Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 9

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  deep excavation
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Geotechnical investigation and static analysis of deep excavation walls – a case study of metro station construction in Warsaw. The paper presents detailed analysis of the case – a construction of deep excavation of metro station in Warsaw. Basing on this example, the great impact of the accuracy of the geotechnical investigation on the static analysis of diaphragm walls is discussed. Geotechnical studies for the construction of the central section of the second metro line were carried out in stages. Basic geotechnical soil investigation took place in the first stage of investment process, e.g. building permit and tender design stages in 2003–2004, 2007 and 2010. In subsequent years, complementary soil investigations have been performed by the contractor, and the results occurred to differ signifi cantly. In the first part of the paper detailed description of the case is introduced. The geological conditions in the area of the station and the interpretation of the results of the three successive stages of geotechnical investigation are presented. As a result, two locations were selected with a great diversity of the soil profile depending on the stage of investigation. For each location, detailed, multiple static analysis of diaphragm walls were performed, taking into account changes in the soil profile. In the paper, one selected location is described in detail. The discussion of calculation results for this location in relation to the changing geotechnical data is presented and final conclusions are provided.
W artykule zaprezentowano możliwość wykorzystania rozległych analiz numerycznych w kontekście głębokich posadowień budynków w rejonie Warszawy. Zwrócono uwagę na specyfikę omawianego rejonu związaną z występowaniem złożonych warunków gruntowo-wodnych. W pracy zaproponowano tok postępowania związany z konstrukcją modeli oraz przebiegiem obliczeń numerycznych. Zwrócono uwagę na czynniki mające istotny wpływ na wyniki końcowe prowadzonych analiz. Omówiono konieczność prowadzenia procesu kalibracji numerycznych modeli obliczeniowych z punktu widzenia praktycznego wykorzystania uzyskanych wyników. Na podstawie zaprezentowanych przykładów i przeprowadzonych analiz sformułowano wnioski końcowe.
Artykuł przedstawia obiekt inżynierski posadowiony na gruntach mineralnych. Pokazano w nim sposób projektowania ścian szczelinowych oraz ich wykorzystania jako konstrukcji oporowej. Konstrukcja ta stanowiła zabezpieczenie wykopu drogi ekspresowej S8 – Trasy Armii Krajowej w Warszawie. Celem artykułu jest analiza stateczności obudowy głębokiego wykopu. Uwzględniając kolejne fazy realizacji inwestycji, oszacowano przemieszczenia ściany szczelinowych metodą numeryczną za pomocą programu komputerowego Plaxis. Wyniki obliczonych przemieszczeń pionowych i poziomych oraz wypiętrzenia dna wykopu pokazano w postaci izolinii oraz poddano krytycznej dyskusji.
Normy europejskie (Eurokody) zakładają, że wdrażane są odpowiednie działania na każdym etapie procesu inwestycyjnego – od badań wstępnych, poprzez fazę projektu, wykonawstwa, aż po użytkowanie i obsługę obiektu. Głównym celem tych działań jest ograniczanie możliwych zagrożeń, w tym związanych ze zmiennością warunków w podłożu (georyzyko). Pierwszym krokiem jest poprawne rozpoznanie warunków geotechnicznych podłoża budowlanego. Artykuł ma na celu przypomnienie o losowej zmienności ośrodka gruntowego, wymagań związanych z poprawnym rozpoznaniem i badaniem podłoża według PN-EN 1997-2 jako elementy wyjściowe do projektowania geotechnicznego oraz o konsekwencjach wynikających z błędów w opisie analizowanego modelu budowy geologicznej. Szczególnie obiekty budownictwa podziemnego (tunele, obiekty realizowane w głębokich wykopach) są narażone na wszelkie georyzyka i wymagają większej uwagi oraz świadomości potrzeby ich identyfikacji. Na przykładzie realizacji głębokich wykopów w zróżnicowanych warunkach gruntowo-wodnych w artykule zostaną przedstawione aspekty związane z rolą dokładności rozpoznania geotechnicznego oraz tworzeniem wiarygodnego i użytecznego modelu podłoża, jako elementy pozwalające na identyfikację i minimalizację georyzyka, a także odpowiednie nim zarządzanie.
W artykule przeprowadzono analizę wpływu głębokości ścian szczelinowych na przebieg odwodnienia głębokiego wykopu, zagłębionego do strefy zasobnego poziomu wodonośnego i realizowanego w warunkach silnej zabudowy miejskiej. Prognozę przeprowadzono dla projektowanej stacji „Rondo Daszyńskiego” drugiej linii metra w Warszawie. W rejonie tej stacji stwierdzono szczególnie trudne warunki hydrogeologiczne. Przyjęta koncepcja realizacji stacji zakłada odwadnianie wykopu studniami depresyjno-podciśnieniowymi z wnętrza wykopu, w osłonie ścian szczelinowych wykonanych do głębokości 10 m poniżej dna wykopu i stanowiących pionowy ekran przeciwfiltracyjny, otaczający wykop. Do obliczeń symulacyjnych odwodnienia wykopu stacji metra i przepływu wód podziemnych w jego rejonie wykorzystano program numeryczny FEMWATER. Pomimo symulacji różnych głębokości ścian szczelinowych, z prognozy dla wszystkich wariantów uzyskano znaczne wydatki odwodnienia wykopu i duże obniżenie ciśnienia hydrostatycznego w gruncie otaczającym wykop, co może stanowić zagrożenie dla konstrukcji pobliskich budynków, spowodowanej nadmiernym osiadaniem podłoża. Również niekorzystny wpływ odwodnienia może dotyczyć roślinności drzewiastej, znajdującej się na analizowanym terenie, wskutek okresowego przesuszenia podłoża. Wyniki prognozy mogą skłonić do podjęcia decyzji o realizacji wykopu z zastosowaniem poziomej bariery iniekcyjnej w strefie między ścianami szczelinowymi.
Obecnie bardzo często wykonanie fundamentów budynków wymaga realizacji głębokiego wykopu. Niekontrolowany dopływ wody gruntowej do głębokiego wykopu, przecieki jego konstrukcji oraz wywołane nimi procesy erozyjne są kluczowymi zagrożeniami dla bezpieczeństwa głębokich wykopów i budowli z nimi sąsiadujących. Ich pojawienie się może wygenerować istotne dodatkowe koszty budowy. Najskuteczniejszą metodą detekcji przecieków w hydrotechnice i obudowy głębokich wykopów jest metoda termomonitoringu [ICOLD 2013]. Metoda ta została zweryfikowana i z powodzeniem jest stosowana od ponad dwudziestu lat na zachodzie Europy. W ostatnich latach wprowadzana jest do użytku w Polsce [Radzicki i in. 2015]. W artykule opisano problem niekontrolowanego dopływu wody gruntowej do głębokiego wykopu. Omówiono schemat prac przy wykonaniu ścian szczelinowych oraz typowe przyczyny ich nieszczelności. Na podstawie swoich doświadczeń zawodowych autorzy przedstawili metodę termomonitoringu oraz możliwości jej wykorzystania do lokalizacji nieszczelności obudowy wykopu przed jego wykonaniem. Przedstawiono również przykład aplikacji tej metody do detekcji przecieków konstrukcji jednej ze stacji metra w Europie.
W pracy przeanalizowano zabezpieczenie głębokiego wykopu w postaci rozpieranej ściany szczelinowej na przykładzie planowanej inwestycji przy ulicy Tamka w Warszawie. Przeprowadzono obliczenia sił wewnętrznych i przemieszczeń z wykorzystaniem metod Bluma i modułu reakcji podłoża. Sprawdzono możliwe do wystąpienia stany graniczne nośności i użytkowalności. Przeanalizowano także osiadanie powierzchni naziomu i jego wpływ na pobliski obiekt budowlany na podstawie wzorów empirycznych.
Artykuł prezentuje wyniki badań zachowania gruntu i obiektów budowlanych w sąsiedztwie kilku inwestycji o różnym charakterze oddziaływań, takich jak: głębokie wykopy, drążenie tuneli metra tarczami mechanicznymi oraz wznoszenie budynków. Badania przeprowadzono w ścisłym centrum Warszawy. Obejmują one pomiary geodezyjne przemieszczeń i deformacji monitorowanych obiektów przy wykorzystaniu takich technik, jak: niwelacja precyzyjna, precyzyjne pomiary kątowo-liniowe oraz naziemne skanowanie laserowe. Dane uzyskane tymi metodami są podstawą kalibracji modeli numerycznych i odwrotnie – wyniki obliczeń numerycznych stanowią podstawę dla sformułowania warunków prowadzenia monitoringu obiektu i określenia oczekiwanych wartości przemieszczeń w poszczególnych fazach budowy oraz dopuszczalnych odchyleń, traktowanych jako wartości alarmowe.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.