Artykuł dotyczy zakresu stosowalności określania współczynnika filtracji na podstawie charakterystyk konsolidacji ze względu na uziarnienie badanego gruntu. Omawiane podejście pośrednie oparto na metodach Casagrande’a i Taylora wyznaczania współczynnika konsolidacji (cv). Badania przeprowadzono na sześciu rodzajach gruntu o zróżnicowanej zawartości frakcji drobnej z zakresu 9–99,5%. Próbki były rekonstruowane w wielkowymiarowym konsolidometrze, a następnie obciążane. Niezależnie, dla każdego materiału, na koniec konsolidacji wyznaczono współczynnik filtracji metodą bezpośrednią, stosując technikę stabilizującego się gradientu przy stałym wymuszonym przepływie. Przyjęte kryterium zbieżności wyników metody bezpośredniej i opartej na założeniach teorii konsolidacji było podstawą do określenia zakresu stosowalności metod pośrednich wyznaczania współczynnika filtracji ze względu na skład granulometryczny.
Zawartość frakcji drobnej różnicuje zachowanie gruntów, które pod względem klasyfikacyjnym znajdują się na granicy gruntów spoistych i niespoistych oraz są postrzegane jako materiały przejściowe i trudne do opisu. W artykule przedstawiono wyniki badań 5 materiałów ziarnistych o zróżnicowanej zawartości frakcji drobnej od 10 do 97%. Analizowano charakterystyki konsolidacji i ściśliwości. Analiza wyników badań pozwoliła na sformułowanie wniosków dotyczących zaobserwowanych prawidłowości w zmianach charakterystyk konsolidacji i ściśliwości wraz ze zmianą zawartości frakcji drobnej.