W pracy przedstawiono strategię ochrony przyrody w dolinie rzeki Jeziorki w oparciu o wyniki waloryzacji przyrodniczej, przeprowadzonej za pomocą autorskiej metody indeksowej. Wyniki badań świadczą o generalnie wysokich, przestrzennie zróżnicowanych walorach doliny, przy czym największą wartość przyrodniczą posiadają strefy koryta i przyrzecza. Rzekę wraz z pasem nadbrzeżnym o szerokości 20 metrów z obu stron proponuje się objąć ochroną rezerwatową, a tarasom i zboczom nadać status strefy ochronnej. W planie ochrony rezerwatu należy uwzględnić w szczególności przywrócenie czystości wód, zapewnienie przepływu hydrobiologicznego i utrzymanie naturalnego koryta rzeki. Zagospodarowanie łąkowe i turystyczne doliny należy podporządkować wymogom ochrony środowiska.