Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 150

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 8 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  ewidencja gruntow
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 8 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Tematyka związana z powstawaniem i funkcjonowaniem wspólnot gruntowych bazuje na prawie stworzonym przez ustawodawcę pól wieku temu. Archaiczne przepisy ustawy z roku 1963 nie rozwiązują wszystkich zagadnień wspólnot związanych z obecnym funkcjonowaniem ewidencji gruntów i budynków. W artykule poruszone zostały kwestie związane z funkcjonowaniem wspólnot gruntowych, nadzorem nad mieniem wspólnoty i wprowadzania zmian geodezyjno-prawnych w zakresie działań wspólnoty. Wiele trudności pod względem formalnym przysparza brak wskazania procedury przekazania i posiadania udziałów we wspólnocie gruntowej. Kolejną kwestią pozostaje droga dochodzenia praw do udziału we wspólnocie, co wynika z braku istnienia ksiąg wieczystych dla nieruchomości wspólnoty. Sprawą nie mniej istotną jest forma związana ze zbywaniem udziałów we wspólnocie. Autorzy podjęli próbę rozwiązania wyżej wymienionych kwestii w oparciu o doświadczenia zebrane przy funkcjonowaniu wybranych wspólnot gruntowych.
Praca urzędów jest powszechnie znana, jednak panują o niej opinie, mniej lub bardziej pochlebne i nie ma znaczenia czy przedmiotem omówienia są urzędy gmin czy starostwa powiatowe. Na tychże jednostkach oraz na powiatowych ośrodkach dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej, od czasu prowadzenia reformy administracyjnej kraju w 1999 roku, spoczął obowiązek prowadzenia ewidencji gruntów i budynków. Stąd w niniejszym artykule zostały poruszone wybrane aspekty pracy urzędu, ze szczególnym uwzględnieniem działań w ewidencji gruntów i budynków przez organ ją prowadzący. Opisany również został problem składanych wniosków o dokonanie aktualizacji ewidencji od strony ich kompletności, braków formalnych, czy zasadnych dokumentów stanowiących podstawę wprowadzania tych zmian. Ponadto język pism urzędowych oraz aktów prawnych, w oparciu o które organy administracyjne działają, jawi się niejasnym komunikatorem ze stroną. Kolejną kwestią wartą uwagi jest komunikacja urzędu z interesantem, która odbywa się głównie w formie tradycyjnej, czyli papierowej korespondencji pocztowej. Poruszane zagadnienia posiadają odniesienie do zapisów kodeksu postępowania administracyjnego, który stanowi fundament pracy urzędów, ze szczególnym zwróceniem uwagi na te prowadzące ewidencję gruntów i budynków. Te z kolei działają w oparciu o prawo geodezyjne i rozporządzenia w sprawie ewidencji gruntów i budynków.
W pracy przeanalizowano uwarunkowania aktualizacji użytków gruntowych w procesie przygotowania i realizacji inwestycji drogowych. W celu prawidłowego określenia zasięgu użytku „drogi” porównano definicje pasa drogowego i drogi. Na przykładzie wybranych inwestycji drogowych z obszaru m. st. Warszawy, zbadano czasochłonność procesu zmiany kwalifikacji użytków gruntowych w katastrze. Określono zespół czynników wpływających na możliwości zmiany dotychczasowego użytku gruntowego na potrzeby opracowania dokumentacji geodezyjnej oraz rejestracji przez organ prowadzący ewidencję gruntów i budynków. Zbadano dokumenty, stanowiące podstawę dokonania zmiany użytku w ewidencji gruntów i budynków na „drogi”, niezależnie od trybu realizacji inwestycji w zakresie dróg. Zaprezentowano dwa rozwiązania, różniące się momentem dokonania zmiany użytku w długotrwałym procesie budowy drogi. Na podstawie analizy SWOT dokonano identyfikacji i bilansu silnych i słabych stron każdego z przyjętych rozwiązań. Określono konsekwencje nieaktualności danych ewidencyjnych w zakresie gruntów i budynków. Podkreślono istotność aktualizacji użytku gruntowego dla gospodarki przestrzennej. Zaproponowano uspójnienie regulacji celem ujednolicenia procedur weryfikacji użytków gruntowych w obszarze prowadzonej inwestycji.
Infomacja o wlasności grunt6w jest podstawą wielu procesów decyzyjnych w realizacowanych przez administrację samorządową .To powoduje, ze istnieje duże zapotrzebowanie na dostęp i przetwarzanie danych o ewidencji gruntów i budynków. Dane ewidencyjne stanowią element państwowego zasobu geodezyjno- kartograficznego, aktualizowanego przez powiatowe ośrodki dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej. Oznacza to, że zakres tych danych, ich aktualizacji i udostępnianie podlega zasadom określonym w prawie geodezyjno-kartograficznym. Jednocześnie użytkownicy informacji pochodzących z PODGiK - np. pracownicy administracji samorzqdowej z dziedziny planowania przestrzennego, ochrony środowiska itp. mają określone oczekiwania co do jakości i formy dostępu do tych informacji. Na styku tych oczekiwań i możliwości PODGiK często dochodzi do nieporozumień, których można by uniknąć poprzez zrozumienie wzajemnych relacji i mechanizmów rządzących w poszczegó1nych ośrodkach. Od zrozumienia niedaleko już do porozumienia, które mogłoby prowadzić do współdziałania w celu zwiększenia dostępności i jakości danych ewidencyjnych.W artykule zostaną przedstawione informacje na temat zakresu danych ewidencyjnych w państwowym zasobie geodezyjnym i ;kartograficznych oraz stan ich biężącej aktualizacji. Na przykładach z wybranych powiatów zaprezentowane zostaną podstawowe problemy z jakością danych ewidencyjnych oraz procesy, jakie są niezbędne by te problemy usuwać. Autor zasygnalizuje istniejące jak i planowane projekty, które powodują poprawę jakości danych ewidencyjnych. Na przykładzie procesu budowania bazy danych dla ZSZiK (IACS) pokazane zostaną mechanizmy pozsykania, przetwarzania i wykorzystania danych ewidencyjnych. I jeszcze kwestia integracji danych ewidencyjnych z innymi warstwami tematycznymi. Jakie są możliwości, jakie mogą być wymagania użytkowników w tym zakresie i jakie są przykłady integracji danych w jednostkach administracji samorządowej - to podsumowanie artykułu.
Rozwój techniczny, technologiczny i informatyczny w geodezji sprawił, że podejmowane są prace teoretyczne mające znaczenie praktyczne wykorzystania map katastralnych w skali 1:2880 we współczesnych pracach geodezyjnoprawnych. W szczególności dotyczy to informatyzacji mapy ewidencyjnej w procesie modernizacji ewidencji gruntów i budynków. Niniejsza praca jest podsumowaniem dotychczasowych osiągnięć w tej dziedzinie. Ponadto prezentuje nowe podejścia w transformacji i wykorzystaniu map katastralnych w skali 1:2880.
The registered parcel can be explained as continuous part of land within a subdistrict. It has to be also homogeneous legally and separated from other objects by the boundary lines. In the spatial structure of the State Forests National Forest Holding the registered parcel correspond to a forest compartment. The paper presents new approach to registered parcel definition, which can store more than one forest compartment (forest complex). In this way it is possible to create new basic area object as a base for cadastre (land registry) within the forest district. The aim of this study was to assess positioning accuracy of the boundary marker and the area of registered parcel. The measurements were conducted on stabilized boundary markers within forest complex and not−stabilized boundary markers within forest compartments. Using surveying technology the network of polygonal traverses were created. The control points for every travers line were measured by geodetic class GNSS receiver. It was assumed that all measured coordinates are free from error, so it was possible to asses registered parcel positioning errors. These errors are ±3.96 m for not−stabilized boundary markers and ±0.43 m for stabilized boundary markers. Applying the new idea, all existing forest compartments were joint into one big parcel within forest complex. The total number of parcels was reduced from 988 to 335. Based on formula [4] the area of parcels was calculated in two variants: considering their existing borders (not−stabilized boundary markers) and considering merged parcels (stabilized boundary markers). For the previous, the average error of parcel area equals to 1348 m² (26−6606, standard deviation=814 m²). In the latter variant, the average error of parcel area is much lower and equals 147 m² (5−3008, standard deviation=293 m²). The final results prove that new concept for basic area objects is justified and should be gradually implemented in the State Forests. This idea will not only facilitate forest management, but increase accuracy of borders positioning and simplify land registry as well.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 8 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.