Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 14

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  frakcje fosforu
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
3
86%
Przeanalizowano pomioty brojlerów pochodzące z doświadczenia żywieniowego, którego celem było zbadanie wpływu dodatku fitazy do czterech rodzajów paszy: śruty pszennej, śruty jęczmiennej, wytłoku rzepakowego i śruty poekstrakcyjnej na strawność fityny. W badanych próbkach oznaczono: całkowitą zawartość fosforu po mineralizacji „na mokro”, zawartość fosforu fitynowego poprzez ekstrakcję i wytrącanie fityny w formie fitynianu żelaza, a następnie jej mineralizacji „na mokro” oraz zawartość mineralnych frakcji fosforu metodą Jacksona i Changa w modyfikacji Petersona i Corey’a. Zawartość fosforu mineralnego obliczono jako sumę fosforanów mineralnych. Całkowita zawartość fosforu wahała się w granicach 10,32 - 18,15 g P·kg⁻¹ s.m. pomiotu, dodatek fityny do paszy obniżył udział fosforu fitynowego w pomiotach. Zawartość fosforanów rozpuszczalnych w wodzie wahała się w granicach 31,32% (wytłok rzepakowy) - 81,85% (śruta jęczmienna z dodatkiem fitazy) całkowitej zawartości fosforu pomiotów kurzych. Udział fosforanów glinu wahał się w granicach 2,51% (śruta jęczmienna z dodatkiem fitazy) - 9,46% (wytłok rzepakowy z dodatkiem fitazy) fosforu całkowitego, a fosforanów żelaza (III) 0,73 - 3,13%. Nie stwierdzono obecności frakcji fosforanów okludowanych. Dodatek fityny do paszy zwiększył procentowy udział frakcji fosforu mineralnego w całkowitym, a także procentowy udział fosforanów rozpuszczalnych w wodzie w odniesieniu do zawartości frakcji fosforu mineralnego.
W wieloletnich doświadczeniach polowych oceniono wpływ nawożenia obornikiem i azotem na występowanie mineralnych frakcji fosforu w glebie. Wzrastające nawożenie obornikiem przyczyniło się do istotnego przyrostu zawartości frakcji fosforanów łatwo rozpuszczalnych. Nawożenie azotem nie miało wpływu na zawartość tej frakcji, lecz przyczyniło się do pewnego obniżenia jej ilości. Zawartość frakcji fosforanów glinowych i żelazowych nie zależała istotnie od nawożenia obornikiem i azotem. Jednak wystąpiła pewna tendencja do obniżenia zawartości tych frakcji pod wpływem zastosowanych w eksperymencie czynników doświadczalnych (w przypadku obornika i P-Fe - istotna). Zawartość frakcji fosforanów wapniowych i sumy frakcji fosforanów mineralnych istotnie zmniejszyła się pod wpływem nawożenia obornikiem i azotem.
Określono zależność między aktywnością fosfatazy kwaśnej i zasadowej, a zawartością fosforu ogółem, fosforu nieorganicznego i fosforu organicznego w glebach o różnej zawartości próchnicy. Do doświadczenia użyto dziesięciu gleb reprezentujących cztery grupy granulometryczne. Fosfor organiczny stanowił tylko od 1,3 do 41,5% fosforu ogółem w badanych glebach. Nie uzyskano korelacji między zawartością fosforu organicznego w glebach a ilością próchnicy. Badane gleby charakteryzowała wyższa aktywność fosfatazy kwaśnej, w porównaniu z aktywnością fosfatazy zasadowej. Nie stwierdzono korelacji między aktywnością obydwu fosfataz a zawartością w glebach fosforu organicznego. Zawartość fosforu ogólnego i nieorganicznego oraz próchnicy w badanych glebach była istotnie, dodatnio skorelowana jedynie z aktywnością fosfatazy kwaśnej.
Comparative studies on the content and profile distribution patterns of phosphorus fractions in arable and forest Cambic Chernozems were conducted near the village Báb (western Slovakia). Soil samples were collected from every 10 cm and analyzed using standard procedures in soil science. Long term differences in the type of the studied soils usage were reflected in their physical and chemical properties (bulk density, porosity, acidity, the total content of organic carbon and nitrogen), as well as in the content and profile distribution patterns of phosphorus fractions. Total phosphorus content ranged from 498.8 to 754.7 mg/kg in arable soil and from 480.4 to 835.9 mg/kg in forest soil. Residual fraction, which constituted 54.9−77.8% of total phosphorus in arable soil and 57.3−79.2% in forest soil, was a predominant fraction. Such large contribution of this fraction is typical for young soils, with weakly weathered mineral substrates. Exchangeable phosphorus in arable soil constituted 0.6−6.1%, while 0.5−3.0% in forest soil, showing decreasing trends with depth in both soils. Free iron oxides and carbonates were important factors influencing profile distribution of phosphorus in the investigated soils. Iron oxides bound the element mainly in acidified horizons, whereas carbonates in alakaline (Bw and C) horizons. Organic fraction significantly differed in the investigated soils. A much larger content and contribution of this fraction in total phosphorus was noticed in forest soil. The content of organic phosphorus was positively related to the content of organic carbon. Stable fraction of organic phosphorus predominated over labile one in both soils.
The studies focused on phosphorus speciation in Gleyic Podzols of the supra−flood terrace of the Słupia River, south from Słupsk (N Poland). The content and within profile distribution of phosphorus were considered in the context of parent material origin and the influence of podsolization, high groundwater level, forest vegetation and vicinity of the town. Four soil profiles representing Gleyic Albic Ortsteinic Podzols and Umbric Gleyic Albic Ortsteinic Podzols developed from aeolian sand were described. Samples were taken from distinguished horizons and physical and chemical properties were analyzed using standard procedures. Sequential extraction of phosphorus was performed by the method of Hedley et al. [1982]. The soils were characterized by strong acidic reaction, high abundance of organic matter and low degree of mineral substrates weathering. Profile distribution of free iron oxides was typical for Podzols. The content of total phosphorus in parent materials varied from 142.2 to 365.0 mg/kg, whereas in solum from 103.0 to 1035.6 mg/kg, reaching the highest values in B horizons and the lowest in E horizons. The noted concentration was high as compared to the soils of the same type within the area of Poland. Increased phosphorus concentration can be caused by the influence of high groundwater level and vicinity of the town, as a source of biogenic substances. The predominance of residual fraction in solum evidences young age of the studied soils, which is confirmed also by the results of thermoluminescence dating. Profile distribution patterns of total phosphorus and its fractions reflects the influence of groundwater, vegetation and soil−forming processes in turnover of this element. The results confirm also strong linkage between iron and phosphorus in the soils.
Doświadczenie wazonowe zostało założone na materiale glebowym, pobranym z warstwy ornej gleby bielicowej o składzie granulometrycznym piasku słabogliniastego. Gleba charakteryzowała się bardzo kwaśnym odczynem, niską zawartością fosforu przyswajalnego i bardzo niską zawartością przyswajalnych form magnezu i potasu. Przed założeniem doświadczenia połowa materiału glebowego była wapnowana CaCO3. Innym czynnikiem doświadczalnym było nawożenie azotem (NH4NO3) i fosforem (Ca(H2PO4)2 i Ca3(PO4)2). Wapnowanie, nawożenie azotem i fosforem wpływało na wzrost ilości fosforu przyswajalnego oraz zawartość mineralnych frakcji fosforu w glebie. Nawożenie superfosfatem wpływało na zwiększenie ilości fosforanów łatwo rozpuszczalnych i żelazowych, natomiast zawartość fosforanów wapniowych uzależniona była od nawożenia mączką fosforytową.
W warunkach doświadczenia wazonowego wapnowanie gleby bardzo kwaśnej przyczyniło się do przyrostu plonu jęczmienia jarego. Rośliny rosnące na glebie kwaśnej gromadziły większą ilość fosforu zarówno w ziarnie, słomie i korzeniach niż zebrane z gleby wapnowanej. Wapnowanie oraz nawożenie azotem i fosforem przyczyniło się do lepszego pobrania oraz wykorzystania fosforu przez rośliny, które więcej tego składnika pobrały z superfosfatu potrójnego niż z mączki fosforytowej. Wykorzystanie fosforu było również większe z superfosfatu niż z mączki, niezależnie czy nawozy te zastosowano na glebę kwaśną czy wapnowaną.
W badaniach wykorzystano różnego rodzaju odpadowe materiały organiczne świeże i kompostowane (osady z dwóch oczyszczalni ścieków – z Siedlec i Łukowa oraz kurzeniec od brojlerów). Całkowitą zawartość fosforu oznaczono metodą ICP-AES po wcześniejszej mineralizacji materiałów ,,na sucho” w piecu muflowym w temperaturze 450°C. Frakcje omawianego pierwiastka wydzielono stosując analizę sekwencyjną metodą Changa-Jacksona z późniejszymi modyfikacjami. Całkowita zawartość fosforu zależała od pochodzenia materiału organicznego (największą stwierdzono w osadzie złożonym w 85% ze ścieków komunalnych i w 15% ze ścieków przemysłowych, natomiast najmniejszą w kurzeńcu). Suma fosforu wyekstrahowanego w poszczególnych frakcjach stanowiła większy procentowy udział niż ilość fosforu nie ulegającego ekstrakcji.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.