Wyniki wyszukiwania

1

Zawartosc zwiazkow biogennych i chlorofilu w wodach dolnej Odry

100%

Siwek H., Wybieralski J.

Folia Universitatis Agriculturae Stetinensis. Agricultura

|

2004

|

tom 93

349-354

2

Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik

Ocena oporów ruchu w korycie Dolnej Odry

72%

Coufal R., Meyer Z., Parzonka W.

Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich

|

2007

|

nr 4/1

Dolna Odra rozciąga się od ujścia Warty do Roztoki Odrzańskiej. Ma ona charakter rzeki nizinnej o małych, uśrednionych spadkach zwierciadła wody, mniejszych od 0,3‰. Przepływ wody i rumowiska odbywa się w strefie ruchu spokojnego. Można wyróżnić trzy odcinki Dolnej Odry o różnym charakterze: – typowo rzeczny od ujścia Warty do Bielinka, – rzeczno-morski Bielinek-Gryfino, – typowo morski poniżej Gryfina. Wpływ wiatru i wysokich stanów odmorskich jest wyraźny na dwóch ostatnich odcinkach rzeki. Na całej Dolnej Odrze występuje transport, zarówno rumowiska wleczonego i unoszonego, jak i zawieszonego. Rumowisko denne składa się głównie z piasków i drobnych żwirów, których uziarnienie maleje z biegiem rzeki. Ruch rumowiska wleczonego odbywa się w sposób ciągły prawie przez cały rok. Istotną składową są opory dotyczące transportu rumowiska wleczonego, związane tak z szorstkością ziaren, jak i z formami dennymi. Współczynniki globalnych oporów ruchu w korycie Dolnej Odry wyznaczono na podstawie klasycznej formuły Manninga, na podstawie pomiarów hydrometrycznych służb hydrologicznych oraz o wynikach badań Politechniki Szczecińskiej. Składową oporów dotyczącą szorstkości ziarnowej wyznaczono na podstawie znajomości składu ziarnowego próbek materiału dennego. Autorzy określili także głębokości krytyczne początku ruchu dla różnych frakcji ziarnowych.

3

Restytucja certy w regionie wodnym Dolnej Odry i Przymorza Zachodniego

58%

Pawlos D., Korzelecka-Orkisz A.

Przegląd Rybacki

|

2011

|

tom 35

|

nr 3[117]

4

Żyjące wyspy - ochrona ptaków doliny dolnej Odry

58%

Krzyskow T.

Ptaki Polski

|

2016

|

nr 2[42]

5

Analiza prędkości powierzchniowych w ciekach w warunkach działania wiatru

51%

Libront D.

Acta Scientiarum Polonorum. Formatio Circumiectus

|

2010

|

tom 09

|

nr 1

Do opisu i analizy prądów dryftowych (wiatrowych) wywołanych tarciem aerodynamicznym wykorzystuje się model Ekmana. Model ten można również zastosować w przypadku dużych cieków, do których należy zaliczyć ujściowe odcinki rzek. W bezpływowych rejonach takich cieków obserwuje się wpływ wiatru na pionowy rozkład prędkości wody. W pracy obliczono prędkości powierzchniowe za pomocą modelu Ekmana oraz spowodowane wiatrem zmiany prędkości powierzchniowych w ciekach za pomocą równania tachoidy dla wykładniczo-zmiennego w pionie współczynnika lepkości burzliwej. Założono różne koncepcje parametru a w opisie współczynnika lepkości burzliwej. Analizę przeprowadzono, przyjmując warunki panujące w dolnej Odrze.

6

Pasozyty suma Silurus glanis L., z Dolnej Odry

51%

Pilecka-Rapacz M.

Wiadomości Parazytologiczne. Suplement

|

2007

|

tom 53

221

Ograniczanie wyników

1 Acta Scientiarum Polonorum. Formatio Circumiectus

1 Folia Universitatis Agriculturae Stetinensis. Agricultura

1 Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich

1 Przegląd Rybacki

1 Ptaki Polski

1 Wiadomości Parazytologiczne. Suplement

1 Coufal R.

1 Korzelecka-Orkisz A.

1 Krzyskow T.

1 Libront D.

1 Meyer Z.

1 Parzonka W.

1 Pawlos D.

1 Pilecka-Rapacz M.

1 Siwek H.

1 Wybieralski J.

1 2016

1 2011

1 2010