Rozważania oscylują wokół procesów kształtowania się współczesnej tożsamości mieszkańców osiedla Rubinkowo w Toruniu. Artykuł omawia założenia prowadzonych tam badań i pokazuje najistotniejsze dla tego miejsca problemy badawcze. Rubinkowo to teren obejmujący 2 kolejno powstające po sobie części osiedla: Rubinkowo I i II. Wzniesione w latach 60., 70. i 80. XX wieku blokowiska stanowiły odpowiedź na zapotrzebowanie mieszkaniowe rozbudowujących się przedsiębiorstw (m.in. Zakłady Włókien Sztucznych [ZWS] Chemitex-Elana, Kombinat Budowlany). W nowo powstałych budynkach zamieszkała kształtująca się klasa robotnicza – pracownicy wymienionych zakładów. Wspólnota, która się dzięki temu zrodziła, wytworzyła tożsamość robotniczą oraz osiedlową. Przemiany społeczno-gospodarcze związane z prywatyzacją i upadkiem państwowych przedsiębiorstw w latach 90. XX wieku spowodowały, że wielu mieszkańców straciło pracę. Młode pokolenie, wkraczające w dorosłość po roku 1989, nie zaznało poczucia więzi ze wspomnianymi zakładami. Rozważania i prowadzone badania mają na celu pokazanie, że chociaż firmy te zajmowały przez długi czas miejsce szczególne, stanowiąc punkt odniesienia, i były źródłem poczucia wspólnoty mieszkańców osiedli, z czasem równie silnym generatorem tożsamości stały się także sponsorowana przez nie drużyna sportowa i grupa rówieśnicza. Dlatego obecnie zaznaczają się tak silna tożsamość sportowa i kibicowska oraz tożsamość lokalna (badana w kontekście relacji z innymi osiedlami).