Planowanie przestrzenne jest dziedziną, która ulega stałej modyfikacji wraz ze zmieniającymi się warunkami rozwoju. Obecnie znajdujemy się w kolejnym okresie przełomowym przeobrażeń, wymuszających rewizję dotychczasowych podstaw teoretycznych planowania przestrzennego. Punktem wyjścia jest rekapitulacja nowych wyzwań cywilizacyjnych prowadząca do ponownego zdefiniowania planowania przestrzennego. Planowanie przestrzenne jest obecnie postrzegane jako forma aktywności człowieka nastawiona na poszukiwanie ładu przestrzennego w otaczającej go rzeczywistości, jako ogólny układ odniesienia umożliwiający zharmonizowanie działań we wszystkich dziedzinach życia. Ta nowa formuła prowadzi do ponownego określenia relacji zachodzących między podmiotem i przedmiotem planowania,a w konsekwencji do nowych metod planowania przestrzennego (planowanie strategiczne), opartych na aktywnym stosunku do stanu istniejącego, ustalaniu pola możliwych rozstrzygnięć oraz wyborze właściwych kierunków działania.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.