Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 7

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  forecrop value
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
During the entire period of evolution, the existence of the human population has depended on nature, i.e. on natural, and particularly, on artificial phytocoenoses. In the course of the development of agricultural systems, the species-varied composition of natural stands changed into intensively-cultivated monocultural plant communities. Through his purposeful activities, the farmer has brought these artificial agrophytocoenoses to a high productive efficiency, but also to a considerable breeding risk. Plant cultivars have lost their natural resistance of natural phytocoenoses against harmful factors. In agriculturally advanced countries, the uncertainty of yields was eliminated by rotating crops. From this point of view, the Cyclic sequence of various crops in the fields has become a stabilizing factor of every agricultural system. The criterion of the quality of the system of rotating crops is the level of production, as well as harmony with the landscape in which it is implemented.
W doświadczeniu polowym przeprowadzonym w RZD w Łężanach w latach 1984-1987 badano wpływ następczy roślin strączkowych i owsa w drugim roku po ich uprawie na plonowanie żyta ozimego. Pod żyto zastosowano dwa poziomy nawożenia mineralnego NPK. Stwierdzono istotny wpływ zarówno przedprzedplonu, jak i wyższego poziomu nawożenia mineralnego na wysokość uzyskanych plonów ziarna żyta.
W doświadczeniu polowym w RZD w Łężanach w latach 1984-1986 badano wpływ takich gatunków roślin, jak: peluszka, grochopeluszka, łubin żółty, seradela i owies na plonowanie rośliny następczej - owsa. Określono zawartość związków fenolowych w glebie po zbiorze roślin przedplonowych oraz rok później - po zbiorze owsa. Pod owies zastosowano zróżnicowane nawożenie NPK jako czynnik równoważący ewentualne skutki gorszego przedplonu.
W opracowaniu wykorzystano wybrane wyniki uzyskane w dwóch statycznych doświadczeniach płodozmianowych: RZD Błonie-Topola na kompleksie pszennym dobrym w latach 1972-1997 i RZD Grabów na kompleksie żytnim b. Dobrym w latach 1970-1997. Oceniono w nich wartość przedplonową owsa z innymi gatunkami roślin dla pszenicy ozimej i jęczmienia jarego. Pszenica ozima wysiewana po owsie w płodozmianach zbożowych plonuje tylko o 3-7% niżej w porównaniu z pszenicą uprawianą po przedplonach niezbożowych (ziemniak, groch). Stwierdzono również, średnio za 26 lat, zbliżoną dynamikę wzrostu plonów tego gatunku w porównywanych stanowiskach. Wartość przedplonową owsa dla jęczmienia jarego jest dobra. Uzyskuje się wówczas istotnie wyższą jego wydajność niż po przedplonach kłosowych. Jednak z uwagi na możliwość namnożenia się w glebie pasożytniczych nicieni (Heterodera avenae) takie następstwo roślin może być stosowane jedynie w krótkim okresie czasu.
Celem pracy było określenie wartości przedplonowej dla pszenicy ozimej następujących roślin: pszenicy jarej, pszenżyta jarego, grochu siewnego i mieszanek pszenicy jarej z grochem siewnym oraz pszenżyta jarego z grochem siewnym o udziale komponentów 80 + 20% i 40 + 60%. Oceniano masę resztek pożniwnych, nagromadzenie azotu ogółem, fosforu i potasu. Doświadczenie polowe przeprowadzono w latach 2001- -2004 w Rolniczej Stacji Doświadczalnej w Zawadach na glebie kompleksu żytniego bardzo dobrego. Największą masę resztek pożniwnych pozostawiło pszenżyto jare, a najmniejszą groch siewny. Masa resztek pożniwnych mieszanek pszenżyta jarego z grochem siewnym była istotnie większa i zgromadziła więcej azotu ogółem, fosforu i potasu niż masa resztek pożniwnych mieszanek pszenicy jarej z grochem siewnym. Plon ziarna pszenicy ozimej, elementy struktury plonu i zawartość białka ogólnego w ziarnie były istotnie różnicowane przez warunki pogodowe i przedplon. Groch siewny oraz mieszanki pszenicy jarej lub pszenżyta jarego z grochem siewnym korzystniej oddziaływały na poziom plonowania pszenicy ozimej niż zboża będące komponentami mieszanek. Zwiększenie udziału grochu siewnego w mieszankach z pszenicą jarą i pszenżytem jarym z 20 do 60% istotnie zwiększało plon ziarna i zawartość białka ogólnego w ziarnie pszenicy ozimej. Przyjmując za kryterium oceny plon ziarna, najlepszym przedplonem dla pszenicy ozimej w warunkach glebowo-klimatycznych środkowowschodniej Polski okazał się groch siewny i mieszanka pszenżyta jarego z 60-procentowym udziałem grochu siewnego.
W trzyletnim doświadczeniu polowym, przeprowadzonym w latach 2002-2005 w Mochełku koło Bydgoszczy na glebie kompleksu żytniego dobrego, oceniano wpływ przedplonu, zróżnicowanej uprawy roli pod przedplon i dawki herbicydu Huzar 05 WG na zachwaszczenie i plonowanie pszenicy ozimej odmiany Kris. W badaniach wykazano, że pszenica ozima w stanowisku po łubinie wąskolistnym wykształca dorodniejsze ziarno i lepiej plonuje niż po jęczmieniu jarym, a rodzaj przedplonu nie wpłynął znacząco na cechy jakości technologicznej ziarna do wypieku chleba. Sposób uprawy roli pod przedplony pszenicy ozimej nie wpłynął na jej zachwaszczenie i plonowanie. W uprawie pszenicy ozimej możliwe jest zmniejszenie dawki herbicydu Huzar 05 WG o 1/3 w stosunku do zaleceń producenta, ponieważ nie prowadzi do zmniejszenia plonu ziarna pomimo niewielkiego wzrostu zachwaszczenia.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.