Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 67

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  dziurawiec zwyczajny
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Herba Polonica
|
2001
|
tom 47
|
nr 2
125-129
W latach 1996-1998 w doświadczeniach polowych oceniano wpływ rozstawy rzędów na wzrost i plony ziela dziurawca uprawianego na dwóch glebach (piaszczysto-gliniastej i pylastej). Rośliny rosnące w rzędach pojedynczych (30 i 40 cm), niezależnie od warunków glebowych, były wyższe w porównaniu z rosnącymi w pasowym układzie rzędów (podwójne i potrójne), tworzyły jednak mniej rozgałęzień (ogółem oraz zakończonych kwiatostanem). Spośród porównywanych rozstaw, na obydwu glebach istotnie wyższe plony ziela uzyskano stosując pasowy układ rzędów (średnio o 25% na glebie piaszczysto-gliniastej i o 23% na pylastej).
W latach 1996-98 przeprowadzono badania zawartości hiperycyn i flawonoidów w zielu dziurawca zwyczajnego odmiany Topaz. Otrzymane wyniki wykazały, że zawartość hiperycyn w pierwszym i drugim roku wegetacji była podobna, natomiast najwyższą zawartość hiperycyn stwierdzono w kwiatkach pochodzących z plantacji w drugim roku wegetacji.
Przedmiotem badań było 9 ekotypów dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum L.) z terenu Polski. Badane ekotypy różniły się pod względem zawartości olejku eterycznego (0,08-0,22%) oraz jego składem chemicznym. Zawartość flawonoidów w zielu wahała się od od 0,85 do 2,99%, a hiperycyny od 13,5 do 33,5 mg%.
W doświadczeniach przeprowadzonych w Rolno-Przemysłowych Zakładach Zielarskich „Herbapol" w Strykowie oceniano skuteczność 10 insektycydów w zwalczaniu zmieników (Lygus sp.) i pluskwiaków Plagiognatus sp. Jednorazowo zastosowane preparaty wykazały wysoką skuteczność, wahającą się w granicach 60,1-100%.
W latach 1960-1982 w Instytucie Roślin i Przetworów Zielarskich w Poznaniu prowadzono prace hodowlane mające na celu otrzymanie odmiany dziurawca zwyczajnego o cechach przydatnych do uprawy i przetwórstwa zielarskiego. Ród W 61, otrzymany na drodze mutacji popromiennej, porównywano z populacją uprawną, dokonując oceny cech morfologicznych oraz wartości gospodarczej obiektów. W 1982 roku w COBORU w Słupi Wielkiej wpisano do rejestru odmian ród ten pod nazwą Topaz.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.