Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 3

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  farinographical characteristics
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Materiał do badań stanowiły próby ziarna pszenicy ozimej pochodzące z 3-letnich doświadczeń polowych przeprowadzonych w Rolniczym Zakładzie Doświadczalnym w Grabowie (51°21’ N; 21°40’ E), należącym do IUNG w Puławach, w latach 2003-2006. Określono wpływ 4 poziomów nawożenia azotem (90, 120, 150, 180 kg N·ha⁻¹) 10 odmian pszenicy ozimej na cechy jakościowe ziarna i mąki. Nawożenie azotem miało niewielki wpływ na cechy fizyczne ziarna i liczbę opadania. Zwiększenie dawki azotu z 90 do 150 kg·ha⁻¹ spowodowało istotny wzrost zawartości białka. Zawartość glutenu i wskaźnik sedymentacji mąki wzrastały po zastosowaniu 180 kg N·ha⁻¹. Poprawę cech farinograficznych (rezystencji i rozmiękczenia ciasta oraz wartości walorymetrycznej) stwierdzono dopiero po zastosowaniu 150 kg N·ha⁻¹. Dalsze zwiększenie dawki – do 180 kg N·ha⁻¹ – pozostało bez wpływu na cechy farinograficzne. Wystąpiła istotna interakcja pomiędzy nawożeniem azotem a odmianami w przypadku sedymentacji mąki, rezystencji ciasta i wartości walorymetrycznej. Odmiany o najlepszej jakości znacznie silniej reagowały na nawożenie niż odmiany o gorszych parametrach jakościowych. U odmian typu paszowego (Symfonia i Kaja) brak było różnic w wartościach wyżej wymienionych cech niezależnie od zastosowanej dawki azotu.
Przebadano ziarno i mąkę trzech odmian jarych i trzech ozimych jęczmienia z dwuletnich zbiorów. Stwierdzono, że warunki panujące w okresie wzrostu roślin wpływały na zawartość białka ogółem, własności farinograficzne ciasta i cechy chleba jęczmiennego. Wydajność mąki z ziarna ocenianych odmian była mała. Pod względem zawartości białka ogółem wyróżniały się odmiany jare (‘Refren’ i ‘Bryl’). Proces kleiko- wania zawiesiny mąki jęczmiennej zachodził w temperaturze 56,8-92,2°C. Kleiki odmian ozimych odznaczały się większą lepkością niż kleiki odmian jarych. W ocenie farinograficznej wykazano dużą i zróżnicowaną u odmian wodochłonność mąki. Ciasta miały krótki czas rozwoju i różniły się szybkością rozmiękczania. Uzyskane chleby jęczmienne charakteryzowały się dobrą jakością a pod wpływem dodatku suchego glutenu pszennego zwiększała się ich objętość. Najlepsze właściwości miało pieczywo z dodatkiem glutenu, cukru, odtłuszczonego mleka w proszku i margaryny.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.