Zmniejszona aktywność fibrynolityczna osocza może przyczyniać się do rozwoju zmian miażdżycowych. Niektóre badania wykazały, że niska aktywność fibrynolityczna może być silnym determinantem choroby niedokrwiennej serca. Celem pracy była ocena stężenia t-PA i PAI-1 u osób z udokumentowaną chorobą niedokrwienną serca (ChNS), zarówno kobiet jak i mężczyzn. Stężenia cholesterolu i triglicerydów w surowicy u pacjentów z udokumentowaną ChNS oraz osób z grup kontrolnych były zbliżone. Określono stężenie antygenów tkankowego aktywatora plazminogenu t-PA i jego inhibitora PAI-1. Zaobserwowano wyższe stężenia antygenu t-PA w osoczu pacjentów z udokumentowaną ChNS w porównaniu z osobami z grup kontrolnych. Wyższe stężenia t-PA obserwowano częściej wśród mężczyzn niż wśród kobiet i to zarówno w przypadku pacjentów z ChNS, jak i w przypadku grup kontrolnych. Wartości powyżej 10 ng/ml obserwowano u 40% mężczyzn z grupy kontrolnej, w porównaniu z grupą z ChNS, gdzie wyniki tego rzędu stwierdzano u 23,8% osób. U kobiet z ChNS poziomy powyżej 10 ng/ml występowały u 27%, a z grupy kontrolnej u 17% badanych. W grupie kobiet z ChNS obserwowano większy odsetek stężeń PAI-1 powyżej 50 ng/ml. W grupie tej, stężenia powyżej tej wartości występowały u 43% kobiet, w porównaniu z grupą kontrolną, gdzie stanowiły one około 25%. W przypadku mężczyzn, w grupie z ChNS wartości powyżej 50 ng/ml obserwowano u 47,5%, w porównaniu z grupą kontrolną - 35,7%.