Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 5

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  diallel hybrid
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Response of elite Kenyan finger millet (Eleusine coracana, L. Gaertn) genotypes to Ethrel application

100%
Kanguni J. S., Odeny D. A., Dangasuk O. G., Matasyoh L. G., Oduori C. O. A.
International Letters of Natural Sciences
|
2015
|
tom 48
Finger millet is a staple food crop of many communities in Africa. The crop is highly nutritious and has incredible grain storage quality. Limited research investment in finger millet in the past has resulted in poor yields and there are currently no commercial hybrids. We investigated the response of different finger millet genotypes (Okhale-1, Gulu-E, KACCIMMI-72, IE 2872, IE 4115 and U-15) to the application of a plant growth regulator hormone (Ethrel). Six elite Kenyan finger millet varieties with contrasting agronomic traits were crossed in a 6 x 6 diallel pattern. To enhance male sterility across female parents, we subjected the plants to Ethrel at concentrations of 1,500ppm, 1,750ppm and 2,000ppm against a 0ppm check. Dwarfing of sprayed plants that resulted in less lodging and ultimately higher yields were observed among plants sprayed with Ethrel at different concentrations. Ethrel application at 2,000ppm had the most dwarfing effect on plants while spraying plants with 1,500ppm of Ethrel resulted in increased grain weight. Although our results demonstrate overall positive effect of Ethrel on finger millet production, the optimum concentrations for more efficient hybridization will still need to be determined.
2

The influence of morphological differences between sunflower inbred lines on their SCA effects for yield components

100%
Luczkiewicz T., Kaczmarek Z.
Journal of Applied Genetics
|
2004
|
tom 45
|
nr 2
3
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Inheritance of water use efficiency in diallel hybrids of spring barley under varied nutrition and soil moisture

80%
Gorny A. G.
Journal of Applied Genetics
|
1999
|
tom 40
|
nr 1
4
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Reakcja odmian i diallelicznych mieszancow pszenicy ozimej na dzialanie suszy glebowej i obnizona zawartosc azotu. Czesc II.Dziedziczenie cech korzeni

61%
Gorny A. G., Grzesiak M. T., Grzesiak S.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
2006
|
tom 509
111-124
Dziedziczenie szeregu morfologicznych cech systemu korzeniowego analizowano w diallelicznym układzie krzyżowań (Ps + F₂s) pszenicy ozimej. W czynnikowym doświadczeniu wazonowym, przeprowadzonym w fitotronowej komorze wzrostowej, rośliny rosły w specjalnych wazonach (tzw. 'root box’) w warunkach kontrolnych (K), suszy (D) i obniżonego zaopatrzenia w azot (N). W stadium krzewienia (stadium 21/22 Zadoksa) korzenie oddzielono od podłoża przez delikatne wymywanie, a ich cechy zmierzono przy pomocy specjalnego systemu pomiarowego. Efekty GCA okazały się najistotniejsze dla wariancji większości cech, z wyjątkiem całkowitej długości korzeni (TLR) i stopnia rozgałęzienia korzeni (BRA), wariancji których była głównie związana z efektami SCA. W przypadku niektórych cech, a zwłaszcza suchej masy korzeni (RDM), stosunku R : S i specyficznej długości korzeni (SRL) w warunkach suszy, zanotowano indukowany stresem wzrost proporcji GCA/SCA. Zastosowane niedobory wody i azotu na ogół nie wpływały na znak i zakres efektów GCA, ale istotność takich interakcji GCA- typ podłoża stwierdzono dla TLR i długości korzeni bocznych. Rzadziej notowane interakcje SCA-typ podłoża dotyczyły głównie TLR, a w mniejszym stopniu - stosunku R : S i długości korzeni bocznych. Analiza genetycznych komponentów wariancji wykazała, że efekty addytywnego działania genów miały decydujące znaczenie dla długości korzeni bocznych typy L i TLR, natomiast nieaddytywne działanie genów - dla RDM, SRL i BRA. Odziedziczalność w wąskim sensie większości cech korzeni była bardzo niska (0,01-0,34) i tylko TLR oraz długość korzeni bocznych typy L okazały się cechami o wyższej odziedziczalności (0,27-0,59 i 0,36-0,82). Ten znaczący udział nieaddytywnego działania genów może utrudniać selekcję zmierzającą do poprawy sposobu ukorzeniania się wśród mieszańcowego potomstwa badanej kolekcji pszenicy ozimej.
5
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Reakcja odmian i diallelicznych mieszancow pszenicy ozimej na dzialanie suszy glebowej i obnizona zawartosc azotu. Czesc I.Zmiennosc cech pedu i systemu korzeniowego

51%
Grzesiak S., Gorny A. G., Grzesiak M. T.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
2006
|
tom 509
97-109
W czynnikowym doświadczeniu wazonowym, przeprowadzonym w fitotronowej komorze wzrostowej, badano wpływ suszy i niedoboru azotu na zakres i spektrum zmienności genetycznej cech pędu i systemu korzeniowego odmian i diallelicznych mieszańców F₂ pszenicy ozimej. Zjaryzowane siewki rosły do stadium krzewienia (stadium 21/22 Zadoksa) w specjalnych wazonach (tzw. 'root boxy’) przy zmiennym poziomie wilgotności i zawartości N w podłożu. Stwierdzono różnice genotypowe dla wszystkich badanych cech. Najszerszą zmienność genetyczną obserwowano w poziomie odporności na stres, stosunku korzeń : pęd oraz w masie, specyficznej długości i stopniu rozgałęzienia korzeni, a najwęższą - w średniej długości korzeni bocznych i potencjale wodnym liści. Odmiana 'Mironovska 808’ wykształcała najbujniejszy system korzeniowy, ale pochodzące od niej mieszańce formowały bardzo delikatne i słabiej rozgałęzione korzenie. Wśród mieszańców, stosunkowo najlepiej ukorzeniały się mieszańce brytyjskich odmian ‘Maris Huntsman’ i 'Kris’. Reakcja odmian rodzicielskich i ich mieszańców na zastosowane stresy była genotypowo specyficzna. Genotypy silnie i szybko rosnące były zwykle najwrażliwsze na niedobór wody i azotu. Efekty interakcji genotyp- podłoże miały istotny wpływ na wariancję większości badanych cech.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.