Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 17

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  dolina Wieprza
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Na łąkach położonych w dolinie Wieprza wyróżniono 35 piatów wyczyńcowych. Oceniono ich wartość rolniczą na podstawie analizy runi pobranej w 1988 roku. Przeciętny plon siana tych zbiorowisk wynosił 6,8 t/ha a plon białka ogólnego 0,81 t/ha. Wartość użytkowa paszy była dobra, natomiast zarówno zawartość makroelementów jak ich wzajemny stosunek układały się w sposób zróżnicowany.
Przetacznik zwodny w podgatunku typowym Veronica paniculata L. subsp. paniculata L. w Polsce znany jest z jednego stanowiska w okolicach Tarnogóry na Wyżynie Lubelskiej. W trakcie badań prowadzonych w latach 2006–2010 w dolinie Wieprza odnaleziono nowe miejsca występowania tego gatunku oraz stwierdzono powiększanie się areału zajmowanego przez roślinę na dotychczas znanym stanowisku. Dobra kondycja przetacznika zwodnego zwiększa nadzieję na zachowanie go w składzie flory krajowej.
Nadwieprzański Park Krajobrazowy znajduje się w środkowej części doliny Wieprza, w województwie lubelskim. Na obszarze parku jest realizowana działalność rolnicza, ale nadal mało jest poznana funkcja turystyczna tego terenu. Celem badań była ocena przydatności wybranych zbiorowisk trawiastych dla rekreacji i turystyki. W ocenie chłonności turystycznej badanych użytków wykorzystano wyniki badań fitosocjologicznych oraz wskaźniki Kostrowickiego, charakteryzujące odporność pędów poszczególnych gatunków roślin na deptanie. W środkowej części doliny Wieprza najczęściej występowały zbiorowiska trawiaste z klasy Molinio-Arrhenatheretea, rzędów; Plantaginetalia majoris i Trifolio fragiferae-Agrostietalia stoloniferae, ale przydatność do organizowania czynnej turystyki wykazywały tylko niektóre zbiorowiska w obrębie klasy Molinio-Arrhenatheretea. Najwyższą odpornością na uszkodzenia mechaniczne odznaczała się roślinność zbiorowisk z Poa annua, a najniższą roślinność zespołu Ranunculo-Alopecuretum geniculati.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.