Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 43

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  dodatki do podlozy
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W uprawie pomidora w szkłami zastosowano dodatek (do podłoża) substancji humusowych wyseparowanych z oxyhumolitow oraz mielone oxyhumolity. Zastosowane preparaty humusowe istotnie zwiększały plony pomidorów w porównaniu z wariantem standardowego nawożenia mineralnego. Dodatkowo, dojrzewanie owoców pomidora po zastosowaniu preparatów było o 4 - 5 dni wcześniejsze.
8
63%
W przeprowadzonym doświadczeniu oceniono wpływ dwóch fonu polyacrylamidu (sodowego, potasowego) zastosowanych w dawkach 0, 10 i 20 g/dm³ na wzrost 6 gatunków rozsad roślin kwietnikowych w podłożu torfowo-korowym (2:1). Pomimo korzystnych naturalnych warunków wilgotnościowych podłoża torfowego dodatek polyacrylamidu wpłynął pozytywnie na wzrost i rozwój rozsad, przy czym z porównywanych dawek i fonu, najkorzystniejsze wyniki uzyskano stosując 10 g polyacrylamidu sodowego na 1 dm³ podłoża.
Badano plonowanie dwóch odmian zimówki aksamitnotrzonowej na podłożach z trocin sosnowych i bukowych wzbogaconych wzrastającymi dawkami otrąb i plew pszennych, tj: 0, 5, 10, 15, 20, 25, 30% w stosunku do suchej masy trocin. Uprawę prowadzono w butelkach polipropylenowych o pojemności 1 dm³. Każda butelka zawierała 500 gramów sterylizowanego podłoża. Stwierdzono, że dodatek do podłoży otrąb i plew powodował wzrost plonu owocników zimówki. Większy przyrost plonu uzyskano w przypadku zastosowania otrąb aniżeli plew. Największą zwyżkę plonu uzyskano na podłożach z dodatkiem 25 i 30% dla plew lub otrąb. Pomiędzy tymi ilościami dodatków nie stwierdzono statystycznie istotnych różnic. Rodzaj podłoża oraz odmiana miały wpływ na wysokość plonu zimówki. Wyższe plony uzyskano na podłożach z trocin bukowych w stosunku do podłoży z trocin sosnowych. Wyższe plony uzyskiwano z odmiany F1 w stosunku do odmiany F4.
Sylwan
|
2018
|
tom 162
|
nr 10
Physical and chemical properties of biochar from wood biomass indicate that it can be a valuable supplement to nursery substrates, mainly to improve sorption capacity as well as nutrient and water retention. The paper presents the results of a pilot experiment on the impact of biochar on the moisture content of peat moss substrate and its retention properties. The experiment was carried out in the autumn of 2017 at the Soil Water and Environmental Science laboratory at the University of Arizona, Tucson (USA). 15 cubic decimeter of peat substrate with grain size ≤2 mm and 0.70 kg biochar, with the same grain size, obtained as a result of pyrolysis (450−500°C) from Pinus ponderosa Dougl. Ex C.Lawson branches. The experimental series consisted of 25 black PP containers with a volume of 265 cm3 (5 replicates) filled with peat moss (control sample PM) and a mixture of peat and biochar in 10% (PMB10), 20% (PMB20), 30% (PMB30) and 50% (PMB50) share. After soaking of mixture, most of the water was retained by 50% and 30% peat samples with biochar, followed by samples in which the proportion of biochar was 20% and 10% respectively. The least water was retained by the sample with the pure peat moss substrate (PM) – on average 76.5 g which is 255.3% of the initial weight After 96 hours the water losses were the highest in the pure peat moss samples (44.2%), while the smallest were noted in PMB30 and PMB50 samples (fig. 2b). The favourable properties of the peat and biochar mixture in the range of moisture parameters were observed. In the PWB10 series, the average moisture was 5.2% higher than the peat sample, in the PWB20 the average humidity was 7.9% higher than the PM sample, in the PWB30 and PWB50 series the differences were larger: 15.0% and 14.2% respectively (fig. 4). The significant variation in physical parameters between the individual series was confirmed as well as the assumption of variance uniformity (tab. 3, fig. 4).
Badano skład owocników grzybów odmiany Italspawn 58 z uprawy na siedmiu podłożach. Podłożem kontrolnym było podłoże zastępcze (słomiaste), doświadczalne podłoża były z dodatkiem: różnego poziomu obornika końskiego, białkowego preparatu Champ Food, albo wytłoków z soi oraz ich mieszanin. Określono jakość grzybów w zależności od zastosowanych dodatków do podłoża analizując wybrane cechy fizykochemiczne. Dla wszystkich grzybów przeprowadzono następujące oznaczenia: zawartość suchej substancji, zawartość rozpuszczalnych związków białkowych (albuminy, globuliny, prolaminy), aktywność enzymów proteolitycznych. Stwierdzono, że jakość świeżych owocników pieczarki odmiany Italspawn 58 zależała od składu podłoża uprawowego i rzutu w cyklu owocowania. W grzybach z podłoży wzbogaconych dodatkami białkowymi stwierdzono wyższą zawartość suchej substancji, rozpuszczalnych związków białkowych oraz wyższą aktywność enzymów proteolitycznych niż w grzybach z podłoża zastępczego. Pieczarki otrzymane z podłoża zastępczego z dodatkiem wytłoków soi i preparatu Champ Food charakteryzowały się najwyższą zawartością oznaczanych składników.
W produkcji ogrodniczej poszukuje się składu podłoża, które zapewnia utrzymanie w środowisku korzeni optymalnych właściwości fizycznych, głównie powietrznych i wodnych. Hydrożele wprowadzane do gleby poprawiają warunki wzrostu roślin, dzięki czemu cieszą się coraz większą popularnością wśród ogrodników. Wykazują ogromne możliwości gromadzenia wody dostępnej dla systemu korzeniowego roślin w okresie wegetacji. W dobie gospodarki rynkowej nie bez znaczenia jest wpływ tych związków na wzrost i plonowanie roślin. W Katedrze Ogrodnictwa UWM w Olsztynie przeprowadzono doświadczenie mające na celu zbadanie wpływu sorbentów na plonowanie sałaty pod osłonami. Pierwszym badanym czynnikiem były sorbenty: akryżel potasowy, akryżel sodowy, akryżel sodowo-potasowy, ekosorb potasowy. Drugi czynnik stanowiły odmiany: sałaty głowiastej masłowej - odm. Charlene, sałaty głowiastej kruchej - odm. Malika, sałaty rzymskiej - odm. Liwia. W wyniku przeprowadzonych badań w latach 2000-2001 stwierdzono korzystne oddziaływanie hydrożeli na plon sałaty. Odmiany rosnące w obiektach z dodatkiem sorbentów różniły się plonem ogólnym i handlowym w porównaniu z obiektem kontrolnym - bez dodatku hydrożelu.
Doświadczenie przeprowadzono w latach 1996-1998 w Katedrze Roślin Ozdobnych AR w Lublinie. W badaniach uwzględniono cztery podłoża: torf wysoki, mieszaninę torfu i kory, torfu i perlitu oraz włókno kokosowe w których uprawiano rozsadę aksamitki rozpierzchłej (Tagetes patula L.) i żeniszka meksykańskiego (Ageratum houstonianum MILL.). Do przygotowanych podłoży dodano dwa hydrożele: Akrygel KM i Alcosorb-400, każdy w dawkach po 2,4 i 6 g·dm⁻³ podłoża. Kombinacje kontrolne stanowiły podłoża bez dodatku hydrożeli. Przeprowadzone doświadczenie wykazało przydatność superabsorbentów do produkcji rozsad roślin kwietnikowych. Alcosorb-400 w dawce 6 g·dm⁻³ podłoża dodawany do mieszaniny torfu i kory wpłynął korzystnie na liczbę bocznych rozgałęzień żeniszka oraz dodawany do mieszaniny torfu i perlitu powodował zwiększenie masy części nadziemnej oraz masy korzeni żeniszka. Hydrożel polski - Akrygel KM dodany do torfu wysokiego w dawkach 4 i 6 g·dm⁻³ podłoża zwiększał masę części nadziemnej, liczbę bocznych rozgałęzień i masę korzeni aksamitki.
Celem pracy było określenie szybkości wzrostu grzybni oraz plonowania boczniaka na podłożach będących mieszaniną w różnych proporcjach słomy pszennej z trocinami sosnowymi. Przedmiotem badań były gatunki i odmiany boczniaka: Pleurotus ostreatus (Fr.) KUMM. odmiana Pₓ, Pleurotus pulmonarius (Fr.) Quel. odmiana P₂₀, Pleurotus precoce (Fr.) KUMM. odmiana P₇₇. Stwierdzono, że wzrost grzybni i plonowanie zależały od odmiany boczniaka i dodatku trocin sosnowych do podłoża ze słomy pszennej. Najszybszym wzrostem grzybni, jak również największym plonem charakteryzowała się odmiana P₇₇ (P. precoce). Najlepszym dla boczniaka okazało się podłoże z samej słomy pszennej oraz mieszaniny słomy pszennej z trocinami sosnowymi, w których udział trocin nie przekraczał 20%.
W doświadczeniach modelowych badano wpływ różnych dawek poliakryloamidu - PAM (0,01; 0,1 i 0.2 % s.m. gleby) na wschody buraka ćwikłowego, fasoli i pietruszki w glebie gliniastej i lessowej. Dodatek PAM znacznie poprawia właściwości fizyczne podłoży mineralnych, co miało bezpośredni, dodatni wpływ na wschody roślin testowych i ich równomierność.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.