Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 20

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  ferrytyna
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Celem pracy było określenie statusu żelaza we krwi u 24 trenujących zawodniczek konkurencji wytrzymałościowych. We krwi oznaczono poziom Hb, MCH i MCHC oraz stężenie żelaza i ferrytyny w surowicy. Ponadto ustalano skład diety oraz odsetki w niej białka. Zawodniczki podzielono na dwie grupy ze względu na poziom ferrytyny. Do grupy I, z utajonym niedoborem żelaza zakwalifikowano osoby o poziomie ferrytyny poniżej 20 ng/ml (n=15, tj 62,5%), do grupy II ze stężeniem ferrytyny 20 ng/ml i powyżej, 37,5%). W grupie II stwierdzono istotnie statystycznie wyższe stężenie Hb oraz MCHC (p<0,01). Kaloryczność diety i zawartość w niej białka mieściła się w zakresie normy przewidzianej dla kobiet o wysokiej aktywności fizycznej. Stwierdzono istotnie statystyczną zależność pomiędzy stężeniem żelaza i ferrytyny w surowicy a poziomem MCHC i Hb oraz zawartością białka zwierzęcego w diecie (p<0,01). Ponadto odnotowano istotną korelację pomiędzy stężeniem ferrytyny i stężeniem żelaza w surowicy (p<0.001). Podsumowując zawodniczki konkurencji wytrzymałościowych charakteryzowały się niskim poziomem żelaza w tym okresie przygotowania kondycyjnego i aby utrzymać należyty poziom zdolności wysiłkowych należy kontrolować poziom żelaza w ustroju przez cały okres przygotowania do startu w ważnych zawodach.
U 37 kobiet w wieku 18-45 lat zamieszkałych w Łodzi oceniono częstość występowania niedoboru żelaza na podstawie wielkości stężeń: SF, TS, TIBC, SI oraz występowania anemii z niedoboru żelaza w oparciu o stężenia SF, TS, TIBC, MCV, MCII, MCHC, Hb i Hct. Łącznie niedobór żelaza i niedokrwistość z niedoboru żelaza wykazano u 40% badanych kobiet. Najbardziej przydatnym miernikiem badania stanów niedoborowych żelaza jest stężenie ferrytyny w surowicy, jednakże w prawidłowej ocenie różnych stanów żelaza należy brać pod uwagę wszystkie dostępne mierniki pomiarów żelaza w organiźmie.
Oceniono częstość występowania oraz stopień niedoboru żelaza na tle sposobu odżywiania się uczennic szkół sportowych uprawiąjącycli wioślarstwo. Przebadano 50 dziewcząt w wieku 16-20 lat o średnim stażu treningowym wynoszącym 3 lata. Zawodniczki trenowały 6 dni w tygodniu po 2,5 godz. dziennie. Sposób odżywiania się wioślarek oceniono na podstawie 24-godzinnych wywiadów kwestionariuszowych. Zwyczaje żywieniowe oraz warunki społeczno-bytowe przebadano metodą ankietową. Gospodarkę żelazową oceniono za pomocą następujących wskaźników krwi: żelazo całkowite, całkowita zdolność wiązania żelaza, ferrytyna, transferyna, hemoglobina, hematokryt, ilość erytrocytów, średnie stężenie hemoglobiny w krwince. U badanych dziewcząt oznaczono również stężenie witaminy C w surowicy. Niski poziom żelaza w osoczu wykazano u 32% badanych wioślarek. Brak zmian w obrazie morfologicznym krwi wskazywał na występowanie utajonych niedoborów żelaza bez objawów anemii. Występujące niedobory żelaza były wynikiem nieprawidłowych nawyków i sposobu żywienia się badanych dziewcząt.
W porównaniu z grupą kontrolną u pracowników narażonych na działanie manganu stwierdzono: nie zmienione stężenie ferrytyny w surowicy krwi, zwiększoną liczbę krwinek czerwonych w mm3 krwi obwodowej przy równoczesnym zwiększeniu wartości hematokrytowej, zmniejszenie średniej masy hemoglobiny z tendencją do zmniejszenia średniego stężenia hemoglobiny w przeciętnej krwince czerwonej bez zmian objętości krwinek czerwonych.
Kobiety z niedoborem Żelazn w organizmie, szczególnie kobiety z niedokrwistością z niedoboru żelaza charakteryzowały się niższą masą ciała, mniejszą zawartością, tłuszczu w ciele. Zwartość tłuszczu w ciele korelowała ze wskaźnikami zapasów żelaza (ferrytyna), transportu żelaza (transferyna, żelazo w surowicy) oraz masy krwinkowej (hemoglobina, hematokryt).
U 37 kobiet w wieku 18-45 lat żyjących na terenie Łoclzi określono charakter rniesiączkowania i jego związek ze wskaźnikami biochemicznymi hemowego i niehemowego żelaza we krwi. Stwierdzono korelację negatywną, przyczynowo-skutkową między miernikami niedoboru żelaza i anemii z niedoboru żelaza a czasem trwania miesiączki w dniach, długością i regularnością cyklu menstruacyjnego oraz obfitością utraconej krwi.
Spośród 37 badanych kobiet spożycie 80% ochotniczek charakteryzowało się mniejszą od zalecanych norm krajowych i międzynarodowych ilością żelaza całkowitego. Dieta 50% kobiet zawierała niedoborowe ilości energii i białka całkowitego. Dieta kobiet z niedoborem Fe w organizmie i kobiet z niedokrwistością zawierała niskie ilości żelaza hemowego i była dietą o umiarkowanej przyswajalności żelaza. Ilości spożytych składników diety ściśle korelowały z miernikami gospodarki żelazowej.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.