Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 9

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  distillery decoction
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1

Biotransformation of phosphogypsum on distillery decoctions [preliminary results]

100%
Wolicka D., Kowalski W.
Polish Journal of Microbiology
|
2006
|
tom 55
|
nr 2
The paper presents the activity of anaerobic bacterial communities isolated from soil polluted by aircraft fuel on distillery decoctions with phosphogypsum. The microorganisms were selected using the microcosms method, and then enriched on Postgate medium with ethanol. The isolated communities became the inoculum to establish a culture on potato and rye distillery decoctions. The obtained results show that a simultaneous removal of two industrial wastes such as phosphogypsum and distillery decoctions is possible. The introduction of a inoculation comprising a selected anaerobic bacterial community into the culture does not influence the increase of the biotransformation process efficiency.
2

Dekoloryzacja wywaru gorzelniczego z wykorzystaniem szczepu bakterii kwasu mlekowego Lactobacillus casei 08481

84%
Krzywonos M., Kopacz M., Wilk M.
Acta Scientiarum Polonorum. Biotechnologia
|
2014
|
tom 13
|
nr 3
Wywar melasowy buraczany jest to produkt odpadowy otrzymywany w gorzelniach podczas produkcji etanolu z melasy buraczanej. Ze względu na wysoką wartość ChZT oraz związków barwnych (melanoidyn, karmeli oraz produktów alkalicznego rozkładu inwertu) jest on wysoce niebezpieczny dla środowiska. Celem badań było określenie wpływu stężenia wywaru, dodatku ekstraktu drożdżowego, KH2PO4, (NH4)2SO4 oraz glukozy na stopień dekoloryzacji wywaru melasowego buraczanego przy udziale bakterii Lactobacillus casei 0848 z wykorzystaniem dwuwartościowego planu frakcyjnego. Hodowle bakterii prowadzono na wytrząsarce rotacyjnej przy 120 obrotach·min-1 w temp. 37°C przez 96 godzin, w kolbach stożkowych o poj. 250 cm3 zawierających 100 cm3 podłoża hodowlanego o składzie wynikającym z planu eksperymentu (wartości minimalne i maksymalne): stężenie wywaru (25 i 100%), ekstrakt drożdżowy (0,5 i 5 g· dm-3), KH2PO4 (0 i 2 g· dm-3), (NH4)2SO4 (0 i 2 g·dm-3) oraz glukoza (5 i 50 g· dm-3). Eksperymenty wykonano w dwóch powtórzeniach dla każdego z wariantów doświadczenia. Stopień dekoloryzacji wywaru oznaczano spektrofotometrycznie (475 nm). Odnotowano dobre dopasowanie przyjętego planu eksperymentu (R2 = 0,9891). Stwierdzono istotnie statystyczny wpływ (p ≤ 0,05) minimalnego i maksymalnego stężenia wywaru, glukozy i (NH4)2SO4 na proces dekoloryzacji. Najwyższy uzyskany stopień dekoloryzacji wywaru wynosił 24,78%.
3

Niekonwencjonalne kierunki zagospodarowania wywarow gorzelniczych. Cz.1

84%
Czuprynski B., Klosowski G., Kotarska K., Wolska M.
Przemysł Fermentacyjny i Owocowo-Warzywny
|
2002
|
tom 46
|
nr 01
20-21
W artykule omówiono sposoby zagospodarowania wywarów gorzelniczych m. in. na podstawie prac prowadzonych w Samodzielnej Pracowni Gorzelniczej Instytutu Biotechnologii Przemysłu Rolno-Spożywczego w Bydgoszczy. Omówiono niekonwencjonalne sposoby wykorzystania wywaru. Zaliczyć do nich można wykorzystanie wywaru do produkcji owocników boczniaka, biogazu (proekologicznego paliwa) oraz jako napełniacza sztywnych pianek poliuretanowo-poliizocyjanurowych.
4

Niekonwencjonalne kierunki zagospodarowania wywarow gorzelniczych. Cz.2

84%
Czuprynski B., Klosowski G., Kotarska K., Wolska M.
Przemysł Fermentacyjny i Owocowo-Warzywny
|
2002
|
tom 46
|
nr 03
32-33
W artykule omówiono sposoby zagospodarowania wywarów gorzelniczych m. in. na podstawie prac prowadzonych w Samodzielnej Pracowni Gorzelniczej Instytutu Biotechnologii Przemysłu Rolno-Spożywczego w Bydgoszczy. Omówiono niekonwencjonalne sposoby wykorzystania wywaru. Zaliczyć do nich można wykorzystanie wywaru do produkcji owocników boczniaka, biogazu (proekologicznego paliwa) oraz jako napełniacza sztywnych pianek poliuretanowo-poliizocyjanurowych.
5

Zmiany jakości wód gruntowych na wylewisku wywarów gorzelniczych

67%
Marzec M., Obroslak R.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
2008
|
tom 532
W pracy analizowano zmiany jakości wód gruntowych na wylewisku wywarów gorzelniczych i w jego sąsiedztwie. Badania prowadzono w dolinie cieku, na której zboczu dokonywano skoncentrowanych zrzutów wywaru. Próby wód gruntowych pobierano w dwóch punktach: 1 - na zboczu, na granicy wylewiska wywarów z użytkiem zielonym, 2 - w dnie doliny cieku, na łące. Stwierdzono pogorszenie jakości wód gruntowych w punkcie zlokalizowanym na granicy wylewiska. W największym stopniu decydowała o tym zawartość amoniaku, azotynów, azotu ogólnego, fosforanów, żelaza oraz potasu. Najwyższą koncentrację tych wskaźników stwierdzono bezpośrednio po zakończeniu eksploatacji wylewiska. Analizy wód gruntowych w dnie doliny wskazują na znaczne zmniejszenie wartości wskaźników jakości, w tym potasu, amoniaku, fosforanów, azotu ogólnego, żelaza oraz ChZT i przewodności właściwej.
6

Skład chemiczny wywaru gorzelniczego z Zakładu Rolniczego "Agro-San"

67%
Rogoz A., Pinczuk G.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
2009
|
tom 537
Poznanie składu chemicznego odpadów (wywarów) podczas otrzymywania produktów pochodzenia fermentacyjnego z różnego rodzaju przemysłu rolno-spożywczego jest zagadnieniem interesującym, mało znanym i celowym. Wywary gorzelniane, pochodzący z gorzelni rolniczych przetwarzających surowce skrobiowe, zaliczane są do odpadów stosunkowo trudnych do utylizacji. O składzie chemicznym wywaru i jego jakości decyduje przede wszystkim skład chemiczny użytego surowca oraz zastosowany proces technologiczny. Możliwość zagospodarowania rolniczego tych wywarów wynika z ich zasobności w materię organiczną, która wpływa na poprawę właściwości fizyko-chemicznych gleby oraz zawartości składników pokarmowych (azot, fosfor, potas, wapń, magnez oraz mikroelementy np. miedź, cynk i inne). Z drugiej strony wywary te traktowane jako odpady obok składników korzystnych z rolniczego punktu widzenia, zawierać mogą pierwiastki toksyczne stanowiące zagrożenie w środowisku lokalnym. Zawartość podstawowych składników zawartych w wywarze z kukurydzy jest zbliżona do zawartości tych składników w nasionach kukurydzy, których użyto do fermentacji alkoholowej.
7
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Mozliwosc wykorzystania slomy i wywaru gorzelnianego do nawozenia gleby lekkiej

67%
Skowronska M., Wiater J., Dechnik I.
Acta Agrophysica
|
2002
|
tom 70
297-303
8

Wpływ dodatku ekstraktu drożdżowego i stężenia wywaru na stopień usunięcia związków barwnych z melasowego wywaru gorzelniczego z zastosowaniem szczepu Pediococcus parvulus MiLab099

67%
Krzywonos M., Trzepak K., Wilk M.
Acta Scientiarum Polonorum. Biotechnologia
|
2014
|
tom 13
|
nr 4
Buraczany wywar melasowy, produkt uboczny przemysłu gorzelniczego, charakteryzuje ciemnobrunatna barwa, za którą odpowiadają melanoidyny, karmele oraz produkty alkalicznego rozkładu inwertu. Celem badań było określenie wpływu dodatku ekstraktu drożdżowego i stężenia wywaru na stopień jego dekoloryzacji w hodowli bakterii fermentacji mlekowej Pediococcus parvulus MiLab099. Zastosowano kompozycyjny plan rotatabilny (N = 2, α= 1,4142, N = 10). Hodowlę prowadzono metodą wstrząsarkową (120 obr.· min-1) w kolbach stożkowych (250 cm3), które zawierały 100 cm3 podłoża o składzie wynikającym z planu eksperymentu: stężenie wywaru od 7,57 do 92,43% oraz dodatek ekstraktu drożdżowego (YE) od 0,17 do 5,83 g·dm-3. Inokulum dodawano w ilości 1 cm3. Efektywność dekoloryzacji wywaru oceniano spektrofotometrycznie (475 nm). Stopień usunięcia kolorantów oznaczano metodą Iwanowa-Sapronowa. Dla większości wariantów stopień dekoloryzacji wywaru nie przekroczył 10%, a maksymalna wartość wyniosła ok. 21%. Statystycznie istotny wpływ (p ≤ 0,05) na stopień dekoloryzacji wywaru miało jego stężenie, zaś nieistotny statystycznie okazał się dodatek YE.
9

Fermentacja etanolowa połączona z jednoczesną hydrolizą skrobi kukurydzianej i zawracaniem frakcji ciekłej wywaru w warunkach gorzelni rolniczej

51%
Szymanowska D., Grajek W.
Acta Scientiarum Polonorum. Biotechnologia
|
2009
|
tom 08
|
nr 3
Przeprowadzono badania nad procesem jednoczesnej hydrolizy i fermenta­cji (SSF), w którym do hydrolizy skrobi zastosowano preparat Stargen 001. Proces był prowadzony w gorzelni rolniczej w skali przemysłowej. Do przygotowania zacierów wy­korzystano frakcję ciekłą wywaru, którą zawracano wraz z kondensatami pary. Na pod­stawie przeprowadzonych badań wykazano, że stosując 25% zacier, uzyskano końcowe stężenie etanolu na poziomie 8-10% w/v. Poważnym problemem było zakażenie zacie­rów kukurydzianych bakteriami mlekowymi. Stężenie kwasu mlekowego w odfermento­wanym zacierze dochodziło do 3,8% w/v. Proces SFF połączony z recyrkulacją frakcji stałej wywarów umożliwił całkowitą redukcję zużycia wody technologicznej i w pełni bezściekową produkcję etanolu. Dzięki hydrolizie skrobi natywnej w trakcie fermentacji ograniczono znacznie zużycie energii na cele produkcyjne.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.