Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 10

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  florist green
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Badano wpływ GA₃, BA aplikowanych w różny sposób oraz preparatu Chrysal Clear, na pozbiorczą trwałość ciętych liści difenbachii, zroślichy i skrzy- dłokwiatu. Pozyskane liście poddawano następującym zabiegom: kondycjonowa- nia, tzn. umieszczania w wodnym roztworze GA₃ o stężeniu 0,25 mmol·dm⁻³ na 24 godziny; zamaczania, czyli zanurzania całych blaszek liściowych w wodnym roztworze GA₃ o stężeniu 1 mmol·dm⁻³ na 30 sekund; kondycjonowania w roztworze BA o stężeniu 0,1 mmol·dm⁻³ przez 24 godziny; zamaczania w roztworze BA o stężeniu 1 mmol·dm⁻³ przez 30 sekund. Po wykonaniu wyżej wymienionych zabiegów, liście umieszczano w wodzie destylowanej. Kontrolę stanowiły liście umieszczone w wodzie destylowanej bezpośrednio po zbiorze. Trwałość pozbiorczą badanej zieleni określono w dniach licząc od zbioru do pierwszych oznak utraty walorów dekoracyjnych. Obliczono także ubytek świeżej masy liści poszczególnych gatunków, określając w ten sposób wpływ związków i preparatu, którymi były traktowane na ich proces starzenia się. Pozbiorcza trwałość badanych liści jest uzależniona od gatunku. Najdłużej zachowały ją liście difenbachii, a najkrócej liście zroślichy. U difenbachii była ona o 9 dni dłuższa niż trwałość liści zroślichy, natomiast trwałość liści skrzydłokwiatu w odniesieniu do niej była o 7 dni dłuższa. Najdłuższą trwałością odznaczały się liście skrzydłokwiatu, zarówno te potraktowane GA₃ zastosowanym w formie moczenia, czy kondycjonowania, jak i te kondycjonowane lub moczone w BA. Najkrótszą trwałością odznaczały się natomiast liście difenbachii i zroślichy, potraktowane preparatem Chrysal Clear.
W doświadczeniach sprawdzono wpływ benzyloadeniny, kwasu giberelinowego oraz 8HQC i 8HQC z dodatkiem 2% sacharozy (pożywka stosowana standardowo do przedłużania trwałości kwiatów ciętych) na pozbiorczą trwałość liści czterech odmian funkii: ‘Golden Tiara’, ‘Minima Glauca’, ‘Crispula’ i ‘Undulata Mediovariegata’. Regulatory wzrostu podawano w formie 24 godz. kondycjonowania, po czym liście przekładano do wody destylowanej. W roztworze 8HQC i 8HQC z dodatkiem 2% S liście umieszczano na stałe. Wykazano, iż 8HQC nie wpłynął na pozbiorczą trwałość liści wszystkich badanych odmian funkii, a dodatek 2% sacharozy spowodował wręcz obniżenie trwałości w porównaniu z kontrolą. Skuteczność regulatorów wzrostu uzależniona była od odmiany. Zastosowanie GA₃ mimo iż przedłużyło trwałość ciętych liści odmiany ‘Golden Tiara’ i ‘Minima Glauca’ średnio 1,7-raza, okazało się mniej skuteczne niż kondycjonowanie BA, które przedłużyło trwałość badanych odmian odpowiednio: 2 i 3-krotnie, w stosunku do kontroli. W przypadku odmian ‘Crispula’ i ‘Undulata Mediovariegata’, oba badane regulatory wzrostu okazały się jednakowo skuteczne, przedłużając trwałość ich liści średnio 1,4 i 2,1-raza.
W doświadczeniach sprawdzono wpływ regulatorów wzrostu z grupy cytokinin i giberelin na pozbiorczą trwałość liści zwartnicy Chmiela (Hippeastrum × chmielii Chm.). Regulatory wzrostu podawano na stałe lub w formie 4 i 24 godz. kondycjonowania, po czym liście przekładano do wody destylowanej. W badaniach sprawdzono działanie benzyloadeniny (0,02-0,80 mmol‧dm⁻³), kinetyny (0,10-0,55 mmol‧dm⁻³) i kwasu giberelinowego (0,02-1,25 mmol‧dm⁻³). Wykazano, iż zastosowane regulatory wzrostu miały istotny wpływ na pozbiorczą trwałość liści zwartnicy Chmiela, jednak ich skuteczność zależała zarówno od rodzaju użytego regulatora wzrostu, jego stężenia, jak i sposobu aplikacji. BA podana w formie 24 godz. kondycjonowania w stężeniu 0,10 mmol‧dm⁻³ 4-krotnie przedłużyła trwałość ciętych liści tego gatunku, w stosunku do kontroli. Zastosowanie BA w stężeniu 0,04 mmol‧dm⁻³ przy traktowaniu stałym spowodowało ponad 4-krotny wzrost trwałości liści. Kwas giberelinowy okazał się skuteczniejszy niż cytokininy. Przy 24 godz. kondycjonowaniu w 1,25 mmol‧dm⁻³ GA₃ i przy traktowaniu na stałe kwasem giberelinowym w stężeniu 0,25 mmol‧dm⁻³ stwierdzono 10-krotny wzrost trwałości liści w porównaniu z kontrolą.
Rośliny bergenii sercolistnej (Bergenia cordifolia (Haw.) STERNB.) posadzono w nieogrzewanej szklarni w maju 2004 roku na zagonach w podłoże z ziemi piaszczysto-gliniastej, substratu torfowego i przekompostowanej kory sosnowej w proporcji 5: 3: 1 o pH₍H₂₀₎ 6,2. Pierwszy czynnik stanowiła intensywność cięcia liści w pełni rozwiniętych, tj. zbiór 1/2 lub 1/3 liści z jednej rośliny, drugim była dawka nawozu Hydrocomplex Partner: 40 i 80 g‧m⁻². Zbiór liści przeprowadzano co miesiąc od lipca do października 2004 roku (zbiory I—IV) i od marca do września 2005 roku (zbiory V-XI). Największą liczbę liści bergenii sercolistnej zebrano przy zastosowaniu nawozu Hydrokomplex w niższej dawce 40 g‧m⁻². Wyższy plon liści bergenii uzyskano także z roślin, z których zbierano 1/2 liści z rośliny. Liście zebrane z roślin mniej intensywnie ciętych miały nieco dłuższą i szerszą blaszkę oraz dłuższe ogonki.
Cięte pędy szparagów stosowane są jako zielony dodatek do bukietów. W doświadczeniach sprawdzono wpływ preparatów handlowych Chrysal RVB® i Chrysal SVB® firmy Pokon & Chrysal (Holandia) oraz benzyloadeniny (BA) i kwasu giberelinowego (GA₃) na pozbiorczą trwałość szparaga sierpowatego (Asparagus falcatus L). Określono także wpływ tych substancji na zmiany związane z przemianą białek w czasie procesu starzenia, tj. określono zawartość białek rozpuszczalnych, wolnych aminokwasów i proliny. Regulatory wzrostu i preparaty handlowe podawano w formie 24-godzinnego kondycjonowania lub moczenia pędów, po czym pędy przekładano do wody destylowanej. Kontrolę stanowiły pędy wstawione po zbiorze do wody destylowanej. Wykazano, że zastosowane regulatory wzrostu podane w formie moczenia istotnie (o 50%) przedłużyły trwałość ciętych pędów szparaga. Przy zastosowaniu innej formy aplikacji - 24-godzinne kondycjonowanie - nie stwierdzono istotnych różnic w stosunku do kontroli, a nawet przy użyciu GA₃ zaobserwowano skrócenie okresu dekoracyjności. Zabieg kondycjonowania przy użyciu preparatu Chrysal SVB® okazał się najbardziej skuteczny, przedłużając trwałość pędów szparaga prawie 2-krotnie. Zabiegi, które istotnie przedłużały trwałość pędów szparaga sierpowatego (kondycjonowanie preparatem Chrysal SVB® i moczenie w roztworze BA) opóźniały procesy charakterystyczne dla starzenia: w tych kombinacjach stwierdzono istotnie wyższy poziom białek rozpuszczalnych, niższy natomiast poziom wolnych aminokwasów, w tym proliny.
W doświadczeniach określono wpływ pożywki standardowo stosowanej do przedłużania trwałości kwiatów ciętych cytrynian 8-hydroksychinoliny + 2% sacharoza (8HQC + 2% S) oraz benzyloadeniny (BA) i kwasu giberelinowego (GA₃) na zawartość amoniaku i proliny w czasie starzenia ciętych liści funkii ‘Undulata Erromena’. Wykazano, iż w czasie starzenia ciętych liści tego gatunku, przetrzymywanych w wodzie destylowanej, następuje prawie 2,5-krotny wzrost zawartości amoniaku, który pociąga za sobą prawie proporcjonalny, bo 2,4-krotny wzrost poziomu proliny. Poziom obu komponentów w liściach funkii uzależniony był jednak od rodzaju zastosowanej substancji chemicznej. Wstawienie liści bezpośrednio po zbiorze do pożywki standardowej spowodowało 4-krotny wzrost poziomu amoniaku i prawie 3-krotny proliny w stosunku do stanu wyjściowego. Zastosowanie BA w formie 24-godzinnego kondycjonowania powstrzymało wzrost zawartości obu komponentów w ciętych liściach funkii, utrzymując ich zawartość na poziomie zbliżonym do wyjściowego. Zawartość amoniaku i proliny była istotnie wyższa przy zastosowaniu GA₃ niż BA.
Badano wpływ GA₃, BA oraz preparatu Chrysal Clear na trwałość liści: Cordyline ‘Glauca’, C. stricta i C. australis ‘Red Star’, uprawianych na zieleń ciętą. Liście ww. gatunków po ścięciu moczono w roztworach GA₃ i BA o stężeniach 1 mmol‧dm⁻³ przez 30 sekund, po czym umieszczano je w wodzie destylowanej. Kontrolę stanowiły liście wstawione do wody destylowanej bezpośrednio po zbiorze. Trwałość badanej zieleni określono w dniach, licząc od zbioru do pierwszych oznak utraty walorów dekoracyjnych. W trakcie trwania doświadczenia prowadzono obserwacje wpływu zastosowanych środków na trwałość liści oraz spadek zawartości chlorofili w liściach badanych gatunków Liście C. ‘Glauca’ zachowały najdłuższą trwałość po ścięciu (zarówno w przypadku traktowania roztworami GA₃ i BA, a zwłaszcza preparatem Chrysal Clear - 25 dni), natomiast najniższą trwałością charakteryzowały się liście C. australis ‘Red Star’ tak w przypadku traktowania Chrysalem Clear, jak i moczenia w roztworze GA₃. W przypadku liści C. stricta tylko Chrysal Clear wywarł pozytywny efekt przedłużając ich trwałość po ścięciu o około dześć dni w porównaniu z wartościami kontrolnymi. Najwyższy spadek chlorofili zaobserwowano w liściach Cordyline ‘Glauca’, najniższy zaś u C. australis ‘Red Star’. Żaden z zastosowanych środków nie wpłynął w znaczący sposób na niższy stopień degradacji barwników w liściach badanych gatunków w stosunku do wartości kontrolnych.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.