Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 14

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  evergreen plant
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Evergreen plants are an important component of many ecosystems of the world and occur in numerous evolutionary lineages. In this article we review phenotypic traits of evergreen woody angiosperms occurring in habitats that regularly experience frost. Leaf anatomical traits such as sclerenchymatic tissues or prominent cuticles ensure mechanical strength while often enhancing tolerance of water deficit. The low ratio of photosynthetic to nonphotosynthetic tissues as well as modified cell wall structure and nitrogen allocation patterns in evergreen leaves result in lower mass-based photosynthetic rate and photosynthetic nitrogen use efficiency in comparison with deciduous leaves. Their photosynthetic apparatus is adapted for the survival of frost in a down-regulated state with potential for photosynthetic activity in winter during periods of permissive temperatures. Leaf structure interacts with the mechanisms of frost survival. Stem xylem in evergreen plants tends to contain smaller diameter conduits incurring greater resistance to freeze/ thaw induced cavitation than in deciduous plants, although at the cost of reduced hydraulic efficiency. In contrast, no such differences in hydraulic conductivity have been documented at the leaf level. There is evidence for reduced structural plasticity of evergreen leaves in response to variability in irradiance, however photosynthetic downregulation occurs in mature leaves in response to self shading. Some evergreen species exhibit slow leaf development and “delayed greening”, while in many species aging is also a very protracted process. Finally, evergreen leaves may participate in carbohydrate and, less obviously, in nitrogen storage for the support of spring shoot and foliage growth, although the importance of this function is under debate. In conclusion, the evergreen leaf habit is correlated with numerous structural and functional traits at the leaf and also at the stem level. These correlations may generate trade-offs that shape the ecological strategies of evergreen plants.
Oceniono ulistnienie 12 odmian sześcio- i siedmioletnich różaneczników zawsze zielonych. Rosną one w Arboretum w Laskach koło Kępna, na południu Wielkopolski. Średnia temperatura roczna wynosi tam 8,2°C, a gleba ma odczyn bardzo kwaśny, pH = 3,8-3,9. Mikroklimat lasu, w którym założone jest Arboretum, sprzyja rozwojowi różaneczników. Najwięcej liści na siedmioletnich krzewach rozwinęły odmiany: ‘Lachsgold’, ‘Sammetglut’, ‘Blurettia’, ‘Old Port’, ‘Dr H.C. Dresselhuys’ i ‘Lilofee’, a najmniej - ‘Rasputin’, ‘Eskimo’, ‘America’ i ‘Azurro’. Najbardziej korzystną gęstością ulistnienia odznaczały się krzewy odmian: ‘Sammetglut’, ‘Rasputin’, ‘Azurro’, ‘Lilofee’, ‘Old Port’ i ‘Claudine’. Na szczególne wyróżnienie zasługuje odmiana ‘Lachsgold’, która dzięki silnemu rozkrzewieniu i rozwojowi największej liczby jasnozielonych i błyszczących liści wygląda najładniej przez cały rok.
W szkółkach bukszpan wieczniezielony rozmnaża się z półzdrewniałych sadzonek pędowych w terminie od sierpnia do kwietnia, kiedy rośliny są w stanie spoczynku. Celem doświadczenia była ocena możliwości rozmnażania bukszpanu z sadzonek pędowych wierzchołkowych zielnych, ciętych z przyrostów tegorocznych w trakcie wzrostu krzewów. Sadzonki odmian ‘Angustifolia’ i ‘Suffruticosa’ sporządzano w trzech terminach: 30 maja, 15 i 30 czerwca 2004 roku. Połowę sadzonek traktowano Ukorzeniaczem AB, pozostałe stanowiły sadzonki kontrolne. Procent ukorzenienia sadzonek oraz liczbę i długość korzeni oceniono po 56 dniach ukorzeniania. Sadzonki zielne bukszpanu wieczniezielonego, niezależnie od odmiany, terminu sadzonkowania i traktowania Ukorzeniaczem AB, ukorzeniły się w 71%. Najlepszym terminem do ukorzeniania sadzonek w 2004 był termin najwcześniejszy, tj. 30 maja. Im późniejszy był termin, tym słabiej ukorzeniały się sadzonki. Zastosowanie preparatu Ukorzeniacz AB zwiększyło procent ukorzenionych sadzonek zielnych bukszpanu wieczniezielonego, nie wpłynęło natomiast istotnie na jakość systemu korzeniowego. Bukszpan wieczniezielony można rozmnażać z sadzonek zielnych ciętych w terminie od 30 maja do 30 czerwca. Rozmnażanie bukszpanu wieczniezielonego za pomocą sadzonek zielnych może znacznie skrócić okres produkcji roślin, gdyż sadzonki są dobrze ukorzenione już po 56 dniach.
Badania prowadzono na 16 taksonach różaneczników w prywatnej kolekcji na Pogórzu Wielickim. Celem badań była identyfikacja grzybów mogących powodować nekrozy liści, wybranych do prac hodowlanych, różaneczników zawsze zielonych (Rhododendron L.) Z liści z objawami nekroz wyodrębniono 983 kolonie grzybów, należące do 45 gatunków. Wśród nich dominowały: Pestalotia sydowiana, Alternaria alternata i Epicoccum purpurascens, stanowiące ponad 77% ogółu wyodrębnionych kolonii. W mniejszej liczbie wyodrębniono: Penicillium verrucosum v. cyclopium, Trichoderma viride, Sordaria fimicola, Humicola fuscoatra v. fuscoatra, Humicola grisea v. grisea, Mortierella isabellina i Trichoderma pseudokoningii. Wykazano, że najgorszą zdrowotnością cechowały się: ‘Mikkeli’, ‘Peter Tigerstedt’, ‘Nippon’ oraz R. aureum x R. brachycarpum. Najlepsza zdrowotność liści charakteryzowała taksony: ‘Haaga’, ‘Koichiro Wada’, ‘Koichiro Wada’ x ‘R. aureum’, ‘Belkanto’ x ‘R. aureum’, R. maximum x R. aureum, co wskazuje na możliwości ich wykorzystania w dalszych pracach hodowlanych, jako cennych form rodzicielskich.
W pracy przeanalizowano zbiorowiska grzybów w fyllosferze różanecznika pod kątem zdrowotności liści. Badania prowadzono w latach 2004-2007 na różanecznikach w Ogrodzie Botanicznym UJ. Badania znekrotyzowanych liści potwierdziły występowanie patogenów powodujących choroby: Botrytis cinerea - szara pleśń, Colletotrichum gleosporioides - antraknoza, Cylindrocladium scoparium - zgnilizna korzeni oraz plamistość liści i kwiatów, Exobasidium vaccinii - powłocznik azaliowy, Phomopsis archeri - zgorzel pędów, Pycnostysanus azaleae - zamieranie pąków, Rhizoctonia solani - rizoktonioza oraz Septoria azalea - septorioza. Na liściach z objawami nekroz bytowały licznie potencjalne patogeny z rodzajów: Altemaria, Cylindrocarpon, Epicoccum, Pestalotia, Fusarium, Phoma oraz mniej liczne saprotrofy z rodzajów: Acremonium, Arthrinium, Aspergillus, Chaetomium, Cladosporium, Coniothyrium, Humicola, Monodyctis, Mortierella, Nigrospora, Penicillium, Rhizopus, Sordaria, Trichothecium. Liście bez symptomów chorobowych zasiedlone były przez saprotrofy z rodzajów: Acremonium, Aspergillus, Cladosporium, Epicoccum, Humicola, Mucor, Penicillium, Rhizopus, Trichoderma oraz przez mało liczebne patogeny. Wyniki analizy mikologicznej wskazały na dużą bioróżnorodność grzybów zasiedlających zimozielone liście różanecznika, potwierdziły ich zdolność do porażania liści i wywoływania na nich różnorakich nekroz.
Buxus sempervirens (L.) is an evergreen shrub often used in urban plantings intended for forming the trimmed hedges, as well as for creating geometrical shapes. Its decorative qualities are often diminished by the effects of pathogens colonizing the roots, shoots and leaves. The study was conducted in three consecutive growing seasons. The experimental material originated from a nursery located in southern Poland. The subjects under study were diseased leaves, stems and roots of the boxwood variety ‘Suffruticosa’. Samples consisting of 720 diseased fragments of the shrub were taken for mycological examination. Mycological isolations were performed according to the standard methods used in phytopathology. A total of 1059 colonies of fungi and fungus-like organisms were isolated from the diseased boxwood plants. The fungus Alternaria alternata dominated among all the isolates. The pathogens frequently isolated from the leaves included Macrophoma candollei, Volutella buxi and Fusarium buxicola. Those frequently isolated from the shoots included: Pestalotiopsis sydowiana, Volutella buxi and Fusarium avenaceum. The root system, in turn, was colonized in large numbers by: Fusarium oxysporum, F. avenaceum, Rhizoctonia solani, Botrytis cinerea and Phytophthora cinnamomi. Results of the three-year study show a comprehensive participation of phytopathogens in the disease process affecting the boxwood variety ‘Suffruticosa’.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.