Przeprowadzono dwa badania u tych samych pacjentów z hiperlipoproteinemią (HLP) typu IIb (12 osób), typu III (6 osób) i typu IV (11 osób). W pierwszym badaniu porównywano wpływ bezafibratu, fenofibratu, gemfibrozilu, etofibratu i klofibranu etofiliny na lipidy i lipoproteiny w surowicy. W następnym eksperymencie oceniono efekt skojarzonej terapii gemfibrobilem i kolestipolem. Ogólnie, gemfibrozil, bezafibrat i fenofibrat obniżały efektywniej stężenie lipidów w surowicy niż etofibrat i klofibran etofiliny. Wszystkie fibraty podwyższały stężenie cholesterolu we frakcji HDL. Wpływ na stężenie cholesterolu we frakcji LDL był zróżnicowany. W typie Ilb zarówno stężenie cholesterolu jak i apolipoproteiny B obniżało się. Natomiast u pacjentów z typem III i IV obserwowano wzrost stężenia LDL. Dodanie kolestipolu podczas terapii gemfibrozilem spowodowało dalszy spadek stężenia cholesterolu całkowitego, cholesterolu we frakcji LDL oraz apolipoproteiny we frakcji LDL u pacjentów z HLP typu IIb. Natomiast u pacjentów z typem III i IV podanie kolestipolu zapobiegło wzrostowi stężenia frakcji LDL występującemu po leczeniu samym gemfibrozilem. Sugeruje się, że u pacjentów z hipertrójglicerydemią fibraty powinny być podawane w skojarzeniu z żywicami jonowymiennymi.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.