Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 69

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  fosfatazy
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Przeprowadzono badania laboratoryjne nad wpływem różnych dawek soli metali ciężkich (Fe(NO₃)₃, Pb(NO₃)₂, Cu(NO₃)₂, A1(NO₃)₂, Co(NO₃)₂, Zn(NO₃)₃, Cd(NO₃)₂, SnCl₂, NiCl₂, FeCl₂) na zmiany aktywności fosfatazy zasadowej i kwaśnej. Do wykresu przebiegu zmian aktywności fosfataz w zależności od stężenia soli metali ciężkich w glebie dopasowano krzywą wykładniczą i na podstawie przebiegu funkcji obliczono stężenie soli, które powoduje 50% inhibicję enzymu. Biorąc tę wartość pod uwagę można dane metale uszeregować według następującej kolejności: Cu²⁺ > Al³⁺ > Cd²⁺ > Zn²⁺ > Fe³⁺ > Ni²⁺ > Pb²⁺ > Sn²⁺ > Fe²⁺ > Co²⁺ dla fosfatazy kwaśnej, natomiast dla fosfatazy zasadowej w kolejności: Cd²⁺ > Al³⁺ > Zn²⁺ > Fe³⁺ > Cu²⁺ > Pb²⁺ > Ni²⁺ > Fe²⁺ > Sn²⁺ > Co²⁺.
Oceniono stan środowiska glebowego ogrodów działkowych na terenach o różnym oddziaływaniu antropopresji poprzez badanie aktywności fosfataz. Badaniami objęto 12 ponad 30-letnich ogrodów działkowych zlokalizowanych na terenach o potencjalnie wysokim zagrożeniu skażeniem antropogenicznym (imisje przemysłowe i/lub uczęszczane szlaki komunikacyjne) oraz na terenach o potencjalnie niskim poziomie skażenia antropogenicznego (ogrody usytuowane na peryferiach miast). Przeprowadzone badania wykazały istotną inhibicję aktywności fosfataz w glebach na terenach będących pod silną presją czynnika antropogenicznego. Wysoka inaktywacja fosfataz powiązana była z zanieczyszczeniem środowiska glebowego metalami ciężkimi. Na podstawie analizy korelacji wykazano jednoznacznie inhibitujący wpływ badanych metali (Zn, Pb, Cd, Cu) na aktywność fosfataz. Wyniki te wskazują, że obciążenie gleb metalami ciężkimi osiągnęło poziom, który zagraża organizmom żywym. Oznaczanie aktywności fosfataz w glebach ogrodów działkowych może stanowić przydatne narzędzie kontroli stanu środowiska glebowego i potencjalnego zagrożenia wynikającego ze spożywania roślin uprawianych w danych warunkach glebowych.
Przeprowadzono analizę chemiczno-biochemiczną gleby płowej typowej nawożonej przez 15 lat na terenie ZD IUNG w Baborówku różnymi dawkami gnojowicy bydlęcej i gnojowicy trzody. Stwierdzono istotne zróżnicowanie zawartości fosforu organicznego i przyswajalnego w obu badanych glebach. Fosfor przyswajalny oznaczony metodą Olsena wykazywał największą kumulację w glebie nawożonej dawką gnojowicy "B3 i T3". Zawierał się on w granicach 4.3-4.6 mg P/100g gleby (średnia z 4 pól). Fosfor organiczny i aktywność fosfatazy były wyższe w glebie gliniastej dla obu stosowanych gnojowic. Aktywność kwaśnej fosfatazy w glebie gliniastej była 2.5 krotnie wyższa niż w glebie piaszczystej.
W doświadczeniu wazonowym badano wpływ zanieczyszczenia gleby Granstarem 75 WG na aktywność dehydrogenaz, ureazy, fosfatazy kwaśnej i fosfatazy alkalicznej. Próbki pobrane z gleby brunatnej typowej wytworzonej z piasku gliniastego lekkiego o pHKCl 6,3 zanieczyszczano Granstarem 75 WG w następujących ilościach w µg·kg⁻¹ gleby: 0, 6,6; 33 i 66. Najniższa dawka herbicydu była optymalną, zalecaną przez producenta, a kolejne były 5 i 10-krotnie wyższe. Doświadczenie prowadzono przez 62 dni. Przez pierwsze 12 dni gleba w wazonach była nieobsiana. W 12 dniu pobrano próbki do analiz biochemicznych i fizykochemicznych i wysiano jęczmień jary. Po zbiorze tej rośliny wykonano kolejny raz analizy biochemiczne i fizykochemiczne gleby. W wyniku badań stwierdzono, że optymalna dawka Granstaru 75 WG stymuluje aktywność dehydrogenaz i ureazy, natomiast nie wywiera negatywnego działania na aktywność fosfataz. Wyższe dawki działały najsilniej hamująco na aktywność ureazy, fosfatazy alkalicznej i fosfatazy kwaśnej, natomiast najsłabiej na aktywność dehydrogenaz. Zanieczyszczenie gleby testowanym herbicydem istotnie obniżyło wartość biochemicznego potencjalnego wskaźnika jej żyzności
W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono inhibitujący wpływ wszystkich stężeń badanych pestycydów, zwłaszcza na aktywność fosfatazy kwaśnej oraz w mniejszym stopniu fosfatazy zasadowej w glebie. Najsilniejszą inhibicję stwierdzono zwłaszcza przy dawkach znacznie przekraczających zalecane przez producenta. Pomimo zaobserwowanej inhibicji nie stwierdzono zmian traktowanych według Domscha jako groźne dla ekosystemu glebowego, a jedynie tych traktowanych jako pomijalne i tolerowane.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.