Chomik europejski (Cricetus cricetus L., 1758) jest obecnie gatunkiem zagrożonym w europejskiej części zasięgu. W Ustawie o Ochronie Przyrody z 2004 roku jest objęty ochroną ścisłą z zaznaczeniem, że wymaga ochrony czynnej. Obejmuje go ochroną Dyrektywa Siedliskowa Unii Europejskiej z roku 1992, która jest obowiązująca dla wszystkich państw członkowskich. Na „Polskiej czerwonej liście zwierząt” widnieje jako gatunek o nieznanym statusie (DD – data deficient). Inwentaryzacja przeprowadzona w Polsce w latach 1999–2005 wskazała istotne zmniejszenie do 25% poprzedniego areału występowania chomika, fragmentację zasięgu, a także izolację polskiej populacji od ciągłego zasięgu europejskiego. Ponadto polskie populacje chomika mają niewielką zmienność genetyczną, gdyż stanowią brzegowe populacje dwóch linii filogenetycznych, a także stopniowo tracą zasoby zmienności na skutek niekorzystnych efektów fragmentacji zasięgu. Analizując sytuację chomika europejskiego w Polsce i porównując stan populacji z kryteriami IUCN (spełnione są kryteria A-B) zaproponowano zmianę statusu chomika na zagrożony (EN) oraz wprowadzenie tego gatunku do nowego wydania „Polskiej Czerwonej Księgi Zwierząt”