W Chinach występują trzy rodzaje ogrodów: rozległe ogrody cesarskie, parki krajobrazowe i prywatne ogrody uczonych i artystów. Ich historia sięga 2000 lat. Sztuka zakładania ogrodów chińskich jest ściśle związana z chińskim sposobem malowania pejzaży, nie naśladuje dokładnie naturalnych widoków ale stara się oddać ich ducha i nastrój. Poprzez staranne zrównoważenie i wymieszanie roślin, głazów, wody i elementów architektonicznych powstają piękne miejsca służące do odpoczynku, zabawy, kontemplacji i nauki.
W XVIII i XIX w. opracowywano podręczniki z zakresu technologii budowlanej, prowadzenia gospodarstwa i pielęgnacji ogrodów. W pracy przedstawiono wybrane materiały archiwalne ze źródeł pisanych. Historyczne plany czy wzorniki pochodzące z poszczególnych okresów historycznych mogą okazać się pomocne przy odtwarzaniu dawnych układów kompozycyjnych ogrodów lub mniejszych form, np. parterów kwiatowych.