Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 38

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  dziurawiec
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Opracowano procedurę ekstrakcji do fazy stałej na mikrokolumnach C-18 (Sep-Pak, Waters). Sproszkowany materiał H. perforatum ekstrahowano za pomocą MeOH. Rozpuszczalnik odparowano, a zawiesinę wodną ekstraktu załadowano na Sep-Pak, przemyto 50% MeOH, a następnie wymyto hiperycynę stosując 70% MeOH. Próbkę odparowano w 40°C, rozpuszczono w MeOH i poddano analizie HPLC. System HPLC był wyposażony w Diode Array Detector (DAD) produkcji Waters. Próbki rozdzielano na kolumnie C-18 (Saulentechnik, 4.6 x 250 mm, 10 |im) z zastosowaniem mieszaniny rozpuszczalników H3P04-acetonitryl podawanej w następujący sposób: liniowy gradient 50% acetonitrylu do 100% w ciągu 10 min, a następnie acetonitryl (izokratycznie przez 10 min). Jako standard zastosowano hiperycynę (Sigma). Zarówno standard hiperycynowy, jak i próbki z H. perforatum wykazały dwa piki przy czasach retencji około 13 i 15 minut (prawdopodobnie hiperycyna oraz pseudohiperycyna) z prawie identycznymi widmami absorpcyjnymi w zakresie 200-600 nm. Powierzchnie obu pików zostały zsumowane i określono całkowite stężenie hiperycyny z krzywej kalibracyjnej. Przeanalizowano 20 próbek H. perforatum, w których całkowite stężenie hiperycyny wahało się między 1,16 a 9,34 mg/g s.m. Stosunek powierzchni pików hiperycyny do pseudohiperycyny mieścił się w granicach 1,36-3,49.
Herba Polonica
|
2006
|
tom 52
|
nr 4
133-145
W ostatnich latach wzrasta zainteresowanie farmakoterapią pozwalającą zwiększyć skuteczność leczenia uzależnienia alkoholowego. Pojawienie się możliwości wykorzysta­nia środków pochodzenia roślinnego, które mają zdolność zmniejszania ilości wypijanego alkoholu, wydaje się obiecujące. Ostatnio duże zainteresowanie wzbudzają takie rośliny jak dziurawiec (Hypericum peforatum L.), ołownik łatkowaty — kudzu (Pueraria lobata), iboga (Tabernanthe iboga) czy szałwia czerwonokorzeniowa (Salvia miltiorrhiza Bunge.). Ekstrakt dziurawca ma zdolność hamowania picia alkoholu u zwierząt o genetycznie uwa­runkowanej preferencji do picia alkoholu. Efekt ten jest niezależny od działania przeci- wdepresyjnego dziurawca i jest prawdopodobnie wynikiem wpływu na zmiany aktywności układu dopaminergicznego. Podawanie wyciągu z korzenia kudzu może zmniejszać picie alkoholu z wolnego wyboru u gryzoni wykazujących preferencję do etanolu. Mechanizm działania kudzu zachodzi najprawdopodobniej w wątrobie i polega na hamowaniu me­tabolizmu serotoniny lub dopaminy w mitochondriach, chociaż dokładny mechanizm nie jest jeszcze poznany. Znane są efekty hamowania picia alkoholu u szczurów preferujących ibogainę (alkaloid indolowy z Tabernanthe iboga) oraz jej nietoksyczny analog — 18- metoksykoronardynę. Z kolei ekstrakt z korzenia szałwi czerwonokorzeniowej zmniejsza konsumpcję etanolu przez hamowanie wchłaniania alkoholu z przewodu pokarmowego lub hamowania objawów zespołu odstawienia alkoholowego u szczurów poprzez wpływ GABAa u szczurów. Należy podkreślić, iż opublikowane badania kliniczne, pomimo wielo­letniej historii stosowania tych roślin jako potencjalnych środków w leczeniu uzależnienia od alkoholu, są nieliczne, a ich wyniki niejednoznaczne.
Naturalne ekstrakty z dziurawca otrzymano metodą maceracji w łaźni wodnej. Zbadano wpływ proporcji wody (ciało stałe - ciecz w zakresie od 1:10 do 1:30), temperatury maceracji (0,5-5 h) i granulacji surowca (200-1000 um) na zawartość tanin w otrzymanych ekstraktach. Najwyższą ilość tanin otrzymano dla granulacji 200 p.m. Wykazano, że wzrost temperatury zwiększa ilość tanin w ekstrakcie, natomiast dłuższy kontakt rośliny z wodą wpływa na zawartość tanin w ekstrakcie negatywnie. Proporcja wody ma niewielki wpływ na ekstrakcję tanin.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.