Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 4

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  fosforany skrobiowe
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Przedstawiono budowę chemiczną i właściwości fizykochemiczne fosforanów skrobiowych na tle pozostałych skrobi modyfikowanych rekomendowanych do stosowania w produkcji żywności przez Komisję Mieszaną FAO/WHO ds. dodatków do żywności. Szczególną uwagę poświęcono fosforanowi dwuskrobiowemu E 1412 - preparatowi zapobiegającemu wyciekowi cieplnemu w procesie produkcji wędlin i nie mającemu dotychczas zamiennika funkcjonalnego. Wykazano, że stosowanie fosforanów skrobiowych, podobnie jak innych skrobi modyfikowanych, przynosi szereg korzyści technologicznych szczególnie w produkcji wyrobów mięsnych i produktów o obniżonej zawartości tłuszczu. Sposób produkcji fosforanów skrobiowych jest ściśle kontrolowany i ich spożywanie nie wiąże się z wprowadzeniem do organizmu żadnych szkodliwych czynników. Stosowanie fosforanów skrobiowych (w szczególności fosforanu dwuskrobiowego E 1412) w produkcji żywności, z żywieniowego punktu widzenia, nie ma istotnego wpływu na poziom spożycia fosforu.
3
72%
The starches of potato, wheat, rye, and triticale were phosphorylated with sodium trimetaphosphate (STMP). The starch phosphates obtained had more phosphorus and less amylose, and their swelling capacity, water solubility, and viscosity were higher, and the pasting temperature was lower compared to native starches or the respective blanks prepared with the omission of the STMP treatment.
Skrobię ziemniaczaną rozsegregowano na frakcje dużych i małych ziaren. Skrobię wyjściową oraz uzyskane frakcje poddano fosforylacji trimetafosforanem sodu. Uzyskane preparaty przeanalizowano pod względem wybranych właściwości fizykochemicznych. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że fosforylacja skrobi ziemniaczanej i jej frakcji spowodowała wbudowanie największej ilości fosforu do frakcji ziarenek małych w porównaniu do frakcji ziaren dużych i skrobi natywnej. Uzyskane fosforany skrobiowe charakteryzowały się mniejszą zawartością amylozy i większymi wartościami lepkości w stosunku do odpowiednich prób kontrolnych. Fosforan skrobiowy otrzymany z frakcji małych ziaren skrobi ziemniaczanej odznaczał się mniejszą zawartością amylozy i większą lepkością kleiku w odniesieniu do fosforanów uzyskanych ze skrobi natywnej i frakcji ziaren dużych.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.