Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 17

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  flood wave
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Flood threat to the territories below the water dam in conditions of occurrence of extreme hydrological phenomena

100%
Madeyski M., Michalec B., Tarnawski M.
Annals of Warsaw University of Life Sciences - SGGW. Land Reclamation
|
2009
|
tom 41
|
nr 1
2

Hydrodynamic effects of flood wave travel along Targaniczanka Stream

86%
Florek J., Struzynski A., Mucha J.
Acta Scientiarum Polonorum. Formatio Circumiectus
|
2007
|
tom 06
|
nr 4
37-48
3

Etude numerique de l’influence de l’état de la mer sur la propagation d’ondes dans un canal

86%
Geringer J.
Oceanologia
|
1978
|
tom 09
4

The hydrological model and formula for determining the hypothetical flood wave volume in non-gauged basins

86%
Gadek W., Bodziony M.
Meteorology Hydrology and Water Management. Research and Operational Applications
|
2015
|
tom 03
|
nr 1
Determination of theoretical flood waves, commonly known as hypothetical waves, is still a difficult problem to be solved. Most frequently hydrological modelling is used for this purpose. However, there are no methods for verifying the obtained calculation results. The assumption applied, that daily precipitation with a defined height difference probability triggers off a theoretical wave with the same probability of excess, was verified in four upland basins whose river mouths are located within Kraków metropolitan area. It was proved that in order to meet the assumption made, it is necessary for the precipitation duration, with defined height difference probability, to last 48 hours, because for daily precipitation the volume of calculated theoretical flood wave is too small. During the calculations, the hydrological model was used, as was the formula for flood wave volume determination for the area of Upper Vistula River, as developed by the main author of the publication. The relative error of the reduced volumes in relation to the volumes calculated with the Kraków method for theoretical flood waves, was lower than 30% in any case. Therefore, it can be acknowledged that the suggested method may be used for determining theoretical flood waves in any cross-section for the non-gauged catchment with a surface not exceeding 400 km².
5
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Evaluation of chemistry of water running from the catchments Cervik and Mala Roztoka in the Moravian - Silesian Beskids during the flood wave in July 1997

86%
Lochman V., Chlebek A., Jarabac M.
Przegląd Naukowy Wydziału Melioracji i Inżynierii Środowiska
|
1998
|
nr 16
6
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Report on the development of the Vistula River plume in the coastal waters of the Gulf of Gdańsk during the May 2010 flood

72%
Zajaczkowski M., Darecki M., Szczucinski W.
Oceanologia
|
2010
|
tom 52
|
nr 2
311-317
The hydrological conditions, suspended matter concentrations and vertical par- ticulate matter flux were measured as the River Vistula flood wave (maximum discharge) was flowing into the southern part of the Gulf of Gdańsk on 26 May 2010. Extending offshore for several tens of kilometres, the river plume was well stratified, with the upper layer flowing away from the shore and the near-bottom water coastwards.
7

Effect of the summer flood on the ecosystem of the Dobczyce Reservoir [Southern Poland]

72%
Pociecha A., Wilk-Wozniak E.
Acta Hydrobiologica
|
2000
|
tom 42
|
nr 1-2
8

Wpływ zbiorników wodnych w Zesławicach na rzece Dłubni na redukcję fali wezbraniowej w lipcu 2010 roku

58%
Michalec B.
Acta Scientiarum Polonorum. Formatio Circumiectus
|
2012
|
tom 11
|
nr 3
W pracy przedstawiono wstępną analizę dopływu wód wezbraniowych do zbiorników wodnych Zesławicach wraz z analizą odpływu, w wyniku której określono wpływ zbiorników na redukcję fali wezbraniowej. Analiza ta została opracowana na podstawie stanów wody zarejestrowanych na wodowskazie zbiorników wodnych w Zesławicach, zainstalowanym od strony górnej wody jazu zapory (W1) i na wodowskazie IMGW, znajdującym się 300 m poniżej zapory zbiorników wodnych (W2) oraz w przekroju pomiarowym (W3), zlokalizowanym 140 m poniżej zapory zbiorników wodnych. Stwierdzono, że już w ciągu pierwszej doby wezbrania możliwość retencjonowania wód przepływu powodziowego w zbiornikach zostaje ograniczona, ze względu na szybkie ich wypełnienie. Stwierdzono także, że sytuacja powodziowa 18 lipca 2010 r. nie była spowodowana przypadkowym czy też niekontrolowanym zrzutem wód ze zbiorników wodnych w Zesławicach. Na podstawie analizy przepływów średnich dobowych wykazano, że zbiornik zredukował falę wezbraniową zaledwie o 4%.
9

Redukcja fali wezbraniowej na rzece Kaczawa za pomocą suchego zbiornika "Rzymówka"

58%
Bobrowski P., Trybus P., Kasperek R.
Acta Scientiarum Polonorum. Administratio Locorum
|
2015
|
tom 14
|
nr 1
10

Transformacja fali powodziowej w warunkach renaturyzacji rzeki Nidy i jej doliny

58%
Struzynski A.
Acta Scientiarum Polonorum. Formatio Circumiectus
|
2013
|
tom 12
|
nr 1
Rzeka Nida płynie w województwie świętokrzyskim po obszarach zagospodarowanych przeważnie rolniczo. W chwili obecnej stwarza w dolnym biegu duże zagrożenie powodziowe, m.in. ze względu na brak małej retencji, która może być dostępna po likwidacji zbędnych obwałowań przeciwpowodziowych. Obliczono wpływ zwiększenia retencji poprzez otwarcie doliny na odcinku od Rębowa do Pińczowa na bezpośrednio poniżej leżące obszary Nidy nieuregulowanej. Za pomocą programu HEC-RAS wykonano obliczenia zasięgu zalewu 10,3 km odcinka rzeki. W tym celu przygotowano 103 przekroje poprzeczne odległe od siebie o średnio 100 m. Symulację wykonano dla szerokiego zakresu przepływów od 1m3 · s–1 do Q1% .
11

Wpływ kaskady zbiorników małej retencji Suchedniów i Rejow na redukcję fali wezbraniowej na rzece Kamionka

51%
Bak L., Gorski J., Szelag B.
Acta Scientiarum Polonorum. Formatio Circumiectus
|
2012
|
tom 11
|
nr 1
W pracy przedstawiono wpływ zbiorników Suchedniów (VNPP = 226 tys. m3) i Rejów (VNPP = 1165 tzs. m3), zlokalizowanych w zlewni rzeki Kamionka powyżej miejscowości Skarżysko-Kamienna, na redukcję fali wezbrania o maksymalnym natężeniu przepływu równym 50,40 m3 · s–1. Analizowany hydrogram dopływu uzyskano na podstawie pomiarów i obserwacji przeprowadzonych przez obsługę zbiornika Suchedniów w dniach 26.08–06.09 2010 r. Z przeprowadzonych wielowariantowych analiz wynika, że zbiornik w Suchedniowie nie ma większego wpływu na transformację fali wezbrania przy obecnym sposobie użytkowania. W przypadku zbiornika Rejów przy obecnym poziomie normalnego piętrzenia możliwe jest obniżenie kulminacji wezbrania o 11,40 m3 · s–1. Dalsze zwiększenie efektywności działania zbiornika, a tym samym bezpieczne przeprowadzenie wód analizowanego wezbrania istniejącym korytem przez teren miasta Skarżysko-Kamienna, wymaga zwiększenia pojemności powodziowej obiektu.
12

Ocena wpływu zmian użytkowania zlewni na kształtowanie się fal wezbraniowych w małej zlewni rolniczej

51%
Nowakowski P., Chormanski J., Ignar S.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
2008
|
tom 532
W opracowaniu przedstawiono wykorzystanie pakietu WMS, będącego połączeniem hydrologicznego modelu HEC-1 o parametrach dyskretnie rozłożonych z interfejsem Geograficznego Systemu Informacyjnego (GIS), w małej zlewni rolniczej. Model wykorzystano do modelowania fal wezbraniowych na rzece Olszance. W pracy analizowano dwie metody wyznaczania hydrogramu jednostkowego. Pierwsza z nich bazowała na parametrach hydrogramu jednostkowego dla metody SCS wyznaczonych w programie WMS. Metoda druga opierała się o hydrogramy jednostkowe Wackermana, wyliczone w dodatkowym programie autorstwa S. Ignara. Wybrano drugie z wymienionych rozwiązań. Skalibrowany model wykorzystano do analizy wpływu różnych wariatów użytkowania, na fale wezbraniowe. Przeanalizowano sześć wariantów. Zmiany w strukturze użytkowania przekładały się na zmianę parametru CN. Modelowanie przeprowadzono w programie WMS dla opadu o 1% prawdopodobieństwie pojawienia się.
13

Modelowanie przepływów nieustalonych na terenach zalewowych z wykorzystaniem dwuwymiarowego równania fali dyfuzyjnej

51%
Gasiorowski D., Artichowicz W.
Acta Scientiarum Polonorum. Formatio Circumiectus
|
2016
|
tom 15
|
nr 4
14

Ocena skutków awarii zapory ziemnej zbiornika retencyjnego w Przeczycach

51%
Machajski J.
Acta Scientiarum Polonorum. Formatio Circumiectus
|
2010
|
tom 09
|
nr 3
W pracy przedstawiono analizę skutków hipotetycznego przerwania zapory ziemnej zbiornika retencyjnego Przeczyce na rzece Czarna Przemsza (woj. śląskie). Pracę podzielono na dwie zasadnicze części. W pierwszej przeanalizowano proces rozmycia namywanej zapory zbiornika Przeczyce; wykorzystano przy tym program o nazwie Dam-Breach, przyjmując jako prawdopodobną przyczynę przelanie się wody ponad koroną zapory. Określono czas trwania rozmycia korpusu zapory, parametry wyrwy oraz wielkość wypływu. W części drugiej poddano analizie warunki przemieszczania się hipotetycznej fali powodziowej doliną rzeki Czarna Przemsza, wykorzystując w tym celu program o nazwie Dam-Break. Określono prędkość i czas przebiegu fali wezbraniowej. Wyniki obliczeń zestawiono w tabelach, a biorąc pod uwagę czas dobiegu fali, wyznaczono również potencjalne strefy zagrożenia. Opierając się na wykonanych obliczeniach, zaproponowano dla terenów leżących wzdłuż trasy przebiegu fali powodziowej wywołanej hipotetycznym przerwaniem zapory, system informowania i ostrzegania o możliwym zagrożeniu.
15

Analiza roli kaskady zbiorników retencyjnych w ochronie przeciwpowodziowej na przykładzie miasta Kunów

51%
Szelag B., Bak L., Gorski J.
Acta Scientiarum Polonorum. Formatio Circumiectus
|
2012
|
tom 11
|
nr 2
Kunów to jedna z najstarszych miejscowości nad rzeką Kamienną. Miasto i przyległe do niego tereny od zachodu i południa są ograniczone dolinami rzek Świślina i Kamienna. Na południe od miasta znajduje się ciek Ciołek z dopływami, odprowadzający wody opadowe ze zlewni o powierzchni 4,17 km2, który stwarza zagrożenie powodziowe dla miasta Kunów. W związku z powyższym rozważono wykonanie kaskady trzech suchych zbiorników zlokalizowanych na rozpatrywanych ciekach. W artykule przyjęto, że zapory zbiorników suchych będą wykonane jako narzutowe, z miejscowego kamienia zalegającego w korytach cieków bądź gabionów w przypadku deficytu grubych kamieni, lub ziemne, ze spustem i przelewem. Obliczenia wykazały że zbiorniki z zaporami kamiennymi w nieznacznym stopniu wpływają na spłaszczenie fali; o wiele lepszy efekt spłaszczenia uzyskano w przypadku zapór ziemnych.
16

Ocena przejścia fali powodziowej w maju 2010 we Wrocławskim Węźle Wodnym

51%
Parzonka W.
Acta Scientiarum Polonorum. Formatio Circumiectus
|
2014
|
tom 13
|
nr 4
System ochrony przeciwpowodziowej miasta Wrocławia powstał po powodzi w 1903 r., w latach 1905–1922. Miał on przepustowość maksymalną równą około 2300 m³ · sˉ¹. Ważnymi elementami tego systemu są poldery Lipki–Oława, Blizanowice– Trestno i Oławka oraz kanał zrzutowy z Odry do Widawy. W lipcu 1997 r. wystąpiła katastrofalna powódź o maksymalnym natężeniu przepływu 3530 m³ · sˉ¹ w przekroju wodowskazu Brzeg Most. Skutkiem tej powodzi było zalanie znacznej części miasta Wrocławia, uszkodzenie lub zniszczenie wielu budowli melioracyjnych i hydrotechnicznych oraz mostów i obwałowań. Zniszczony został również jaz wlotowy do kanału Odra–Widawa. Po powodzi w 1997 r. powstało szereg opracowań, dotyczących modernizacji Wrocławskiego Węzła Wodnego (WWW). Podstawowe rozwiązanie zostało przedstawione w ramach Studium wykonalności dla zbiornika przeciwpowodziowego Racibórz na rzece Odrze i modernizacji WWW [Hydroprojekt... 2004]. Przepływy obliczeniowe wynoszą odpowiednio 3100 m³ · sˉ¹ (przepływ kontrolny, woda 1000-letnia) i 1850 m³ · sˉ¹ (przepływ miarodajny, woda 200-letnia). Kontynuacją tego Studium jest wykonywany aktualnie Projekt Ochrony Przeciwpowodziowej Dorzecza Odry. W maju i czerwcu 2010 r. wystąpiła w dorzeczu Odry powódź o natężeniu maksymalnym rzędu 2100–2200 m³ · sˉ¹ na wlocie do WWW. Była ona porównywalna pod względem natężenia przepływu z powodzią z 1903 r. i nieco wyższa od powodzi w 1930 r. Dla ochrony miasta Wrocławia zdecydowano o zalaniu wymienionych wyżej 3 polderów oraz o uruchomieniu kanału zrzutowego z Odry do Widawy. Szkody po powodzi były znacznie niższe niż w 1997 r. Zalana została ponownie dzielnica Kozanów. Uszkodzone zostały niektóre wały, m.in. wał polderu Lipki–Oława. Wysokie stany wystąpiły zwłaszcza na Odrze powyżej Wrocławia. Na wodowskazie Brzeg Most i Oława najwyższe stany w 2010 r. były bliskie wartościom maksymalnym z 1997 r., mimo znacznie niższego przepływu maksymalnego. Zjawisko to spowodowane zostało przez zmniejszenie przepustowości koryta rzeki, głównie przez zarośnięcie i zamulenie międzywala.
17

Analiza jakościowa procesów erozji i sedymentacji na wybranym odcinku koryta rzeki Wisły zachodzących w czasie przejścia wielkiej wody

44%
Siuta T.
Acta Scientiarum Polonorum. Formatio Circumiectus
|
2014
|
tom 13
|
nr 4
W artykule przedstawiono wyniki symulacji numerycznej dwuwymiarowego pola przepływu i potencjalnych zmian morfologicznych dna w złożonym korycie rzeki Wisły w okolicy Wawelu na skutek przejścia wielkiej wody. W obliczeniach wykorzystano dwuwymiarowy model CCHE2D. W artykule zwrócono szczególną uwagę na lokalne zmiany w układzie zwierciadła i w rozkładzie naprężeń ścinających na skutek złożonej geometrii bulwarów wiślanych oraz znaczącej zmiany kierunku biegu rzeki w rejonie Wawelu. Efektem przeprowadzonych analiz było wyodrębnienie obszarów szczególnie zagrożonych erozją, których lokalizacja poddana została konfrontacji z obszarami lokalnych uszkodzeń konstrukcji bulwaru niskiego, udokumentowanych po powodzi z maja 2010 r. Ponadto, przedstawiono analizę jakościową zmian morfologicznych koryta, dokonując w ten sposób wstępnej oceny stabilności badanego odcinka koryta rzeki. W świetle uzyskanych wyników obliczeń numerycznych i teorii przepływów wtórnych w korytach meandrujących, podjęto również próbę interpretacji przyczyny powstania lokalnych przegłębień dna wzdłuż zakola Wisły w obrębie koryta głównego.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.