Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 17

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  dzialki ewidencyjne
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
The registered parcel can be explained as continuous part of land within a subdistrict. It has to be also homogeneous legally and separated from other objects by the boundary lines. In the spatial structure of the State Forests National Forest Holding the registered parcel correspond to a forest compartment. The paper presents new approach to registered parcel definition, which can store more than one forest compartment (forest complex). In this way it is possible to create new basic area object as a base for cadastre (land registry) within the forest district. The aim of this study was to assess positioning accuracy of the boundary marker and the area of registered parcel. The measurements were conducted on stabilized boundary markers within forest complex and not−stabilized boundary markers within forest compartments. Using surveying technology the network of polygonal traverses were created. The control points for every travers line were measured by geodetic class GNSS receiver. It was assumed that all measured coordinates are free from error, so it was possible to asses registered parcel positioning errors. These errors are ±3.96 m for not−stabilized boundary markers and ±0.43 m for stabilized boundary markers. Applying the new idea, all existing forest compartments were joint into one big parcel within forest complex. The total number of parcels was reduced from 988 to 335. Based on formula [4] the area of parcels was calculated in two variants: considering their existing borders (not−stabilized boundary markers) and considering merged parcels (stabilized boundary markers). For the previous, the average error of parcel area equals to 1348 m² (26−6606, standard deviation=814 m²). In the latter variant, the average error of parcel area is much lower and equals 147 m² (5−3008, standard deviation=293 m²). The final results prove that new concept for basic area objects is justified and should be gradually implemented in the State Forests. This idea will not only facilitate forest management, but increase accuracy of borders positioning and simplify land registry as well.
Celem pracy jest określenie rozmiarów rozdrobnienia gruntów we wsiach powiatu brzozowskiego w województwie podkarpackim. Badaniami objęto wszystkie 44 wsie położone w powiecie, w których określono w ustalonych przedziałach obszarowych liczbę działek i ich powierzchnie. Wydzielone 6 grup obszarowych działek ewidencyjnych w 44 wsiach jest bardzo zróżnicowane. Badania przeprowadzono na podstawie danych z ewidencji gruntów i budynków. Wady ukształtowania przestrzeni rolniczej można stopniowo eliminować poprzez kolejne kompleksowe scalenia i wymiany gruntów.
W procesie regulacji stanów prawnych nieruchomości w południowej Polsce istotne znaczenie ma dokumentacja byłego katastru austriackiego, zarówno jej cześć kartograficzna jak i opisowa. Dokumentacja ta jest szczególnie przydatna przy sporządzaniu wykazów synchronizacyjnych przejścia parcel gruntowych na działki ewidencyjne i niejednokrotnie warunkuje możliwość ujawnienia prawa własności w księdze wieczystej. W szczególności odgrywa ona bardzo pozytywną rolę gdy przetworzy się mapę byłego katastru austriackiego do postaci cyfrowej i nałoży się ją na istniejącą mapę ewidencji gruntów i budynków. Przetworzenie rastra mapy katastralnej byłego katastru austriackiego do układu „2000" oraz transformacja współrzędnych katastralnych do obowiązującego układu państwowego umożliwia kompilację tej mapy z numeryczną mapą ewidencji gruntów i budynków, bądź jej rastrem.
W pracy przedstawiono nowe kryterium strukturalne delimitacji obszarów oraz nową metodę określania poziomu urbanizacji obszaru. Opisana metoda bazuje na własnościach morfologicznych struktury podziału gruntu na działki i wykorzystuje fakt, że istnieją tylko trzy postacie funkcyjne dystrybucji pól powierzchni działek: (i) odwrotnie potęgowa o wykładniku równym 2, (ii) logarytmiczno-normalna oraz (iii) odwrotnie potęgowa o wykładniku równym 1. Dystrybucje te charakteryzują, odpowiednio, rdzeń miasta, przedmieścia, oraz tereny niezurbanizowane. Podstawę analizy morfologicznej gruntu stanowią mapy GIS.
W pracy zbadano relacje allometryczne opisujące związki pomiędzy liczbą działek w granicach administracyjnych miasta, Nd, całkowitym polem powierzchni miasta, Stot, oraz liczbą mieszkańców miasta, N. W wyniku przeprowadzonej analizy wyznaczone zostały trzy wykładniki ys, yd, oraz y występujące odpowiednio, w relacjach allometrycznych Stot ∞ NyS, Nd ∞ Nyd, oraz Nd ∞ Stoty
W artykule podjęto problem struktury obszarowej gospodarstw rolnych i zasadność jej zmiany poprzez prace scaleniowe. Nie ulega bowiem wątpliwości, że właściwa struktura obszarowa gospodarstw rolnych jest czynnikiem, od którego w istotny sposób zależy efektywność gospodarowania, a tym samym konkurencyjność poszczególnych gospodarstw, jak też całego polskiego rolnictwa na tle innych krajów Unii Europejskiej. Analizy przeprowadzono na przykładzie powiatu monieckiego (woj. podlaskie), który stanowi bezpośrednie zaplecze produkcyjne polskich potentatów mleczarskich (spółdzielnie „Mlekovita” oraz „Mlekpol”). Przyjęto odpowiednie kryteria analizy, stanowiące podstawę wskazania zasadności prac scaleniowych, jak też przedstawiono wnioski wynikające z analizy.
Artykuł zawiera wyniki badań rozłogu działek we wsi Filipowice, których właściciele zamieszkują poza obszarem tej wsi. Podstawowym elementem powierzchnio­wym, przyjętym do badań, były ciągłe części działek ewidencyjnych, objęte odrębną formą użytkowania. Do wykonania badań zastosowano specjalistyczne programy komputerowe, które wykorzystują dane z numerycznej mapy ewidencyjnej i części opisowej operatu ewi­dencji gruntów i budynków prowadzonej w systemie cyfrowym. Szczegółowymi badania­mi objętych zostało 7 podstawowych cech rozłogu działek. Badania objęły analizę istnie­jącej struktury użytkowania gruntów różniczan oraz ocenę położenia i ukształtowania tych gruntów w badanej wsi. Wielkości uzyskanych parametrów poddano ocenie w zakresie ich poprawności, co pozwoliło na wskazanie wad w istniejącym układzie gruntowym i okre­ślenie kierunków jego poprawy.
Praca przedstawia technologiczne i prawne podstawy wykonywania prac geodezyjnych związanych ze wznawianiem znaków granicznych, wyznaczaniem punktów granicznych oraz ustalaniem przebiegu granic działek ewidencyjnych. Omówiono po­szczególne przypadki związane z pomiarami granic działek oraz czynności, jakie wyko­nuje geodeta, w zależności od stanu znaków granicznych na gruncie, a także istniejącej dokumentacji geodezyjno-prawnej. Przypadek pierwszy dotyczy sytuacji, kiedy na gruncie znajdują się nienaruszone znaki graniczne, utrwalone w związku z ustaleniem granicy nieruchomości według stanu praw­nego lub w związku z ustaleniem przebiegu granic działek do celów ewidencji gruntów i budynków. Przypadek drugi ma miejsce, kiedy znaki graniczne zostały przesunięte, uszkodzone lub zniszczone, jednak istnieją dokumenty pozwalające na ich wznowienie. Przypadek trzeci - kiedy brak jest dokumentacji, na podstawie której ujawnia się przebieg granic działek w ewidencji gruntów i budynków, lub zawarte w operacie ewidencyjnym dane nie są wiarygodne, albo nie odpowiadają obowiązującym standardom technicznym - związany jest z koniecznością ustalenia przebiegu granic działek ewidencyjnych. Ustale­nie przebiegu granic działek ewidencyjnych może nastąpić w dwóch trybach - ustalenie przebiegu granic działek do celów ewidencji gruntów i budynków (katastru nieruchomo­ści) oraz - ustalenie przebiegu granic nieruchomości w postępowaniu rozgraniczenia nie­ruchomości, mającego na celu ustalenie przebiegu granic według stanu prawnego. Na podstawie omówionych uwarunkowań wynikających z przepisów prawnych i tech­nicznych, związanych z zachowaniem określonych dokładności pomiarów punktów i linii granicznych oraz na podstawie przeprowadzonych prac geodezyjnych przyjętych do ośrodków dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej, dokonano oceny istniejącej sytu­acji. W celu zlikwidowania niespójności występujących w przepisach prawnych i tech­nicznych - dotyczących ustalania przebiegu granic działek, wynikających przede wszyst­kim z braku odpowiedniego rozróżnienia granic ustalonych według stanu prawnego od pozostałych granic działek ujawnianych w katastrze nieruchomości - zaproponowano niezbędne do przeprowadzenia zmiany w obowiązujących przepisach prawnych.
Przedmiotem badań prezentowanych w niniejszym artykule jest dwuwymiarowa struktura powstała w wyniku podziału obszaru na działki ewidencyjne. Określenie zależności między obwodem a polem powierzchni działek pozwoliło na scharakteryzowanie typowego kształtu działek na terenach zurbanizowanych. Analizą objęto następujące miasta: Kraków, Zakopane, Starogard Gdański, Bytom oraz Malmö w Szwecji. Zależność obwodu działki, L, od pola powierzchni, S, dla tych miast opisana jest relacją L = A√S , gdzie A = 6,28 ± 0,27. Dla analizowanych pięciu obszarów miejskich typowa działka jest prostokątem o stosunku długości boków równym w przybliżeniu 1:8.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.