Wyniki wyszukiwania - AGRO

1

Flawonoidy - charakterystyka i znaczenie w terapii

100%

Malinska D., Kiersztan A.

Postępy Biochemii

|

2004

|

tom 50

|

nr 2

182-196

2

Flawonoidy i biosyntetycznie pokrewne związki jako czynniki taksonomiczne klasy jednoliściennych

100%

Skrzypczakowa L.

Wiadomości Botaniczne

|

1970

|

tom 14

|

nr 1

3

Rosliny z rodziny wrzosowatych jako zrodlo zwiazkow polifenolowych

100%

Suchorska-Tropilo K., Pioro-Jabrucka E., Brodowska M.

Folia Universitatis Agriculturae Stetinensis. Agricultura

|

2004

|

tom 96

185-188

4

Naturalne źródła flawonoidów i ich wpływ na zdrowie człowieka

100%

Mikolajczuk-Szczyrba A., Mlynarczyk I., Misiewicz A.

Przemysł Spożywczy

|

2016

|

tom 70

|

nr 05

Flawonoidy to naturalne związki pochodzenia roślinnego, występujące w owocach, warzywach, winie, herbacie, ziołach oraz przyprawach. Wykazują szeroki zakres działania biologicznego obejmujący przede wszystkim właściwości przeciwutleniające, a także przeciwzapalne, przeciwmiażdżycowe czy przeciwdrobnoustrojowe. Korzystny wpływ diety bogatej we flawonoidy na organizm człowieka przyczynił się do opracowania nowych metod pozyskiwania większej ilości tych związków m.in. z wykorzystaniem mikroorganizmów.

5

Flawonoidy warzyw i ich wplyw na zdrowie czlowieka

88%

Szwejda J.

Nowości Warzywnicze

|

2008

|

tom 46

51-59

6

Flawonoidy w rodzaju Rosa L.

88%

Nowak R.

Herba Polonica

|

1994

|

tom 40

|

nr 3

118-124

The state of research over flavonoid compounds in genus Rosa L. has been presented. The need for further research as well as the necessity and purposefulness of using detailed taxonomie descriptions of the plants in phytochemical research of this genus have been pointed out.

7

Presence of flavonoids and intrafamilial classification of the Compositae

88%

Wilkomirski B., Batko A.

Acta Societatis Botanicorum Poloniae

|

1993

|

tom 62

|

nr 1-2

47-51

8

Flawonoidy roslinne jako zwiazki biochemicznie czynne

88%

Malolepsza U., Urbanek H.

Wiadomości Botaniczne

|

2000

|

tom 44

|

nr 3-4

27-37

9

UV-Radiation and the flavonoid content in callus culture of Ononis arvensis L.

88%

Tumova L., Psotova R.

Herba Polonica

|

1998

|

tom 44

|

nr 1

22-26

Przebadano wpływ elicytacji promieniowaniem UV na zawartość flawonoidów w hodowli kalusowej Ononis arvensis L. Wzrost zawartości flawonoidów stwierdzono po naświetlaniu hodowli lampą kwarcową w czasie 60-300 s oraz lampą UV o długości światła 254 nm przez 15-30 min.

10

Metabolity flawonoidow zywnosci wzmacniaja potencjal przeciwutleniajacy plazmy krwi.

88%

Piskula M. K.

Działalność Naukowa PAN. Wybrane Zagadnienia

|

2000

|

tom 09

152-155

11

Studies on isolation and chemical composition of biologically active compounds of rhubarb [Rheum palmatum]. Part V

75%

Karwowska K., Osinska E., Duszkiewicz-Reinhard W., Dobrzeniecka A.

Annals of Warsaw Agricultural University. Horticulture

|

1997

|

nr 18

123-125

12

Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik

Budowa, właściwości i zastosowanie antocyjanów

75%

Szaniawska M., Taraba A., Szymczyk K.

Nauki Inżynierskie i Technologie

|

2015

|

nr 2(17)

Antocyjany, jedna z grup flawonoidów, są szeroko rozpowszechnione w świecie roślin naczyniowych. Związki te występują w postaci glikozydów lub acyloglikozydów antocyjanidyny w wielu kwiatach i owocach, nadając im barwę czerwoną, niebieską, purpurową i czarną. Z tego powodu antocyjany stosowane są jako naturalne środki barwiące w żywności. Pomimo że produkty zawierające antocyjany są wrażliwe na zmianę barwy podczas procesu obróbki i przechowywania, ze względu jednak na intensywność kolorów antocyjanów, ich rozpuszczalność w wodzie, która powala na transport do roztworów wodnych, oraz szereg właściwości prozdrowotnych, takich jak poprawa ostrości widzenia, działanie przeciwnowotworowe i antywirusowe, antocyjany są powszechnie stosowane oraz ciągle stanowią atrakcyjny i ważny obiekt badań. Są one stosowane nie tylko jako dodatki do żywności i napojów dla uzyskania ich atrakcyjnej barwy, lecz także w produktach farmaceutycznych i kosmetycznych. Publikacja ta jest pracą przeglądową.

13

Wlasciwosci funkcjonalne zwiazkow fenolowych

75%

Surma-Zadora M., Cieslik E.

Żywienie Człowieka i Metabolizm

|

2007

|

tom 34

|

nr 6

1648-1656

14

Chitosan and the flavonoid production

75%

Tumova L., Backovska M.

Herba Polonica

|

1999

|

tom 45

|

nr 2

114-119

Badano wpływ zawiesiny chitozanu i roztworu chitozanu w 1% kwasie octowym na biosyntezę flawonoidów w hodowli kalusowej Ononis arvensis. Elicytacja trwała 1, 2 i 7 dni. Na podstawie przeprowadzonych doświadczeń można stwierdzić, że chitozan wzmaga biosyntezę flawonoidów. Najwyższy poziom flawonoidów odnotowano po 24-godzinnej elicytacji chitozanem w 1% kwasie octowym (0,5 ml w stężeniu c1). W tym przypadku zawartość flawonoidów wzrosła o 516%.

15

Kwercetyna: znaczenie w mutagenezie i karcynogenezie

75%

Trzeciak A.

Postępy Biochemii

|

2001

|

tom 47

|

nr 4

299-306

16

Wplyw niektorych czynnikow na zawartowc kwercetyny w cebuli

75%

Horbowicz M., Bakowski J.

Zeszyty Naukowe Akademii Rolniczej w Krakowie. Sesja Naukowa

|

2000

|

tom 71

97-99

17

Molekularny mechanizm dzialania wybranych flawonoidow na material genetyczny organizmow zywych

75%

Czeczot H.

Rozprawy Habilitacyjne i Monografie. Akademia Rolniczo-Techniczna w Olsztynie

|

1998

|

tom 02

1-150

18

Heavy metals elicitation and the flavonoid production in Ononis arvensis L. culture in vitro

75%

Tumova L., Tuma J., Stankova J.

Herba Polonica

|

1998

|

tom 44

|

nr 1

27-32

Jedną z dróg podwyższania in vitro zawartości aktywnych biologicznie metabolitów wtórnych w roślinach leczniczych jest elicytacja biotyczna lub abiotyczna. Na podstawie przeprowadzonych badań możemy wnioskować, że elicytacja metalami ciężkimi powoduje wzrost zawartości flawonoidów w hodowli kalusowej Ononis arvensis. Elicytacja za pomocą HgCl2, Pb(NO3)2 i MnSO4 podwyższa wytwarzanie flawonoidów w tej hodowli z 75 do 150% w porównaniu do kontroli. Maksymalny wzrost zawartości flawonoidów (150%) w odniesieniu do kontroli odnotowano po elicytacji hodowli kalusowej Ononis arvensis za pomocą MnSO4 w stężeniu C3 (0,5 mg1-1).

19

Zwiazki flawonoidowe ziela Lithospermum arvense L.

75%

Cisowski W., Dembinska-Migas W., Dzikowska J.

Herba Polonica

|

1992

|

tom 38

|

nr 2

63-70

W wyciągu metanolowym z ziela L. arvense stwierdzono występowanie 6 związków flawonoidowych: kwercetyny, 3-glukozydu kemferolu (astragaliny), 3-glukozydu kwercetyny (izokwercytryny), glukoramnozydu kwercetyny (rutozydu) oraz glukozydu kwercetyny i glukoramnozydu kemferolu (związków bliżej nieokreślonych). W badaniach wykorzystano chromatografię CC (poliamid i celuluoza), PC i HPLC. Związkiem dominującym w zespole flawonoidów był rutozyd. W zielu L. arvense jego zawartość (określona za pomocą HPLC) wynosiła 0,95%, w liściach 1,18% i w łodygach 0,67%.

20

Wpływ rodzaju rozpuszczalnika na wybrane biologiczne właściwości ekstraktów z liści pietruszki zwyczajnej Petroselinum crispum (Mill)

75%

Gawel-Beben K., Rybczynska K., Bujak T., Karas M., Jakubczyk A., Niziol-Lukaszewicz Z.

Żywność Nauka Technologia Jakość

|

2016

|

tom 23

|

nr 1

Pietruszka zwyczajna (Petroselinum crispum Mill) jest wykorzystywana jako surowiec w przemyśle spożywczym m.in. ze względu na dużą zawartość związków fenolowych. W niniejszej pracy badano wpływ rozpuszczalników na skład oraz wybrane biologiczne właściwości ekstraktów z liści P. crispum. Porównano ekstrakty: wodny (W), etanolowy (ET), glikolowo-wodny (GLW) i glicerolowo-wodny (GCW). Największą zawartość związków fenolowych ogółem oznaczono w ekstraktach GLW (2,63 ± 0,03 mg/g s.m.) i GCW (2,12 ± 0,08 mg/g s.m.), natomiast najwięcej flawonoidów zawierał ekstrakt ET (0,86 ± 0,02 mg/g s.m.). Głównymi związkami fenolowymi ekstraktu wodnego były: epikatechina, katechina i jej pochodne, ekstraktu etanolowego – kwasy fenolowe (np. rozmarynowy), ekstraktu GLW – apigenina, natomiast ekstraktu GCW – daidzeina, naryngenina i pochodne. Oprócz znacznych różnic w składzie ilościowym i jakościowym badanych ekstraktów wykazywały one także zróżnicowaną aktywność przeciwrodnikową. Ekstrakt GCW w największym stopniu neutralizował rodnik DPPH• (IC₅₀ = 6,89 ± 056 μg/ml), natomiast ekstrakt W – kationorodnik ABTS•+ (IC₅₀ = 31,44 ± 4,11 μg/ml). Wszystkie ekstrakty wykazywały porównywalną zdolność do chelatowania jonów Fe²⁺. W badaniu cytotoksyczności ekstraktów w warunkach in vitro w stosunku do ludzkiej linii komórkowej BJ (ATCC CRL-2522) wykazano najwyższą cytotoksyczność ekstraktów ET i W. Cytotoksyczność ekstraktów GLW i GCW była porównywalna z cytotoksycznością samych rozpuszczalników. Dowiedziono wpływu rozpuszczalników na skład, właściwości przeciwutleniające oraz cytotoksyczność ekstraktów z P. crispum, wskazując równocześnie na możliwość zastosowania tych ekstraktów w przemyśle spożywczym.

Ograniczanie wyników