Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 22

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  fenitrothion
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
The adsorptive stripping differential pulse voltammetric method was proposed for the determination of fenitrothion [O,O-dimethyl O-(4-nitro-m-tolyl)phosphorothioate]. The voltammetric response was evaluated in 0,04 mol -1 Britton-Robinson buffer with respect to the accumulation time and potential, and concentration dependence. The relationship between peak current and fenitrothion concentration was linear within the range of 1x10-8 – 1x10-6 mol l-1. In spiked water the detection limit of fenitrothion, estimated from 3 times the standard deviation, was 36 ng l-1. Interference from some other organophosphorus insecticides on the determination of fenitrothion were studied.
The aim of the study was to find out if subtoxic doses of fenitrothion (0.1 LD₅₀, LD₅₀ =166.6 mg/kg) administered to mice exposed to transient oligaemic brain hypoxia induced by bilateral clamping of the carotid arteries (BCCA) influence memory processes, movement activity, and coordination. The BCCA was carried out under ketamine + xylazine anaesthesia. Common carotid arteries were clamped for 30 min. Twenty-four hours later; the animals were injected intraperitoneally with 0.1 LD₅₀ of fenitrothion. Controls and sham-operated animals (with carotids separated but not clamped) were injected with respective volumes of bidistilled water. All the animals were trained in passive avoidance (PA) task. The examination of memory retention in PA was done 24 h later followed by testing of fresh spatial memory in a Y- maze, movement co-ordination, and spontaneous movement activity in a 30-min period. Fenitrothion did not significantly alter memory processes in the examined mice. However, the movement coordination was significantly impaired in animals that underwent BCCA alone as well as being oligaemic and under the influence of fenitrothion vs control groups. The same groups demonstrated significantly impaired spontaneous movement activity vs controls.
Oceniono wpływ fenitrotionu, insektycydu fosforoorganicznego, na prenatalny rozwój szczurów. Samice szczura narażano per os na badaną substancję w dawkach 3, 15, 30 mg/kg m.c. od 6 do 15 dnia ciąży. Wyniki badań wskazują, że fenitrotion podawany samicom szczura w okresie organogenezy w dawce 15 mg/kg jest substancją fetotoksyczną. Natomiast w dawce 30 mg/kg prócz działania fetotoksycznego wywiera również działanie embriotoksyczne. W zastosowanym zakresie dawek 3-30 mg/kg badana substancja nie wywiera działania teratogennego.
Badano zmiany stężenia pozostałości insektycydów fosforoorganicznych w wątrobie i mózgu szczurów po intoksykacji pojedyńczej fenitrotionem, foschlorem oraz ołowiem z fenitrotionem i ołowiem z foschlorem. Octan ołowiu(II) podany w dawce 250 mg/kg m.c. przed fenitrotionem zarówno w sposób jednorazowy, jak i frakcjonowany (przez 5 dni po 50 mg/kg m.c.) spowodował trwający przez cały okres doświadczenia wzrost stężenia pozostałości tego insektycydu w badanych tkankach zwierząt w porównaniu z zatruwanymi wyłącznie fenitrotio­nem. Po dawce frakcjonowanej Pb(II) wzrost pozostałości fenitrotionu był większy. W wątrobie i mózgu szczurów, którym przed foschlorem podano, Pb(II) w niektórych okresach eksperymen­tu stwierdzano obniżony poziom pozostałości zastosowanego insektycydu w porównaniu ze zwierzętami zatruwanymi wyłącznie foschlorem. Zastosowanie ołowiu w dawce frakcjonowanej przed foschlorem w większym stopniu wpłynęło na obniżenie pozostałości tego insektycydu w badanych tkankach w porównaniu z zatruwanymi jednorazową dawką ołowiu i foschlorem.
U kurcząt narażonych na chlorek kadmu i fenitrotion badano aktywność acetylocholinoesterazy (AChE) we krwi i w mózgu oraz poziom pozostałości fenitrotionu w wątrobie. Stwierdzane efekty toksykodynamiczne wskazują na złożony mechanizm współoddziaływania badanych związków w organizmie ptaków, oparty głównie na zmianach w biotransformacji fenitrotionu wywołanych kadmem i jego wydalaniem z organizmu.
W przeprowadzonym doświadczeniu badano wpływ czterotygodniowej intoksykacji kadmem (podawanym w wodzie do picia - 50 mg/dm3), jednorazowego podania fenitrotionu (50 mg/kg m.c.) oraz łącznej intoksykacji tymi związkami na zawartość witaminy A i karotenu w wątrobie kurcząt. Ponadto u zwierząt poddanych intoksykacji kadmem oceniano efekty jednoczesnego podawania selenu (1.40 mg/dm3). W doświadczeniu wykazano, że intoksykacja kadmem doprowadza do znacznego, utrzymującego się przez 21 dni po zaprzestaniu podawania kadmu, spadku zawartości witaminy A i karotenu w wątrobie kurcząt. Równoczesne stosowanie selenu wyraźnie zmniejszało efekty działania kadmu. Jednorazowe podanie fenitrotionu pta­kom doprowadzało do znacznego, utrzymującego się przez 7 dni, wzrostu zawartości witaminy A w wątrobie. Fenitrotion podany kurczętom narażonym na działanie kadmu „maskował" toksycz­ne działanie kadmu - wyraźny spadek zawartości witaminy A i karotenu w wątrobie kurcząt tej grupy stwierdzono dopiero w 21. dniu po zaprzestaniu intoksykacji. Otrzymane wyniki wskazują na celowość podawania selenu zwierzętom narażonym na działanie kadmu oraz konieczność przeprowadzania dalszych badań nad problemami intoksykacji mieszanych z udziałem kadmu i fenitrotionu.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.