Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 5

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  czas ogrzewania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Celem badań było określenie wpływu zróżnicowanych warunków ogrzewania nasion rzepaku i gorczycy białej na wydajność tłoczenia oraz cechy olejów, jako potencjalnych surowców do produkcji biodiesla. Nasiona rzepaku i gorczycy poddano ogrzewaniu w trzech temperaturach (60, 80 i 100°C) przez okres 30, 60 i 90 min, a następnie wytłoczono oleje na laboratoryjnej prasie ślimakowej. Jakość olejów określono poprzez oznaczenie zawartości wody i związków lotnych, stopnia hydrolizy i utlenienia, zawartości chlorofilu i fosforu, barwy oraz składu kwasów tłuszczowych. Stwierdzono, że wraz ze wzrostem temperatury i czasu ogrzewania nasion następowało stopniowe zwiększanie wydajności tłoczenia, przy równocześnie istotnym pogarszaniu cech olejów. Oleje wydobyte z nasion ogrzewanych w najbardziej drastycznych warunkach, tj. 100°C/90 min, cechowały się wprawdzie najniższą zawartością wody i związków lotnych, ale najwyższą zawartością wolnych kwasów tłuszczowych, nadtlenków, barwników chlorofilowych i związków fosforu. Wykazano także, że ogrzewanie nasion rzepaku nie spowodowało zmian w składzie kwasów tłuszczowych. Biorąc pod uwagę zarówno wydajność tłoczenia, jak i jakość olejów w kontekście przydatności do produkcji biodiesla, za najbardziej optymalne warunki uznano ogrzewanie nasion w temperaturze 80°C w czasie 60 min.
Jedną z najważniejszych właściwości białek serwatkowych jest zdolność do tworzenia żeli. Na zachowanie białek w roztworze wodnym wpływa wartość pH, moc jonowa roztworu, temperatura, czas ogrzewania oraz stężenie samego białka. Celem badań było określenie wpływu metody ogrzewania, stężenia chlorku sodu i chlorku wapnia na właściwości reologiczne i strukturę polimerów izolatu białek serwatkowych. Stosowano dwie metody ogrzewania roztworów izolatu białek serwatkowych (WPI). Pojedyncze ogrzewanie prowadzono przy pH 7,0 w temp. 80°C przez 30 min., zaś podwójne najpierw przy pH 8,0, a następnie po ochłodzeniu do 21°C ustalano pH na poziomie 7,0 i ponownie ogrzewano w temp. 80°C przez 30 min. Określano właściwości reologiczne otrzymanych polimerów, a także analizowano te związki z wykorzystaniem HPLC. Ustalono, że twardość żeli rosła wraz ze wzrostem stężenia jonów metali. W przypadku dodatku chlorku sodu, najwyższy wzrost wartości modułu zachowawczego obserwowano w dyspersji o stężeniu soli 120 mM, zaś 15 mM w przypadku chlorku wapnia. W rozdziałach chromatograficznych wykazano, że dodatek soli wpływał na większy stopień spolimeryzowania białek serwatkowych.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.