W badaniach porównywano zawartość pięciu mikropierwiastków w osadach pościekowych pochodzących z dwóch grup oczyszczalni ścieków tj. z terenów uznanych za ekologicznie czyste (10 miejscowości Pojezierza Mazurskiego) oraz zagrożonych (3 duże aglomeracje miejskie: Gdańsk, Katowice i Warszawa). Dla określenia możliwości akumulacji tych metali w glebach założono doświadczenie wazonowe, w którym do gleby wnoszono jednakowe w przeliczeniu na suchą masę ilości osadów. Odpowiadały one w przeliczeniu na 1 ha 75 tonom suchej masy. W wazonach uprawiano kolejno: burak liściowy, sałatę, szpinak, rzodkiewkę, cebulę, burak ćwikłowy oraz koper. Prowadzono je bez przerwy, niezależnie od pory roku 16 miesięcy. Oznaczenia koncentracji: Co, Mo, Ti, Zr i V wykonano w glebie przed założeniem doświadczenia, po zbiorze pierwszej oraz ostatniej rośliny. Badania wykazały, że zdecydowanie większym stężeniem metali charakteryzowały się osady pochodzące z dużych aglomeracji miejskich niż z Pojezierza Mazurskiego. Zawierały one 10-krotnie więcej molibdenu, prawie 2-krotnie kobaltu i tytanu oraz 1,3-krotnie cyrkonu i wanadu. Tendencje do akumulowania analizowanych mikropierwiastków w glebach stwierdzono tylko po zastosowaniu osadów powstających w wyniku oczyszczania ścieków przemysłowych.