Zwiększenie bezpieczeństwa lotów fotogrametrycznych oraz obniżenie kosztów, również dotyczących póżniejszych opracowań i aktualizacji, będących ich rezultatem – to zawsze aktualne problemy. Zwiększenie bezpieczeństwa lotów fotogrametrycznych oraz obniżenie ich kosztów, również dotyczących późniejszych opracowań lub aktualizacji, będących ich rezultatem - to zawsze aktualne problemy. Możliwość zastąpienia w uzasadnionych przypadkach tradycyjnych nalotów, a nawet bezpośrednich, geodezyjnych pomiarów terenowych – pozyskiwaniem obrazów terenu z małych wysokości lotu (kilkadziesiąt do 200 metrów nad terenem) z bezzałogowych, małych platform lotniczych (BŚL – Bezzałogowe Środki Lotnicze lub z ang. UAV – Unmaned Air Vehicle), wyposażonych w niewielkie kamery cyfrowe, zapewniające dobrej jakości obrazy oraz powtarzalność orientacji wewnętrznej, o rozdzielczości gwarantującej wymaganą dokładność dla określonych opracowań (zwłaszcza o charakterze uzupełniającym i aktualizacyjnym), również z dodatkową możliwością automatycznej nawigacji GPS, a opcjonalnie zdalnej kontroli rejestrowanego obrazu, zapewniającą właściwą orientację zdjęcia (obrazu) – wydaje się być godna uwagi, szczególnie jeśli wziąć pod uwagę dostępność i możliwość szybkiej realizacji zadań wspomnianą, zoptymalizowaną technologicznie, dokładnościowo i ekonomicznie metodą.