Badania zdrowotności organów nadziemnych 6 odmian narcyza uprawianego na dwóch plantacjach produkcyjnych w okolicach Puław, przeprowadzono w latach 2005-2007. Spośród uzyskanych z organów nadziemnych izolatów grzybów dominował gatunek Botrytis narcissicola, którego izolaty, w zależności od odmiany i terminu badań, stanowiły od 35,7 do 98,6% wyosobnień. Rośliny, z których izolowano tego grzyba, wykazywały zróżnicowane objawy w postaci brązowo-żółtych, zaschniętych i skręcających się wierzchołków liści, a także nekrotycznych smug z jednej strony blaszki liściowej, co powodowało sierpowate wygięcie liści. Podstawa pędów kwiatowych i liści ulegała miękkiej, śluzowatej zgniliźnie o zabarwieniu brunatnym, pokrytej często szarym nalotem zarodnikowania konidialnego. W miejscu zgnilizny pęd łatwo ulegał oderwaniu od cebuli. Najliczniej gatunek ten był izolowany pod koniec kwitnienia z odmian: ‘Fortissimo’ i ‘Tahiti’ uprawianych na plantacji w Wąwolnicy. Mniej licznie występował gatunek Alternaria alternata oraz grzyby z rodzaju Phoma i Fusarium. Wskaźniki porażenia badanych odmian były zróżnicowane w poszczególnych latach i terminach badań, jakkolwiek w większości przypadków różnice te nie były statystycznie istotne. Na początku kwitnienia odmianą o najniższym, średnim wskaźniku porażenia była odmiana ‘Fortissimo’ (5,42), zaś o najwyższym odmiana ‘Dutch Master’ (9,17). Pod koniec kwitnienia najniższy, średni wskaźnik porażenia zanotowano w przypadku odmiany ʻIce Kingʼ (5,0), zaś najwyższy u odmian: ʻIce Follies’ (11,67) i ‘Tahiti’ (11,25). W przypadku większości odmian zanotowano wzrost wskaźników porażenia organów nadziemnych pod koniec kwitnienia.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.