Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 7

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  extensive use
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W pracy zbadano wpływ głębokości odwodnienia ekstensywnie użytkowanej łąkowo gleby torfowo-murszowej na czasy trwania charakterystycznych stanów uwilgotnienia korzeniowej warstwy gleby w warunkach opadowego zasilania w wodę. Badania realizowano z wykorzystaniem skalibrowanego i zweryfikowanego modelu matematycznego w oparciu o dane z 17 stacji meteorologicznych w Polsce w latach 1970-1995. Głębokość odwadniania miała istotny wpływ na czasy trwania nadmiernego, dostatecznego i niedostatecznego uwilgotnienia gleby. Wpływ ten był w małym stopniu modyfikowany zmiennością warunków klimatycznych Polski. Wyznaczono głębokość odwadniania, której odpowiadała największa wartość średniej z rocznych sum czasów trwania dostatecznego uwilgotnienia. Głębokość ta, przy której osiąga się najlepsze uwilgotnienie korzeniowej warstwy gleby, nazywana jest normą rolnośrodowiskową odwodnień. Jest ona równa minimalnej normie odwodnienia z₁, wynoszącej 25 cm dla gleby torfowo-murszowej o średnim stopniu zmuszenia. W warunkach klimatycznych Polski oprócz optymalnego odwodnienia na głębokość z₁ konieczne jest uzupełniające nawodnienie, wodą doprowadzoną z zewnątrz obiektu, w celu zmniejszenia ryzyka niekorzystnego uwilgotnienia korzeniowej warstwy gleby.
W latach 2005-2006 przeprowadzono badania jakości wód gruntowych na zmeliorowanym torfowisku niskim w dolinie Supraśli Górnej. Zainstalowano 5 piezometrów na łąkach intensywnie użytkowanych i 5 na łąkach ekstensywnych. W okresie od maja do października pobierano próbki wód gruntowych, w których oznaczano wielkości stężeń jonów azotanowych i jonów fosforanowych. Stężenia azotanów były niewielkie i mieściły się w zakresie od 0,12 do 26,47 mg N-NO₃·dm⁻³. Dobre uwilgotnienie gleb pobagiennych zmniejszało stężenie jonów azotanowych i fosforanowych w wodach gruntowych. Wyższe stężenia azotanów stwierdzono w wodach pochodzących z łąk intensywnych. Stężenia fosforanów były niskie i mieściły się w zakresie od 0,01 do 0,99 mg P-PO₄·dm⁻³. Zbadane wody gruntowe kwalifikowały się do I klasy czystości wód podziemnych.
Obiektem badań prowadzonych w latach 1996–2001 było 9 monokultur traw gazonowych. W doświadczeniu tym oceniano następujące gatunki i odmiany traw: Festuca heterophylla odmiana Sawa, Festuca rubra odmiana Leo i Jagna; Lolium perenne odmiana Inka, Niga, Nira; Agrostis tenuis odmiana Igeka, Niwa oraz Agrostis canina odmiana Nina. Doświadczenie założono zgodnie z zaleceniami agrotechnicznymi dotyczącymi zakładania trawników. Oceny cech trawników dokonano na podstawie skali 9-punktowej (Prończuk, 1993). Na podstawie uzyskanych wyników badań można stwierdzić, że najbardziej godnymi polecenia pod względem przydatności do zakładania trawników użytkowanych ekstensywnie okazały się: Agrostis tenuis (Niwa, Igeka); Agrostis canina (Nina) i Festuca heterophylla (Sawa). Wymienione gatunki traw i ich odmiany odznaczały się jednocześnie najlepszą trwałością. Dlatego też, mogą one być polecane do zakładania trawników użytkowanych ekstensywnie.
Seventy four ecotypes of the tufted hairgrass (Deschampsia caespitosa (L.) P. Beauv., collected from different regions of Poland were tested in 2001-2003 in a field experiment. Each ecotype was represented by twenty plants, planted in four replications. The objective of the study was to describe the ecotypes variability in reaction to natural stem rust infection under turf low maintenance, and to determine the efficiency of selecting ecotypes resistant to Puccinia graminis sub. sp. graminicola. Three - year observations showed big differences in susceptibility to stem rust not only among the ecotypes but also among the plants in ecotypes. There were no resistant ecotypes found in tested materials, but resistant or tolerant plants were in some ecotypes. Eighteen healthy plants were selected from twelve lowest infected ecotypes. Only ten of plants confirmed the resistance in 2004-2006. The study showed, that it may be possible to select the stem rust resistant plants from D. caespitosa ecotypes, but the effectiveness of selection is very low (0.7%).
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.