Celem niniejszej pracy było scharakteryzowanie zdolności do wytwarzania polimerów zewnątrzkomórkowych przez szczepy drożdży kefirowych. Zakres pracy obejmował izolację szczepów drożdży z kefirów, ich identyfikację, badanie ilości wytworzonych EPS i analizę morfologii komórek w czasie 48-godzinnej hodowli wytrząsanych w podłożach YPD oraz YM. Wyizolowano 11 różnych szczepów, wśród których zidentyfikowano: 2 szczepy Candida guilliermondii oraz Candida famata, Candida kefyr, Candida inconspicua, Cryptococcus humicolus, Cryptococcus albidus, Kluyveromyces lactis, Saccharomyces cerevisiae oraz Geotrichum penicillatum. Wszystkie badane drożdże wytworzyły polimery zewnątrzkomórkowe, a ich zawartość w płynach pohodowlanych zależała od rodzaju szczepu i podłoża. Najwięcej polimerów, około 1200 mg w jednym dm3 podłoża YPD, oznaczono po hodowli szczepów Geotrichium penicillatum, Saccharomyces cerevisiae oraz szczepu nr 11. Skład podłoża YM niekorzystnie wpływał na syntezę EPS, ale jednocześnie był przyczyną zwiększonego plonu biomasy wszystkich badanych szczepów. W podłożu YPD uzyskano większą wartość EPS w przeliczeniu na 1 g s.s. biomasy.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.