Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 140

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 7 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  ewapotranspiracja
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 7 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Celem opracowania było porównanie terminów nawadniania ustalonych za pomocą różnych parametrów i wskaźników atmosferycznych oraz wstępna weryfikacja ich praktycznej przydatności. W pracy porównano cztery metody ustalania terminów stosowania nawodnień, wykorzystujące wyniki prostych pomiarów meteorologicznych. Obliczenia zostały wykonane dla pełnego sezonu nawadniania, obejmującego okres od 11 maja do 15 września. Symulacje przeprowadzono dla dwóch okresów wegetacyjnych: suchego w 2008 r. oraz wilgotnego, ale cechującego się bardzo nierównomiernym rozkładem opadów atmosferycznych, sezonu 2010 r. Wykorzystano dane meteorologiczne ze standardowego pomiaru prowadzonego w Stacji Badawczej UTP, zlokalizowanej w Mochełku pod Bydgoszczą. Stwierdzono, że porównywane wskaźniki zużycia wody, obliczone na podstawie różnych parametrów meteorologicznych znacznie różniły się, zarówno pod względem wartości średnich sezonowych jak i ekstremalnych, ale cechowała je istotna współzależność. Najbardziej wodooszczędne okazało się sterowanie nawadnianiem według metody bilansowej Drupki, a w drugiej kolejności na podstawie pomiarów opadów atmosferycznych. Najwięcej terminów nawadniania, zarówno w roku suchym jak i mokrym, ustalono na podstawie metody bilansowej z wykorzystaniem wskaźnika zużycia wody Hargreavesa. Ustalanie terminów nawadniania roślin według bilansowania przychodów i rozchodów wody na podstawie wskaźników Drupki oraz według wyłącznie pomiaru opadów atmosferycznych warto zalecać praktyce, ze względu na stwierdzoną wodooszczędność tych metod oraz wykorzystywanie tylko najprostszych wyników pomiarów meteorologicznych standardowych lub automatycznych.
The paper presents a method of estimation of relationship between soil moisture, evapotranspiration and grassland yield and results of lysimetric investigation carried out on irrigated grasslands in the Ner river valley for 5 years. Optimum of soil moisture for the maximum grassland yield were respectively 0.84 FWC during I cut and 0.74 FWC - III cut. The calculated values of parameter k were different for each cut and were respectively k = 1.0 during I cut, k = 0.9 - II cut and k = 0.6 - III cut respectively. The presented results can be applied for designing and operation of irrigation systems on grasslands under conditions similar to those in which the experiments were performed.
The aim of the works is to evaluate the effect of habitat factors frequency of moving the grassland on mineral soil, supplied with ground water, on the use of water during the period of grass vegetation. The consumption of water by grassland was expressed by the level of evapotranspiration acc. to lysimetric ET measurements in the years 1973-1993 on the objects of the Experimental Plant of Land Reclamation and Grasslands in Falenty. The studies demonstrated the highly statistically significant effect of all the factors which determined the level of the crop on ET variability. The level of water use by grass community was principally affected by the method of management. Pasture management (moving the cover 6 times) causes the decrease of water use by meadow cover during the vegetation period by 30% and the decrease of hay yield by 40% in comparison to 3-times moving management. Under the conditions of the conducted studies a deficit in air humidity has a highly significant effect on ET variability of grasses in relation to the analysed climate conditions. Then, ET variability was modified by precipitations and air temperature. The studies on the objects with permanent mirror of the ground water showed the statistically significant differentiation of ET level of grass community in the particular outgrowths and the years of the studies, depending on the depth of this mirror.
W globalnych modelach klimatycznych funkcjonowanie ogólnego obiegu atmosfery jest ściśle związane z globalną dystrybucją źródeł i studni energii; w równowadze transport energii odbywa się przez powietrze atmosferyczne i wodę oceaniczną. Atmosfera musi przenosić energię z kontynentów na oceany w lecie, a z oceanów na kontynenty w zimie. Badanie tych zjawisk na kontynentach wykorzystuje dane dotyczące pomiarów ewapotranspiracji rzeczywistej na poziomie lokalnym. Najnowsze modele ewapotranspiracji rzeczywistej pokryw roślinnych oddzielają parowanie gleby, transpirację roślin i intercepcję; modelują ewolucję struktury pokryw roślinnych, opór szparkowy, czynniki kontrolujące odporność na strumień pary wodnej oraz regulują równowagę między parowaniem a transpiracją. Obecnie w modelach deterministycznych najistotniejsza jest hierarchia parametrów wejściowych do modelowania oraz ich kalibracja w danych warunkach środowiskowych. Celem pracy jest przedstawienie wartości modelu Penmana-Monteitha przez zastosowanie tego modelu w warunkach terenowych. Model ten umożliwia wyliczenia ewapotranspiracji rzeczywistej dla zamkniętych pokryw roślinnych (np. plantacje drzewiaste) i może być przystosowany do nieciągłych pokryw roślinnych (sawanna z częściowo odkrytą powierzchnią gleby) przez traktowanie osobno transpiracji roślin i parowanie z gleby. Ewapotranspiracja rzeczywista trawiastych sawann różni się od plantacji drzewiastych, ze względu na ograniczony opór warstwy granicznej. Jest on tego samego rzędu wielkości, co opór powierzchniowy pokrywy roślinnej związanej z opornością szparkową i współczynnikiem ulistnienia, podczas gdy ewapotranspiracja rzeczywista plantacji drzewiastych jest ograniczona tylko oporem powierzchniowym. Drzewa mają aparaty szparkowe, które są wrażliwsze na suszenie powietrza i gleby niż szparki traw
The aim of the study was to estimate the transpiration (TR) and actual evapotranspiration (EVT) of Scots pine stand, i.e. a typical Polish forest ecosystem. The study was performed in the 74−year−old stand growing on poor sandy soil. Transpiration of pine trees was determined by sap flow measurements of some individual trees by Thermal Dissipation Probe method. Actual evapotranspiration was determined based on measurements of soil moisture using Time Domain Reflectometry method and on changes in soil water storage. Based on these results, the reduction ratios were determined to estimate TR and EVT from potential evapotranspiration (ETP) calculated according to Priestley−Taylor (PT), Hargreaves (H), Makkink (M), Penman (Pen org), Penman−Shuttleworth (Pen Shut), the FAO Penman Monteith (FAO PM) and Penman Monteith (PM) methods. Measured transpiration of Scots pine stand reached 56% of the actual evapotranspiration. The methods used for the calculation of the ETP can be ranked in terms of the results from the lowest to the highest: METP were calculated for transpiration in a Scots pine stand in Poland and equal: PT – 0.256, H – 0.490, M – 0.562, Pen org – 0.301, Pen Shut – 0.279, FAO PM – 0.318 and PM – 0.308. Reduction factors for actual evapotranspiration amount to: PT – 0.462, H – 0.872, M – 0.999, Pen org – 0.535, Pen Shut – 0.498, FAO PM – 0.565 and PM – 0.548.
Bilans wodny zielonego dachu na przykładzie obiektu w dzielnicy Ursynów m.st. Warszawy. Celem niniejszej pracy jest przedstawienie wyników badań dotyczących retencji zielonego dachu na przykładzie obiektu położonego w dzielnicy Ursynów m.st. Warszawy. Obiektem badawczym był fragment zielonego patio zbudowanego z substratu będącego mieszaniną torfu, piasku i keramzytu, o miąższości warstwy 25 cm. Warstwę wegetacyjną zielonego tarasu stanowią darń z mieszanki traw oraz krzewy iglaste i liściaste. Do obliczania składowych bilansu wodnego w okresie wegetacji 2008 roku wykorzystano model bilansowy GreenRoof. Badania wykazały, że rozpatrywany zielony dach zretencjonował ponad 99% wody pochodzącej z opadów.
On the basis of the measurements recorded by seven automatic meteorological stations, evapotranspirati on (ET 0 ) was calculated according to the formula devised by Hargreaves and Hargreaves, modified by Droogers and Allen (H and HDA) and Grabarczyk (G). The obtained results were compared with the reference formula recommended by FAO, which adopted the Penman - Monteith formula (PM). A high correlation between the reference model and the simplified formulas was shown. The differences relate to the level of evapotranspiration (ET 0 ) worked out with the various formulas. The Hargreaves model gives a higher value in comparison with the PM formula, whereas Grabarczyk’s model (G) makes it lower. The application of the Hargreaves model modified by Doogers and Allen produced results closest to the reference model. In order to apply the Penman - Monteith model in practice, a lot of meteorological parameters are required, which is a serious limitation. The simpler methods might be used, but they require further investigations in our climatic conditions in order to verify their empirical factors.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 7 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.