Określono specyfikę i uwarunkowania funkcjonowania i rozwoju gospodarstw rolnych, w których były zlokalizowane fermy strusi. W badaniach szczególną uwagę zwrócono na działalność przedsiębiorczą rolników w zakresie chowu i hodowli strusi, umożliwiającą pozyskiwanie dodatkowych źródeł dochodu. Przedmiotem badań było 51 gospodarstw rolnych, zlokalizowanych na obszarze kraju, których właściciele posiadali fermy strusie. Badania przeprowadzono na przełomie 2004 i 2005 roku. Z badań wynika, że ogółem powierzchnia gospodarstw rolnych hodowców strusi wynosiła średnio 15,6 ha i wahała się od 1,0 ha do 80,0 ha. W gospodarstwach zdecydowanie przeważały gleby zaliczane do klas IVa i b oraz Va i b. Być może dlatego rolnicy byli zmuszeni do poszukiwania dodatkowych lub alternatywnych źródeł dochodu, m.in. zakładając fermy strusi. Stwierdzono, że w 70,6% badanych gospodarstw rolnych dominującym kierunkiem była produkcja zwierzęca oraz hodowla strusi (51,0% gospodarstw). W gospodarstwach oprócz tradycyjnych gatunków zwierząt chowane były również zwierzęta egzotyczne, a mianowicie: lamy, pawie, bażanty, osły, wielbłądy, papugi, węże i ptaki ozdobne. Z badań wynika, że tylko co piąte gospodarstwo rolne osiągnęło ponad 90% dochodów wyłącznie z rolnictwa. Natomiast 11,8% gospodarstw osiągnęło głównie z rolnictwa ponad 50% swoich dochodów. Z kolei 41,2% gospodarstw osiągnęło z rolnictwa tylko 25-30% dochodów. Pozostałe dochody gospodarstwa te czerpały z działalności pozarolniczej, w tym chów i hodowla strusi stanowiła tylko 3,9% dochodów. Badane gospodarstwa rolne wykorzystywały swój potencjał produkcyjny średnio w 54,5% z wahaniami od 5 do 100%.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.