Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 5

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  ethylbenzene
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1

Biochemical changes in rats simultaneously exposed to tetrachloroethylene and N-hexane or tetrachloroethylene and ethylbenzene

100%
Skowron J., Miranowicz-Dzierzawska K., Zapor L., Golofit-Szymczak M., Starek A.
Acta Poloniae Toxicologica
|
2001
|
tom 09
|
nr 1
2
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Recent progress in monoaromatic pollutants removal from groundwater through bioremediation

84%
Chen J., Gao X., Yan L., Xu D.
International Letters of Natural Sciences
|
2015
|
tom 07
Monoaromatic pollutants such as benzene, toluene, ethylbenzene and mixture of xylenes are now considered as widespread contaminants of groundwater. In situ bioremediation under natural attenuation or enhanced remediation has been successfully used for removal of organic pollutants, including monoaromatic compounds, from groundwater. Results published indicate that in some sites, intrinsic bioremediation can reduce the monoaromatic compounds content of contaminated water to reach standard levels of potable water. However, engineering bioremediation is faster and more efficient. Also, studies have shown that enhanced anaerobic bioremediation can be applied for many BTEX contaminated groundwaters, as it is simple, applicable and economical.This paper reviews microbiology and metabolism of monoaromatic biodegradation and in situ bioremediation for BTEX removal from groundwater under aerobic and anaerobic conditions. It also discusses the factors affecting and limiting bioremediation processes and interactions between monoaromatic pollutants and other compounds during the remediation processes.
3

The effect of some aromatic hydrocarbons on trichloroethylene metabolism in vivo

84%
Starek A., Miranowicz-Dzierzawska K., Starek-Swiechowicz B.
Acta Poloniae Toxicologica
|
1995
|
tom 03
|
nr 2
4

Zastosowanie izolowanych komorek watroby do oceny toksycznego dzialania substancji chemicznych

67%
Zapor L., Skowron J., Miranowicz-Dzierzawska K., Golofit-Szymczak M., Karlik W.
Bromatologia i Chemia Toksykologiczna
|
1999
|
tom 32
|
nr 3
265-270
Na izolowanych hepatocytach w zawiesinie przeprowadzono ocenę cytotoksycznego działania etylobenzenu, n-heksanu i tetrachloroetylenu. Na podstawie oznaczania aktywności aminotransferazy asparaginowej w medium środowiskowym po inkubacji hepatocytów z badanymi związkami, dla każdego z nich obliczono wartość dawki CE50 którą następnie porównano z wartościami dawek LD50 uzyskanymi z badań na zwierzętach. Stwierdzono, że podobnie jak w doświadczeniach in vivo najsilniejsze działanie toksyczne wykazuje etylobenzen, następnie tetrachloroetylen i n-heksan.
5

Zastosowanie izolowanych komorek watroby do oceny toksycznego dzialania substancji chemicznych. Cz.II. Oznaczanie enzymow wewnatrzkomorkowych - jako wskaznik cytotoksycznego dzialania substancji chemicznych w warunkach in vitro

59%
Zapor L., Karlik W., Skowron J., Golofit-Szymczak M., Wiechetek M.
Bromatologia i Chemia Toksykologiczna
|
2000
|
tom 33
|
nr 3
269-275
W zawiesinie świeżo wyizolowanych hepatocytów szczura przeprowadzono ocenę cytotoksycznego działania etylobenzenu, n-heksanu i tetrachloroetylenu. Na podstawie oznaczania aktywności aminotransferazy alaninowej (ALT) i dehydrogenazy glutaminia- nowej (GLDH) w medium środowiskowym po inkubacji hepatocytów z badanymi związkami stwierdzono, że najsilniejsze działanie toksyczne wykazywał etylobenzen, następnie tetrachloroetylen i n-heksan. Porównanie wartości IC50 obliczonych dla każdego ksenobiotyku na podstawie oznaczania w medium aktywności ALT i GLDH pozwoliło na określenie stopnia uszkodzenia komórek wątroby w wyniku działania każdego związku.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.