Opracowano procedurę ekstrakcji do fazy stałej na mikrokolumnach C-18 (Sep-Pak, Waters). Sproszkowany materiał H. perforatum ekstrahowano za pomocą MeOH. Rozpuszczalnik odparowano, a zawiesinę wodną ekstraktu załadowano na Sep-Pak, przemyto 50% MeOH, a następnie wymyto hiperycynę stosując 70% MeOH. Próbkę odparowano w 40°C, rozpuszczono w MeOH i poddano analizie HPLC. System HPLC był wyposażony w Diode Array Detector (DAD) produkcji Waters. Próbki rozdzielano na kolumnie C-18 (Saulentechnik, 4.6 x 250 mm, 10 |im) z zastosowaniem mieszaniny rozpuszczalników H3P04-acetonitryl podawanej w następujący sposób: liniowy gradient 50% acetonitrylu do 100% w ciągu 10 min, a następnie acetonitryl (izokratycznie przez 10 min). Jako standard zastosowano hiperycynę (Sigma). Zarówno standard hiperycynowy, jak i próbki z H. perforatum wykazały dwa piki przy czasach retencji około 13 i 15 minut (prawdopodobnie hiperycyna oraz pseudohiperycyna) z prawie identycznymi widmami absorpcyjnymi w zakresie 200-600 nm. Powierzchnie obu pików zostały zsumowane i określono całkowite stężenie hiperycyny z krzywej kalibracyjnej. Przeanalizowano 20 próbek H. perforatum, w których całkowite stężenie hiperycyny wahało się między 1,16 a 9,34 mg/g s.m. Stosunek powierzchni pików hiperycyny do pseudohiperycyny mieścił się w granicach 1,36-3,49.