Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 18

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  dynamika rozkladu
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Określono dynamikę i kinetykę rozkładu w wodzie węglowodorów aromatycznych (benzen, toluen, o-, m-, p-ksylen oraz styren) stanowiących zagrożenie dla ludzi z uwagi na ich toksyczność oraz właściwości mutagenne i kancerogenne. Badania prowadzono w warunkach symulujących wodę rzeczną i ekosystem wodny uwzględniając różne stężenia początkowe węglowodorów i temperatury oraz wpływ na rozkład tych związków zdolności adaptacyjnych mikroflory i właściwości kumulacyjnych.
Disturbances occurring in the riverside forest ecosystems also translate into the ability of litter decomposition. Determination of the litter decomposition rate and the changes in its chemical composition in the course of riparian habitat changes was the aim of the study. The study was conducted in 2011 in Jezierzyca River Valley Landscape Park located partly on a floodplain of Oder river (SW Poland). Two riparian forest habitats (Ficario Ulmetum−minoris) were selected for the study: site L (riparian forest), immediately adjacent to the old river bed and site LZ (drying riparian forest), bordering site L on the edge of the floodplain and adjacent to oak−hornbeam forest (Galio sylvatici−Carpinetum betuli) that constituted site G. The study used the method of litter bags. The research material was collected every quarter except for winter, during 2 years. The decomposition rate of organic matter defined by the loss of organic matter, understood as the difference between the previous and the current state. We analyzed content of total organic carbon, total nitrogen and available phosphorus, potassium and magnesium in the litter fall. As the result, decomposition occurred the most rapidly in the oak−hornbeam forest community and the slowest in the drying riparian forest. Regardless of the type of forest community rate of decomposition of the fresh organic matter is the highest in winter and spring. The highest content of organic carbon and total nitrogen was observed in the oak−hornbeam forest, slightly lower in the riparian forest, while the lowest in the drying riparian forest. Similarly the content of available phosphorus, potassium and magnesium was presented. Along with the progressive decomposition, examined material had increased Corg and N content, but reduced C/N ratio. In all analyzed forest communities were found the release of P, K and Mg in the environment, which was the most intense in spring and summer.
W doświadczeniu laboratoryjnym badano wpływ herbicydu Gesaprim 500 FW stosowanego w kombinacji bez adiuwantu i z adiuwantami: Olemixem 84 EC i Atpolanem 80 EC na aktywność dehydrogenaz, ureazy, β-glukozydazy i reduktazy azotanowej. Badano również szybkość zanikania atrazyny w glebie. Wyniki badań wskazują, że dodatek adiuwantów do Gesaprimu 500 FW przyspieszał zanik atrazyny, zwłaszcza po zastosowaniu dawki zalecanej przez producenta na uprawy i pięciokrotnie większej. Również aktywność dehydrogenaz i reduktazy azotanowej była niższa po zastosowaniu obu adiuwantów z Gesaprimem 500 FW w porównaniu z aktywnością enzymów w glebie z dodatkiem samego herbicydu. Aktywność ureazy i β-glukozydazy po zastosowaniu samego herbicydu i herbicydu z adiuwantami była podobna.
Określono dynamikę rozkładu i przemieszczania się chlorosulfuronu i ami- dosulfuronu w latach 2001-2004 w zależności od przyjętego systemu uprawy pszenżyta ozimego. Próby glebowe pobierano z doświadczeń polowych pszenżyta ozimego, uprawianego w monokulturze systemem tradycyjnym i uproszczonym z dwóch warstw gleby: 0-10 i 10-20 cm w wyznaczonych odstępach czasowych (1, 2. 4, 6 i 8 tygodni po zastosowaniu herbicydów oraz po zbiorze pszenżyta ozimego). Rośliną testową była gorczyca biała. Przeprowadzone badania wykazały, ze niezależnie od przyjętego systemu uprawy wyraźne fitotoksyczne pozostałości chlorosulfuronu i amidosulfuronu w glebie wykryto w okresie do 8 tygodni od momentu aplikacji herbicydów. W okresie 6-8 tygodni od momentu zastosowania herbicydów nastąpiło wyrównanie stężenia chlorosulfuronu i amidosulfuronu w całej warstwie gleby (do głębokości 20 cm). Stosowanie uproszczeń w uprawie ułatwia przemieszczanie się pozostałości w głąb profilu glebowego, natomiast nie stwierdzono wpływu uproszczeń na szybkość degradacji chlorosulfuronu i amidosulfuronu w glebie płowej.
Uzyskano odpowiedź na pytanie czy istnieje zależność między ilością pozostałości herbicydu długo zalegającego w glebie - atrazyny - stosowanego w formie preparatu Gesaprim 500 FW i w postaci czystej w trzech różnych stężeniach a aktywnością enzymów glebowych. Badania przeprowadzone zostały w warunkach laboratoryjnych na materiale glebowym podzielonym na trzy grupy: I kontrolną - bez herbicydu, II z herbicydem w postaci preparatu Gesaprim 500 FW, oraz III z herbicydem w postaci tylko substancji czynnej. W grupie II i III wyodrębnione zostały trzy serie związane z dawką użytego preparatu i substancji czynnej w postaci czystej. Przy doborze dawek substancji kierowano się następującą zasadą: dawka pierwsza była wielkością zalecaną przez producenta herbicydu Gesaprim 500 FW (2 - 3 dm³·ha⁻¹), dawka druga była pięciokrotnie większa, a trzecia dwudziestopięciokrotnie większa od zalecanej (polowej). Punktem odniesienia była gleba kontrolna, bez dodatku herbicydu. W każdej próbce badano w czterech powtórzeniach aktywność czterech enzymów: dehydrogenaz, ureazy, β-glukozydazy oraz reduktazy azotanowej. Jednocześnie w próbach z dodatkiem herbicydu badano w trzech powtórzeniach pozostałości atrazyny metodą HPLC. Analizy przeprowadzano w następujących terminach: 0, 1, 3, 7, 14, 28 i 56 dniu. Wyniki badań wskazują na znaczne oddziaływanie atrazyny stosowanej zarówno w postaci czystej, jak i w postaci preparatu na aktywność badanych enzymów, przy czym oddziaływanie nasilało się wraz ze wzrostem dawki preparatu. Spośród czterech testowanych enzymów reduktaza azotanowa i dehydrogenazy były w największym stopniu narażone na zahamowanie aktywności, zwłaszcza przy stosowaniu preparatu herbicydowego Gesaprim 500 FW. W odniesieniu do powyższego na uwagę zasługuje mniejsza szybkość zanikania atrazyny w glebie przy stosowaniu preparatu pestycydowego niż czystej atrazyny. Stwierdzono także istotną korelację między szybkością zanikania substancji czynnej atrazyny w glebie a aktywnością dehydrogenaz, ureazy i reduktazy azotanowej.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.