeważającym udziałem świerka, który stanowi główną bazę pokarmową tego gatunku
17

Rezerwat przyrody "Ochojec" - w 35-lecie utworzenia

67%
Parusel J. B.
Przyroda Górnego Śląska
|
2017
|
nr 88
18

Zaciętka Cheilotoma musciformis - wymierający relikt stepowej koleopterofauny w Polsce

67%
Mazur M. A., Kubisz D., Scibior R., Kajtoch L.
Chrońmy Przyrodę Ojczystą
|
2015
|
tom 71
|
nr 5
Zaciętka Cheilotoma musciformis (Coleoptera: Chrysomelidae) jest rzadkim i zagrożonym gatunkiem kserotermicznych środowisk południowej Polski. Krajowe stanowiska są odizolowane od zwartego zasięgu obejmującego stepy Europy Wschodniej i Południowej. Stonka ta jest wymieniona w Polskiej czerwonej księdze zwierząt w kategorii EN (zagrożona). Niniejsze opracowanie jest podsumowaniem historycznej i aktualnej wiedzy na temat rozmieszczenia gatunku w Polsce, które w ostatnich 20 latach skurczyło się o około 30%, głównie z uwagi na zanik stanowisk na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej i w Górach Świętokrzyskich. Aktualnie stonka ta występuje jedynie w trzech rejonach kraju, nigdzie jednak nie jest liczna, a część jej stanowisk jest silnie zagrożona. Opublikowane w 2013 roku analizy genetyczne wykazały, że haplotypy zidentyfikowane w polskiej populacji różnią się znacznie od populacji słowackich i ukraińskich, co wskazuje na istnienie odrębnej jednostki ewolucyjnej w Polsce, być może w randze podgatunku. Stosując bar-koding DNA roślin żywicielskich określono bazę pokarmową zaciętki i zweryfikowano w tym zakresie wcześniejsze doniesienia literaturowe.
19

Struktura populacji Salix lapponum [Salicaceae] na izolowanych stanowiskach w Puszczy Knyszynskiej i Puszczy Bialowieskiej

67%
Kolos A., Chmielewska-Nowik E.
Fragmenta Floristica et Geobotanica Polonica
|
2007
|
tom 14
|
nr 1
123-137
20

Mezozoiczne wasonogi [Crustacea: Cirripedia] i inne reliktowe gatunki w faunie ujsc hydrotermalnych a problem jej pochodzenia

67%
Lesicki A.
Przegląd Zoologiczny
|
1998
|
tom 42
|
nr 3-4
135-155
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.